همراه با سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر
ستاره بهشتی (نوازنده ویولا) و پانیز فریوسفی (نوازنده ویولن) با اجرای هشت قطعه از آهنگسازان معاصر ایرانی توانستند کنسرتی زیبا را در حضور آهنگسازان این قطعه ها، در تالار رودکی به نمایش بگذارند.
کنسرت دونوازی (دوئت) ویولن و ویولا به
نوازندگی پانیز فریوسفی و ستاره بهشتی در تالار رودکی برگزار شد.
در این کنسرت ابتکاری بسیار جالب صورت گرفته بود و آن اینکه نوازندگان از آهنگسازانی که قطعه های آنها را برای اجرا برگزیده بودند، دعوت کرده بودند تا به تماشای اجرای آهنگ های خود بنشینند.
براین اساس شاهین فرهت، مهراد پاکباز، علی بی رنگ، صنم قراچه داغی، علی رادمان، محمدرضا تفضلی و امین هنرمند آهنگسازانی بودند که قطعه های آنها در این کنسرت اجرا شد؛ البته یک قطعه نیز از هرمز فرهت که مقیم خارج از ایران است نیز در این کنسرت به نوا درآمد.
ابتکاردیگری که نوازندگان برای این کنسرت درنظرگرفته بودند این بود که پیش از نواختن هرقطعه به جای آنچه نوازنده برای آن توضیح دهد آهنگساز قطعه رو به حاضران می ایستاد و به کوتاهی درباره قطعه خود توضیح می داد.
قطعه نخستی که دراین کنسرت اجرا شد از شاهین فرهت بود که درسه موومان نواخته شد. قطعه دوم ازمحمدرضا تفضلی بود که دارای موومان بود بخش نخست دارای تمپوی تند و بخش دوم دارای تمپویی کندتر بود.
تفضلی در این باره توضیح داد: ازخانم دکتر بهشتی و خانم فریوسفی بسیار تشکر می کنم که با این کار خود آهنگسازان ایرانی را برای ساختن قطعه های بیشتر بر سر ذوق آورده اند.
دراجرای این قطعه به ویژه در موومان نخست هر دو نوازنده به خوبی ازعهده اجرای سرعتی اثر برآمدند و آغاز موومان دوم با سیم زیرساز به خوبی توانست فضای موومان دوم را از بخش نخست قطعه متفاوت کند.
قطعه سوم لابی رنت یا هزارتو نام داشت اثر مهردادپاکباز این آهنگساز درمعرفی قطعه خود گفت: مصالح آهنگسازی این قطعه برگرفته از موسیقی شمال خراسان است و نظام ریتمیک آن از موسیقی قدیمی ایران گرفته شده است.
قطعه چهارم این دو نوازی نیز قطعه ای بود از هرمز فرهت که این قطعه را برادرش شاهین فرهت معرفی کرد.
وی در توضیح این قطعه گفت: هرمز فرهت این قطعه را در سال 1342 نوشته است و اجرای امشب این قطعه دومین اجرایی است که از این آهنگ در سراسر دنیا نواخته می شود. گفتنی است که این قطعه نیز در سه موومان اجرا شد.
اما قطعه پنجم قطعه ای بود از علی رادمان به گفته آهنگساز این قطعه دارای بخش الکترونیک نیز بوده که آن را حذف کرده است.
رادمان درباره قطعه اظهارکرد: این قطعه در یک موومان نوشته شده و از سه زیربخش تشکیل شده است.
موجب خوش وقتی است که امسال اینقدر از آثار آهنگسازان ایرانی در خود ایران اجرا می شود.
ششمین قطعه با نام «هنوز هم در راهم» از ساخته های صنم قراچه داغی بود که وی پیش از نواختن این قطعه ضمن تشکر از ستاره بهشتی و پانیز فریوسفی گفت: قطعه من در یک موومان نوشته شده و براساس تم چند فرهنگی است.
