حشمتالله فلاحتپیشه
کارشناس مسائل سیاست خارجی
دور شــشم مذاکرات مهم است، چون اراده سیاسی طرفین و انعطافهای آنان و پیشنهادات کشورهای ثالث در به بنبست رسیدن یا خروج از بنبستها تاثیر بسزایی دارد. آمریکا دنبال طرحی جامع برای مهار ایران است و البته ورودی طرحش مهار هستهای است. درتبیین برنامه میانمدت و بلندمدت آمریکاییها در مذاکرات غیرمستقیم با ایران نیز باید توجه داشت که از صداهای چند پاره و اخباری که از ناحیه آمریکاییها درباره «تعلیق غنیسازی» ایران در رسانهها منتشر میشود، چنین برمیآید که آنان در قدم نخست «تعلیق مقطعی» و کوتاه مدت غنیسازی ایران را دنبال میکنند، به عبارت دیگر آنان مسئله غنیسازی را به بخشی از قرارداد «نسیه»ای که در ذهن دارند تبدیل میکنند و درصدد خواهند بود تا با گرفتن امتیازات «نقدی» ایران را برای همیشه از داشتن حق غنیسازی محروم کنند. طراحان و سیاستمداران آمریکایی درصددند در دوره تعلیق بقیه خواستههای نامشروع در حوزه سیاستهای منطقهای و توقف برنامههای دفاعی، موشکی و پهپادی را به ایران دیکته کنند، به بیان روشنتر آنان در بلند مدت در پی آن هستند تا حقوق هستهای ایران را مشروط و منوط به تغییر رفتار ایران در حوزههای مختلفی نظامی و منطقهای کنند و در نهایت حقوق هستهای ایران حتی در قالب انپیتی را از ایران سلب کنند. طرحی که ترامپ روی میز گذاشته آغازی بر پذیرش سلسله امتیازات سیریناپذیری است که آمریکا به ایران دیکته خواهد کرد. اگر طرح آمریکاییها تنها طرحی باشد که در مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا مطرح میشود، شک نکنید که مذاکرات به شکست ختم میشود. توافق زمانی معنا پیدا میکند که ایران بتواند از حقوق هستهای خود طبق انپیتی برخوردار باشد همانطور که سایر کشورها از این حق برخوردارند و ایران نیز همانطور که اعلام کرده حاضر است تحت نظارتهای آژانس انرژی هستهای به همکاریهایش با دنیا ادامه دهد.