جلال چراغی
کارشناس مسائل سیاسی منطقه
از ابتدای جنگ در غزه مدارس زیادی توسط ارتش اسرائیل مورد هدف قرار گرفته و حالا باید دانست که حمله اسرائیل به مدرسه التابعین در ادامه کشتار فلسطینی‌ها صورت می‌گیرد و یکی از اهداف اعلام‌نشده اسرائیل که باید مدنظر قرار بگیرد، کوچاندن مردم نوار غزه بوده است تا در ..نهایت آنها به مصر و صحرای سینا عزیمت کنند. دومین هدف این حملات که پس از ترور فوأد شکر و اسماعیل هنیه مطرح شد، این است که اسرائیل با این اقدام خودش را به عنوان چهره پیروز نبرد به دنیا معرفی کند که نشان‌دهنده اصرار آنها بر ادامه کشتار فلسطینی‌ها است تا در نهایت مانع از اجرای آتش‌بس شود.
هدف سوم تل‌آویو هم این است که در حالی این اقدام‌ها را انجام می‌دهد که تنها ۱۰۰ روز به پایان دوره ریاست جمهوری بایدن وقت باقیست و نتانیاهو می‌خواهد در این مدت به هر ترتیب که شده اوضاع را به نفع خود هدایت کند. ایالات متحده در همین راستا سه و نیم میلیارد دلار به اسرائیل کمک کرده و در همین بین دیده می‌شود که بمب‌های چند تُنی را به تل‌آویو ارسال کرده است. آمریکا و دولت بایدن در شرایطی قرار دارند که نه می‌توانند بیش از حد در این پرونده دخالت کنند و نه اینکه می‌توانند نسبت به آن بی‌تفاوت باشند. به موازات این روند اسرائیل بر ادامه جنگ اصرار دارد و به دنبال آن است که جنگ در منطقه به ضرر بایدن و به نفع ترامپ تمام شود. بر این اساس آمریکا فعلاً گزینه میانه را دنبال می‌کند که هم بگوید با این اقدام‌های اسرائیل مخالف است و هم اینکه از سیاست تل‌آویو و نتانیاهو حمایت کند.
تمام این مسائل در قالب تحولات منطقه قابل تحلیل است و معتقدم مساله اول انتصاب یحیی سنوار به عنوان مسئول جدید دفتر سیاسی حماس است که به ضرر تل‌آویو تمام شد و انتخاب او یک نوع پیام مشخص به اسرائیل برای ادامه جنگ محسوب می‌شود. این در حالیست که برخی اعتقاد دارند آتش‌بس غزه به زودی عملیاتی خواهد شد؛ چراکه بحث پاسخ ایران مطرح است و در این بین اسرائیل هم در مقام پاسخ نیست. مساله دوم، حمله به مدرسه التابعین از سوی اسرائیل است که محکومیت جهانی به همراه داشت و این به معنای تهدید سیاسی برای جو بایدن و کامالا هریس در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است. باید توجه شود که رئیس‌جمهوری آمریکا و معاون وی که حالا به عنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری آتی ایالات متحده انتخاب شده به دنبال آن هستند که آتش‌بس را یک نوع دستاورد سیاسی برای خود قلمداد کنند.
مساله سوم هم این است که نتانیاهو دستور ترورهای زیادی را صادر کرده است و این به معنای آن خواهد بود که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی احساس می‌کند که قرار است آتش‌بس در غزه برقرار و عملیاتی شود. نتانیاهو می‌داند که ترورها بر روند تقابل تاثیر ندارد و به هر جهت برای او ضررهای زیادی خواهد داشت اما مساله چهارم هم بحث تبادل اسرا میان حماس و اسرائیل است که فشارهای زیادی را به تل‌آویو بار کرده و به نوعی سردرگمی را در اسرائیل و کابینه نشان می‌دهد. همین حالا در داخل اراضی اشغالی تظاهرات برای آزادی و تبادل اسرا به انضمام آتش‌بس در غزه روز به روز در حال افزایش است و به نظرم باید آتش‌بس به نتیجه برسد اما اینکه آیا امکان به نتیجه نرسیدن توافق هم وجود دارد یا خیر، موضوعی است که ریشه در اقدامات و تحولات جاری در منطقه و حتی مواضع کشورهای اروپایی و آمریکا دارد.