من نخستین بار به واسطه استاد علیرضا مشایخی با این سبک آشنا شدم و همین جا تشکر خود را از ایشان اعلام می کنم.
قطعه هفتم نیز از امین هنرمند بود قطعه ای که در یک موومان نوشته شده بود و دارای دو اپیزود بود.
امین هنرمند نیز پیش از اجرای این قطعه گفت: از این دو نوازنده هنرمند که با زحمت فراوان این برنامه را شکل دادند بسیار سپاسگذارم.
اما قطعه پایانی این دو نوازی قطعه ای بود به نام «این روزها تهران، مردم، در دو دقیقه» از علی بی رنگ.
بی رنگ درمعرفی قطعه خود گفت: این آهنگ در یک موومان نوشته شده که در آن تهران را با همه خوبی ها و بدی هایش در دو دقیقه که در واقع یک حباب در معرض ترکیدن است تصور کرده ام.
دو نوازنده این کنسرت قطعه پایانی را که سرعت بسیار بالایی داشت با مهارت تمام اجرا کرده اند که این اجرای زیبا حسن ختامی بود بر دوئت زیبا و دشوار دو بانوی هنرمند یعنی ستاره بهشتی و پانیز فریوسفی.
درپایان کنسرت به دعوت هر دو نوازنده آهنگسازان قطعه های اجرا شده به روی سن آمدند و همگی (هم نوازنده ها و هم آهنگسازان) مورد تشویق فراوان حاضران قرار گرفتند.
از لبخند رضایتی که بر لبان آهنگسازان نقش بسته بود به خوبی می شد رضایت کامل آنها را از اجرای دو بانوی نوازنده دید.
*- این اجرا به سبب آنچه در برنامه ریزی های جشنواره تغییرهایی پیش آمده بود زودتر از زمان مقرر به پایان رسید و به همین دلیل نوازندگان مجبورشدند از اجرای یکی از قطعه ها چشم پوشی کنند.
*- افزون برآهنگسازان یادشده حسن ریاحی (دبیرسی و یکمین جشنواره موسیقی فجر) و امیربکان (آهنگساز) از تماشاگران ویژه این کنسرت بودند.
سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر تا یکم اسفندماه ادامه خواهد داشت.
در این کنسرت ابتکاری بسیار جالب صورت گرفته بود و آن اینکه نوازندگان از آهنگسازانی که قطعه های آنها را برای اجرا برگزیده بودند، دعوت کرده بودند تا به تماشای اجرای آهنگ های خود بنشینند.
براین اساس شاهین فرهت، مهراد پاکباز، علی بی رنگ، صنم قراچه داغی، علی رادمان، محمدرضا تفضلی و امین هنرمند آهنگسازانی بودند که قطعه های آنها در این کنسرت اجرا شد؛ البته یک قطعه نیز از هرمز فرهت که مقیم خارج از ایران است نیز در این کنسرت به نوا درآمد.
ابتکاردیگری که نوازندگان برای این کنسرت درنظرگرفته بودند این بود که پیش از نواختن هرقطعه به جای آنچه نوازنده برای آن توضیح دهد آهنگساز قطعه رو به حاضران می ایستاد و به کوتاهی درباره قطعه خود توضیح می داد.
قطعه نخستی که دراین کنسرت اجرا شد از شاهین فرهت بود که درسه موومان نواخته شد. قطعه دوم ازمحمدرضا تفضلی بود که دارای موومان بود بخش نخست دارای تمپوی تند و بخش دوم دارای تمپویی کندتر بود.
تفضلی در این باره توضیح داد: ازخانم دکتر بهشتی و خانم فریوسفی بسیار تشکر می کنم که با این کار خود آهنگسازان ایرانی را برای ساختن قطعه های بیشتر بر سر ذوق آورده اند.
