اما و اگرهای ورود ایرلاین‌های جدید به ناوگان هوایی ایران

 شاید آب پاکی را معاون هوانوردی سازمان هواپیمایی هفته‌ی گذشته روی دست متقاضیان ثبت ایرلاین‌های جدید ریخت. جایی که خداکرمی اعلام کرد بر اساس شرایط در نظر گرفته شده از سوی سازمان هواپیمایی، بسیاری از سرمایه‌گذاران هنوز شرایط مورد نیاز برای ثبت نام را به دست نیاورده‌اند و از این رو پیش‌بینی می‌شود از 40 درخواست ثبت شده تنها چهار ایرلاین‌ جدید معرفی شوند و از این بین نیز در حال حاضر تنها یک ایرلاین مقدمات لازم برای دریافت مجوزهای پروازی را به دست آورده است.

هرچند بحث تایید کیفیت هواپیماهای جدید و حفظ ایمنی ناوگان، اصلی غیرقابل چشم پوشی است که سازمان هواپیمایی در تمام مراحل بر آن نظارت دارد، اما در این بین قانونی دست و پا گیر در بخشی دیگر نیز ورود سرمایه‌گذاران جدید را با دشواری مواجه کرده است.

بحث خرید هواپیماهای جدید و ثبت ملکی آن‌ها برای ایرلاین‌ها در شرایطی هنوز به قوت خود باقی است که صحبت‌های مطرح شده درباره احتمال مهیا شدن شرایط خرید لیزینگی هواپیما این امید را به وجود آورده بود که شرط خرید ملکی هواپیما تغییر کند. این در حالی است که در بسیاری از کشورهای جهان ایرلاین‌های بزرگ ترجیح می‌دهند به جای صرف هزینه‌ در خرید هواپیما، راه را برای اجاره یا لیزینگ باز کنند که هم هزینه را کاهش می‌دهد و هم انعطاف پذیری ناوگان برای کاهش سن را بالا می‌برد.

این قانون باید در حالی اجرا شود که با توجه به هزینه بالای خرید هواپیما، احتمال منصرف شدن بسیاری از سرمایه‌گذاران وجود دارد؛ موضوعی که دبیر انجمن شرکت‌های هواپیمایی نیز به آن اذعان دارد.

سامانی گفته برای ارائه مجوز عملیات پرواز به یک ایرلاین جدید حداقل پنج فروند هواپیما با مدل بالای ۱۹۹۸ الزامی است که هزینه مورد نیاز برای خرید این تعداد هواپیما حدود ۴۰ تا ۵۰ میلیون دلار برآورد می شود. همچنین برای تاسیس یک ایرلاین باید ۲۵ درصد از دارایی‌های شرکت هواپیمایی نزد سازمان هواپیمایی سپرده‌گذاری شود که در این شرایط هیچ سرمایه گذاری تمایل ندارد این میزان از سرمایه خود را سپرده‌گذاری کند.

خطر پشیمانی سرمایه گذاران از مسیری که قصد آغاز آن را دارند در شرایطی آینده صنعت هواپیمایی ایران را تهدید می‌کند که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، سال‌های آینده ایام طلایی ایران برای رشد و توسعه در این عرصه است. به گفته آنان یکی از به روزترین صنایع اقتصادی کشور نیاز به سرمایه گذاری‌های گسترده دارد و در این بین لزوم تسهیل شرایط ورود سرمایه گذاران شاید بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود.