سندی بدون امضا در رسانه‌ها منتشر شده که نشان می‌دهد مدیران استقلال یا حداقل بعضی از آنها در تاریخ ۱۳ شهریور می‌خواستند قرارداد نکونام را به صورت یک‌طرفه فسخ و او را برکنار کنند. اینکه چه کسی این سند را رسانه‌ای کرده، کاملاً مشخص است و قطعاً از داخل خود باشگاه بیرون رفته اما سؤال اصلی این است که بعد از این تصمیم‌گیری جمعی چه کسی مانع اخراج جواد شد؟ حمایت هواداران؟ نهادهای بالاتر؟ شاید اگر نکونام مورد حمایت هواداران استقلال نبود، این اتفاق رخ می‌داد و چه بسا امروز استقلال مثل پارسال یک مربی خارجی داشت. خطیر البته در دو مصاحبه تلویزیونی به شدت از نکونام حمایت کرد و حتی یک‌بار گفت من حاضرم جواد قبل و بعد از هر بازی علیه من مصاحبه کند اما استقلال بازی‌هایش را ببرد. او دیروز هم گفت من و جواد دست یاعلی داده‌ایم و انتشار سند اخیر را توطئه‌ای علیه استقلال قلمداد کرد. مدیران باشگاه در مقطعی با جواد زاویه داشتند و این شایعه همان زمان هم رسانه‌ای شده بود هرچند سند و مدرکی برایش وجود نداشت.دیروز هم فایلی صوتی از نکونام در فضای مجازی منتشر شد که در آن ایام گفته بود می خواستند مربی اسپانیایی بیاورند و به دستیار من(هاشمی نسب)گفتند تو دستیار مربی خارجی شو!
در سند ارائه شده آمده که مدیران می‌خواستند قرارداد جواد را به دلیل جلوگیری از حضور بازیکنان جدید در تمرینات، تضعیف روحیه تیم و عدم رعایت شأن باشگاه در رسانه‌های جمعی به صورت یک‌طرفه فسخ کنند که به هر حال نتوانستند. چه بسا همان‌هایی که جواد را آوردند، خودشان او را روی نیمکت استقلال حفظ کردند که البته با توجه به حمایت هواداران استقلال از این مربی، کاری عقلانی هم بود و بعداً هم نکونام با نتایجی که گرفت، بر این تصمیم صحه گذاشت. الان هم که روابط شخص مدیرعامل با سرمربی خیلی بهتر شده و حداقل اینکه از تنش‌های قبلی خبری نیست اما سؤال اینجاست که چنین سندی چرا همان روزها منتشر و رسانه‌ای نشد؟ به نظر می‌رسد تلاش برای انفجار بمب ساعتی جدید بی‌اثر مانده است.