دراجرای این قطعه به ویژه در موومان نخست هر دو نوازنده به خوبی ازعهده اجرای سرعتی اثر برآمدند و آغاز موومان دوم با سیم زیرساز به خوبی توانست فضای موومان دوم را از بخش نخست قطعه متفاوت کند.
قطعه سوم لابی رنت یا هزارتو نام داشت اثر مهردادپاکباز این آهنگساز درمعرفی قطعه خود گفت: مصالح آهنگسازی این قطعه برگرفته از موسیقی شمال خراسان است و نظام ریتمیک آن از موسیقی قدیمی ایران گرفته شده است.
قطعه چهارم این دو نوازی نیز قطعه ای بود از هرمز فرهت که این قطعه را برادرش شاهین فرهت معرفی کرد.
وی در توضیح این قطعه گفت: هرمز فرهت این قطعه را در سال 1342 نوشته است و اجرای امشب این قطعه دومین اجرایی است که از این آهنگ در سراسر دنیا نواخته می شود. گفتنی است که این قطعه نیز در سه موومان اجرا شد.
اما قطعه پنجم قطعه ای بود از علی رادمان به گفته آهنگساز این قطعه دارای بخش الکترونیک نیز بوده که آن را حذف کرده است.
رادمان درباره قطعه اظهارکرد: این قطعه در یک موومان نوشته شده و از سه زیربخش تشکیل شده است.
موجب خوش وقتی است که امسال اینقدر از آثار آهنگسازان ایرانی در خود ایران اجرا می شود.
ششمین قطعه با نام «هنوز هم در راهم» از ساخته های صنم قراچه داغی بود که وی پیش از نواختن این قطعه ضمن تشکر از ستاره بهشتی و پانیز فریوسفی گفت: قطعه من در یک موومان نوشته شده و براساس تم چند فرهنگی است.
من نخستین بار به واسطه استاد علیرضا مشایخی با این سبک آشنا شدم و همین جا تشکر خود را از ایشان اعلام می کنم.
قطعه هفتم نیز از امین هنرمند بود قطعه ای که در یک موومان نوشته شده بود و دارای دو اپیزود بود.
امین هنرمند نیز پیش از اجرای این قطعه گفت: از این دو نوازنده هنرمند که با زحمت فراوان این برنامه را شکل دادند بسیار سپاسگذارم.
اما قطعه پایانی این دو نوازی قطعه ای بود به نام «این روزها تهران، مردم، در دو دقیقه» از علی بی رنگ.
بی رنگ درمعرفی قطعه خود گفت: این آهنگ در یک موومان نوشته شده که در آن تهران را با همه خوبی ها و بدی هایش در دو دقیقه که در واقع یک حباب در معرض ترکیدن است تصور کرده ام.
دو نوازنده این کنسرت قطعه پایانی را که سرعت بسیار بالایی داشت با مهارت تمام اجرا کرده اند که این اجرای زیبا حسن ختامی بود بر دوئت زیبا و دشوار دو بانوی هنرمند یعنی ستاره بهشتی و پانیز فریوسفی.
درپایان کنسرت به دعوت هر دو نوازنده آهنگسازان قطعه های اجرا شده به روی سن آمدند و همگی (هم نوازنده ها و هم آهنگسازان) مورد تشویق فراوان حاضران قرار گرفتند.
از لبخند رضایتی که بر لبان آهنگسازان نقش بسته بود به خوبی می شد رضایت کامل آنها را از اجرای دو بانوی نوازنده دید.
*- این اجرا به سبب آنچه در برنامه ریزی های جشنواره تغییرهایی پیش آمده بود زودتر از زمان مقرر به پایان رسید و به همین دلیل نوازندگان مجبورشدند از اجرای یکی از قطعه ها چشم پوشی کنند.
*- افزون برآهنگسازان یادشده حسن ریاحی (دبیرسی و یکمین جشنواره موسیقی فجر) و امیربکان (آهنگساز) از تماشاگران ویژه این کنسرت بودند.
سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر تا یکم اسفندماه ادامه خواهد داشت.
