بررسی گزارش تورمی بانک مرکزی

با این همه فاصله تنها ۰.۶ درصدی میان این دو مرجع محاسبه آمار رسمی، نشان از نزدیک شدن تصویر به یکدیگر است. بانک مرکزی هم مانند مرکز آمار ایران، تورم ماهانه آبان را معادل ۳.۴ درصد اعلام کرد. در گزارش بانک مرکزی هم خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها پیشتاز تورم هستند به نحوی که تورم ماهانه آن‌ها در آبان ۵.۳ درصد بوده است. در گزارش مرکز آمار اما شدت تورم خوراکی‌ها کمتر (۴.۸ درصد) بوده است. به این ترتیب محاسبات هر دو گواهی بر این هستند که فشار حداکثری تورم به سفره و معیشت جامعه وارد شده است.

محاسبات مختلف مربوط به نرخ فقر هم نشان می‌دهند که در سالهای گذشته خصوصا به دلیل افزایش نرخ خوراکی‌ها و مسکن، بر میزان فقرا و شدت فقر افزوده شده است. از نظر بانک مرکزی بالغ بر ۷۰ درصد هزینه مصرف کنندگان صرف تهیه غذا و سرپناه می‌شود و به همین دلیل تورم در این بخش، به مراتب اثرات سخت‌تری بر معیشت خواهد داشت تا تورم در دیگر بخش‌ها مانند هتل و رستوران.

در محاسبات بانک مرکزی هم مانند محاسبات مرکز آمار ایران، تورم ماه‌هاست رو به افزایش دارد. در نگاه بانک مرکزی، تورم سالانه از بهمن ۱۴۰۳ تا به امروز، هر ماه بیش از ماه گذشته شده و از ۳۵ درصد به نرخ ۴۱ درصدی رسیده است.

گفتنی است که محاسبات مختلف نشان از رفتن دوباره تورم در کانال ۴۰ درصدی دارند. حتی محاسبات صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی هم از افزایش تورم و رسیدن آن به نرخ بیش از ۴۰ درصدی خبر می‌دهند. از آبان تورم مرکز آمار و از مهر ماه، تورم بانک مرکزی هم وارد کانال ۴۰ درصدی شد.

دوولت رییسی، صاحب بدترین عملکرد تورمی نیم قرن

مهم‌ترین نکات محاسبات منتشر شده اخیر بانک مرکزی، نه در ارقام امروز که در محاسبات سالهای گذشته است. از سال ۹۷ که انتشار عمومی گزارشهای تورمی بانک مرکزی متوقف شده، محاسبات سیاستگذار پولی نشان می‌دهد تورم تا ۱۴۰۳ هر سال بیش از ۴۰ درصد بوده و نهایتا در ۱۴۰۱ به بیش ۵۰ درصد هم رسیده است.

تا پیش از این گزارش، بالاترین تورم تجربه شده در کشور، در سال ۷۴ با نرخ ۴۹.۴ درصدی به دست آمده بود و از آن زمان به بعد با وجود انواع جهش‌های قیمتی دیگر رکوردی مشابه به ثبت نرسید. حالا بانک مرکزی با عمومی کردن ارقام محاسباتی خود نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۱ نرخ تورم سالانه به ۵۳.۱ درصد رسید.

از سوی دیگر تا پایان دی ماه ۱۴۰۲ هم همچنان نرخ تورم سالانه بیش از ۵۰ درصد بود اما در اواخر آن سال در نهایت تورم تا حدودی کنترل شد. مهم‌ترین اقدامی که در سال ۱۴۰۱ رخ داد و تورم را به حداکثر رساند، اقدام دولت در اردیبهشت ماه در حذف ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومانی بود. دولت رییسی آن قدر مطمئن بود که وقتی با گذشت تنها ۹ ماه از عمر خود به این جراحی بزرگ دست زد و از پی آن، دولتی با سه سال عمر، رکورددار بالاترین تورم سالهای پس از انقلاب شده است.

گفتنی است این روزها همچنان برخی از اقتصاددانان دست راستی، به دولت چهاردهم هم توصیه به حذف ارز ترجیحی می‌کنند. این در حالی است که با وجود تورم بیش از ۴۰ درصدی و فزاینده حاکم بر اقتصاد، این دست از اقدامات به سرعت جهش‌های سهمگینی را به اقتصاد کشور تحمیل می‌کنند.