سید جلال ساداتیان
کارشناس مسائل بین‌الملل
ونزوئلا را باید به نوعی حیات خلوت و پیرامون استراتژیک آمریکا دانست و برای واشنگتن این مساله پذیرفته نیست که یک کشور بخواهد علیه سیاست‌های ایالات متحده بر اساس رفتار خود عمل کند. بر همین اساس عملکرد و رفتار ونزوئلا و مقام‌های آن از سالیان گذشته زیر ذره‌بین .واشنگتن قرار دارد اما باید توجه شود که در دولت بایدن ما شاهد یک نگاه نسبتاً متفاوت به ونزوئلا هستیم؛ به گونه‌ای که دولت بایدن آرام آرام سعی کرد که تحریم‌های مربوط به صادرات ونزوئلا را برای بازسازی و ترمیم روابط دو طرف، تعدیل کند. در این بین مشاهده شد که کشتی‌های ونزوئلا توانستند به عبور و مرور و همچنین صادرات خود برگردند اما باید به این نکته توجه داشت که ونزوئلا برای ایالات متحده از حیث حجم تبادلات اقتصادی چندان اهمیت ندارد، بلکه این کشور از منظر سیاسی و امنیتی برای واشنگتن دارای اهمیت زیادی است. این در حالیست که چین و روسیه هم در این راستا به دنبال نفوذ خود در ونزوئلا هستند و در مقابل حتی بحث روابط با ایران توسط ونزوئلا هم توسط آمریکا رصد می‌شود اما واشنگتن نمی‌خواهد که در مورد روابط تهران و کاراکاس به صورت رادیکال عمل کند. در این میان دیدگاه چین و روسیه در مورد مذاکره مستقیم ونزوئلا و آمریکا هم با یکدیگر تفاوت دارد. باید متوجه بود که چین به این مسائل همانند یک پرونده مانند تایوان نگاه نمی‌کند. پکن در قضیه ونزوئلا به هیچ وجه مانند پرونده تایوان با آمریکا وارد تقابل می‌شود و صرفاً در این بین مسائل اقتصادی و تجاری مطرح است. در مقابل روسیه مدل سخت‌تری را دنبال می‌کند و حتی بحث محکم کردن جای پای مسکو در آمریکای لاتین و آمریکای جنوبی مطرح است و حتی منافع نظامی روسیه هم در این بین به چشم می‌خورد. مسکو حتی اگر بتواند، موشک‌های خود را در ونزوئلا علیه آمریکا مستقر می‌کند اما فعلاً چنین توانی را ندارد و در مقابل ایالات متحده هم در حال خنثی‌سازی این سناریوها است و باید دید که واشنگتن برای این موضوع چه تدبیری را در دستور کار خود قرار می‌دهد. این در حالیست که در اروپا وضعیت به صورتی پیش رفته که جریان راست افراطی هم به شدت قدرت گرفته و اگر ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا پیروز شود، این دومینو می‌تواند به هر ترتیب کامل شود. روسیه به دنبال آن است که ونزوئلا در اردوگاه شرق باقی بماند تا بتوانند در روز موعود یا ساعت صفر از این کشور به نفع خود و علیه منافع ایالات متحده استفاده کند. نکته آخر این است که لفظ مذاکره با آمریکا آن هم به دستور رئیس‌جمهوری ونزوئلا در زمانی صادر شده که او انتخابات ریاست‌جمهوری را در این کشور مقابل خود دارد و به هر ترتیب می‌خواهد با این مانور سیاسی، پایگاه رای خود را تقویت کند و آن را گسترش دهد. به همین علت است که برای مادورو مساله مذاکرات در اثنای انتخابات ریاست جمهوری اهمیت ویژه پیدا می‌کند.
