جعفر قنادباشی
کارشناس مسائل بین الملل
طرح پیشنهادی تشکیل منطقه قوی از سوی آقای پزشکیان در مجمع عمومی سازمان ملل مبنی بر ایجاد منطقه قوی دارای چند بُعد است، یکی اینکه وقتی ما بحث قوی بودن را مطرح می‌کنیم لزوماً به معنای نظامی آن نیست، یک بخش از آن متوجه جبهه مقاومت است که در درون این . طرح مستتر است، یکی هم بحث عدم نیاز به حضور نیروهای بیگانه و به خصوص آمریکا است. متاسفانه برخی کشورهای منطقه امنیت خود را در گرو حضور نیروهای بیگانه تعریف کرده‌اند و آنها نیز این موضوع را به عنوان بهانه‌ای جهت حفظ حضور خود و افزایش پایگاه‌های نظامی خود در منطقه قرار داده اند، بنابراین منطقه قوی یعنی منطقه عاری از حضور نیروهای سلطه‌گر خارجی در این منطقه و گرفته شدن هرگونه بهانه از آنها جهت حضور در منطقه که یکی از آنها نیز بحث مبارزه با تروریسم است.
یک بُعد دیگر طرح منطقه قوی بحث‌های تجاری و اقتصادی است، اگر ما به دنبال توسعه و رشد اقتصادی هستیم نیازمند منطقه قوی و همکاری گسترده تجاری و اقتصادی با کشورهای همسایه و منطقه نیز خواهیم بود. بنابراین در درون طرح ارائه شده از سوی رئیس جمهور رویکرد تقویت سیاست همسایگی نیز مستتر است چرا که نیازمند توسعه تعاملات همه جانبه با کشورهای منطقه هستیم. منطقه قوی منطقه‌ای است که کشورهای آن برخوردار از مؤلفه‌های متعدد و متنوع قدرت در مصادیق مختلف آن از جمله نظامی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، علمی و موارد دیگر باشند. این موضوع را آقای پزشکیان به صورت ایجابی مطرح کرد و گفت باید جامعه جهانی یک عزم و اراده محکمی جهت پایان کشتار، جنایات و جنگ افروزی رژیم صهیونیستی داشته باشند. این مطالبه ایران در سازمان ملل به نوعی یادآور مفاد قوانین و مقررات بین‌المللی در راستای حفظ و صلح امنیت جهان و برگرفته از منشور ملل متحد بود. با توجه به اینکه میزان کشتار، جنایات و نقض فاحش حقوق بشر در غزه در یک سال اخیر بی‌سابقه بوده و قابل مقایسه با جنگ‌هایی که در اوکراین و سودان در حال جریان است نیست، آقای رئیس جمهور در سخنرانی خود تلاش کرد تا صدای مظلومان فلسطینی و لبنانی باشد که توسط رژیم صهیونیستی و در سکوت جامعه جهانی و نهادهای حقوقی و بین‌المللی به خاک و خون کشیده شده‌اند.
