در سبد ارزی صندوق بین المللی پول تاکنون چهار ارز یعنی «دلار» آمریکا، «یورو»، «پوند» انگلیس و «ین» ژاپن وجود داشت که اینک «یوان» چین نیز به آن اضافه شده است.

این تصمیم شب گذشته (دوشنبه) از سوی هیات مدیره صندوق بین المللی پول اتخاذ شد و آنان رسما ورود «یوان» چین را در فهرست واحدهای پولی مرجع مربوط به ساز و کارهای حمایتی این نهاد اعلام کردند.

کشورهای دارای حقوق برداشت ویژه عضو صندوق بین المللی پول می توانند از این واحدهای پولی برای حمایت از واحد پولی ملی و در راه تقویت سیاستهای پولی خود استفاده کنند.

رشد چشمگیر اقتصاد چین و استفاده گسترده از ارز ملی این کشور در مبادلات بین المللی، دولتمردان چینی را امیدوار کرده بود که واحد پول این کشور موسوم به «رنمینبی» به یکی از ارزهای رایج در سبد حق برداشت مخصوص (SDR) صندوق بین المللی پول تبدیل شود که در نهایت به آرزوی دیرینه خود دست یافتند.

کارشناسان صندوق بین المللی پول چند هفته پیش موافقت خود را با پیوستن یوان به این سبد ارزی اعلام کرده بودند.

حال با این توافق چین می تواند قدرت نمایی اقتصادی خود را در برابر ایالات متحده آمریکا، برترین اقتصاد دنیا دو چندان کند.

در حال حاضر حدود 2.5 درصد نقل و انتقالات تجاری بازرگانی در دنیا با یوان چین، 3 درصد با ین ژاپن، 29 درصد با یورو و 43 درصد با دلار آمریکا صورت می گیرد.

به گفته کارشناسان اقتصادی هدف پکن از گنجاندن پول ملی خود در این سبد ارزی، تقویت نقش «یوان» به عنوان ارز اندوخته از یک سو و مطرح کردن خود به عنوان یک قدرت اقتصادی در جهان از دیگر سوی است.

«کریستین لاگارد» رئیس صندوق بین المللی پول پس از اتخاذ این تصمیم در سخنانی گفت: اضافه شدن پول چین به ارزهای رایج در سبد حق برداشت مخصوص (SDR) به نوعی تایید و به رسمیت شناختن اعمال اصلاحات مهمی است که شامل باز شدن اقتصاد چین و تعیین اصول و چهارچوب مالی برای بازار است.

«ساختار سبد ارزی حق برداشت مخصوص»، هر 5 سال یک بار مورد بازبینی قرار می گیرد و ارزهایی که شرایط لازم را داشته باشند به این سبد اضافه می شوند.

ارز ملی چین که با نام «رنمینبی» (RMB) نیز شناخته می شود، در ژانویه 2013 در رتبه سیزدهم جهان قرار داشت که طی این دو سال 8 پله صعود کرده است.