به گزارش ایسنا، عیسی کلانتری امروز در همایش تبیین برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و اولین برنامه اقتصاد مقاومتی که در سالن اجلاس سران برگزار شد، اظهار کرد: امروز در این جلسه هیچ کشاورزی نمیبینم؛ در نتیجه من از طرف یک کشاور به برنامه نگاه میکنم و طبق معمول همه سیاستگذاران دولتیها هستند.
وی ادامه داد: در حاضر بخش عمدهای از تولید را بر بهرهوری گذاشتیم و نه تنها سطح زیر کشت نباید اضافه شود بلکه با محدودیتهایی که داریم باید چند هزار هکتار از کشاورزیمان را کم کنیم. در همه نهادهای کشور تولید داریم ولی هیچ کدام قابل رقابت با خارجیها نیست؛ چراکه به شدت از نظر بهرهوری ژنتیکی از خارجیها عقب افتادهایم.
وزیر اسبق کشاورزی اضافه کرد: لذا باید رقابت با خارجیها را حذف کنیم و بند 6 سیاستهای اقتصاد کشاورزی را برداریم، چرا که این ظلم به کشاورز است؛ نه حمایت از تولید داخل.
کلانتری افزود: بروکراسی درون دولت در ارتباط با تولیدکنندگان موضوع دیگری است. این بروکراسیها هنوز بازدارنده هستند. این موانع و بروکراسی وجود دارد و هر روز هم بدتر میشود. امنیت زمین بدتر از قبل شده و خود دولت در حال حاضر مدعی است.
او اضافه کرد: میگویند زمینهای مردم منابع ملی است پس مردم در چه چیزی سرمایهگذاری کنند؟ خیلی از این زمینها دیگر آب ندارند، صدها هزار هکتار و شاید میلیونها هکتار زمین بایر وجود دارد. وقتی آب وجود ندارد کشاورز هیچ چیز ندارد.
رییس ستاد احیای دریاچه ارومیه افزود: سرمایه مردم در معرض تهدید است. کشاورزی یک سرمایهگذاری بلندمدت است. آیا ما میخواهیم عضو WTO بشویم یا نه؟ کشاورز ما باید با کشاورز خارجی رقابت کند یا نه؟ WTO میگوید ورود و خروج هر چیز آزاد است و علاوه بر این باید پنج درصد واردات داشته باشیم حتی اگر 300 درصد خودکفا باشیم.
کلانتری گفت: بالاترین سرمایهگذاری در بخش کشاورزی بین سال 51 تا 56 شده است. آیا ما واقعا میخواهیم از منابع طبیعی حمایت کنیم؟ حفاظت خاص را چگونه میخواهید انجام دهید؟ در عملکرد تولید گوشت در برنامه ششم چیزی دیدهاید؟ من که ندیدم. امروز جنگلهای زاگرس چرا سیاه شدهاند؟ چون آب کافی در اختیار جنگل نیست. در این برنامه تضمین سرمایهگذاری بخش خصوصی را کجا دیدهاید؟ وقتی آبی نیست بخش خصوصی کجا رود؟ سرمایه بخش خصوصی کجا تضمین میشود؟