«رنو» پشت چراغ قرمز ايران

با اين حال هنوز هم زمزمه‌هاي متفاوتي از آماده شدن شرايط براي ورود سومين خودروساز فرانسه به ايران شنيده مي‌شود. گروه خودروسازي رنو هم به مانند پژو يكي از قديمي‌ترين شركاي خودروسازي كشورمان است. با اين حال برخي سياست‌هاي اين كمپاني موجب شده تا هنوز هم شرايط براي آغاز همكاري‌هاي جديد ميان رنو و خودروسازان ايراني فراهم نشود. هرچند طي ماه‌هاي گذشته مديران اين خودروساز فرانسوي بارها نسبت به حضور مجدد در بازارهاي ايران ابراز تمايل كرده‌اند، اما به نظر مي‌رسد كه حالا خودروسازان بزرگ كشورمان با چشماني بازتر به دنبال آغاز همكاري با خودروسازان خارجي هستند و ديگر قرار نيست مانند دوران تحريم‌ها به هر روشی با كمپاني‌هاي بين‌المللي خودروسازي، همکاری كنند.

اولين حضور رنو در ايران به سال‌هاي ابتدايي پس از انقلاب بازمي‌گردد. با اين حال شرکت رنو فعالیت خود را از سال 2003 میلادی در ایران آغاز کرده و تاکنون سه پروژه عمده تولید تندر90 ، تندر 90 پیکاپ و رنو ساندرو را راه‌اندازی کرده و به زودی دو محصول جدید ساندرو استپ وی و فیس لیفت تندر 90 را روانه بازار خواهد کرد. در همين ارتباط مدیر بخش آفریقا، خاورمیانه و هند شرکت رنو، سه اولویت اصلی این خودروساز در ایران را «تولید قطعه و خودرو باکیفیت، استفاده از ظرفیت‌های قطعه‌سازان ایرانی برای بالا بردن میزان داخلی‌سازی و همچنین توسعه صادرات قطعه و خودرو از ایران به سایر کشورها» اعلام کرد. پیمان کارگر همچنين میزان داخلی‌سازی خودروهای تندر 90، ساندرو و تندر90 پیکاپ را به ترتیب 60، 38 و 32 درصد اعلام کرد و گفت: برنامه رنو برای همه بازارهای استراتژیک از جمله ایران، افزایش درصد داخلی‌سازی به 80 درصد است. مدیرعامل رنو پارس اضافه کرد: این امر مستلزم تلاشی بی‌وقفه برای آموزش قطعه‌سازان و توامندسازی آنها و اجرای برنامه‌ای بلندمدت است.

حالا به نظر مي‌رسد كه دیگر حنای رنو رنگي ندارد و قرار نيست اتفاقاتي كه در زمان تحریم روي داده مجددا براي مدیران خودرویی کشورمان تكرار شود. قراداد رنویی که پیش‌بینی می شد بعد از پژو، دومین قرارداد امضا شده صنعت خودرو در پسابرجام باشد، از غافله جا مانده و گویا فعلا خودکار خودروسازان ایرانی برای امضای این قرارداد جوهر ندارد. اسفندماه سال گذشته بود كه مهدی جمالی، مدیرعامل گروه خودروسازی سایپا خبر داد که قرارداد مشترک میان این شرکت و رنوی فرانسوی تا پایان اسفند به امضا می‌رسد. خبری که مدتي بعد توسط محسن صالحی‌نیا، معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت تاييد شد. پس از آن پیمان کارگر، مدیرعامل ایرانی رنو پارس هم، تاریخي مشابه صحبت‌هاي مسئولان كشورمان را برای امضای قرارداد مشترک تایید کرد.

حالا پنج ماهی از آن تاريخ می‌گذرد و نوبت از رنو رد شده و سیتروئن گوی سبقت را از این شرکت ربوده است. به نظر مي‌رسد مدیران خودروسازان ایرانی بدقولی‌های رنو در همان پروژه معروف ال90 را فراموش نکرده و یادشان نرفته که در زمان تحریم‌ها این فقط جسم بی‌جان شرکت رنو پارس بود که در ایران فعالیت می‌کرد. در همین ارتباط مدتي قبل هاشم یکه‌زارع مدیرعامل ایران‌خودرو با صراحت اعلام كرد كه این مرتبه ما (خودروسازان ايراني) برای رنو شرط می‌گذاریم و با هر روشی با این شرکت که در زمان تحریم عملا رفت و فقط اسمش مانده بود کار نمی‌کنیم. در اين ميان سایپایی‌ها هم ترجیح داده‌اند با سیتروئن فعاليت خود را آغاز کنند و رنو را در اولویت‌های بعدی خود قرار دهند، تا جایی که حاضر شدند یکی از رویاهای رنو را برای رقیب آنها (سیتروئن) تعبیر کنند و اینگونه بود که خنده‌های مدیران رنو بعد از این قرارداد جایش را با لبخند تلخ و دراماتیک عوض کرد. از طرف دیگر رنو پارس هرچه به این در و آن در زد نتوانست پارس خودرو را بخرد و با خیال راحت خودش برای خودش تولید کند و دیگر به فکر مشارکت با ایران‌خودرو و سایپا نباشد.

امضای قرارداد با سیتروئنی که خارج از نوبت به جمع شرکای خارجی صنعت خودروی ایران اضافه شد، آن هم با همان برنامه‌ای که رنو قصدش را داشت یعنی خرید سهام یکی از شرکت‌های خودروسازی، گواهی می‌دهد که رنو از غافله جا مانده است. براساس این گزارش این روزها با صاف شدن هوای صنعت کشور رفت و آمدهای هیئت‌های تجاری و خودرویی زیاد شده و با بسته شدن قراردادهای پژو با ایران‌خودرو و سیتروئن با سایپا دیگر رنو ممکن است شانس زیادی برای گسترش همکاری با خودروسازان ایرانی داشته باشد، اما هر روز تاخیر در امضای قرارداد مشترک، قطعا رنو را از میدان رقابت با رفقای فرانسوی‌اش دورتر می‌کند. رنو اگرچه تصورش این است که اسم و رسمی در صنعت خودروی ایران پیدا کرده و هنوز هم خودروسازان ایرانی درگیر سیاست‌های تکراریش می‌شوند اما نکته قابل تامل اینجاست که دیگر کت و شلوارهای مشکی و کراوات‌های زرد زورش به تحولات خودروی ایران نمی‌رسد و حالا در خوش خیالی خام خود بد جوری از رقبا عقب مانده است. محصولات رنو اگرچه از نظر استهلاک بالا با محصولات پژو سیتروئن رقابت تنگاتنگی دارند اما به نظر می‌رسد دیگر شانس زیادی برای گسترش بازار خود در ایران نداشته باشند و باید دوباره به کشورهای آفریقایی کوچ کند.