علیرضا منظری در گفت‌وگو با بیان اینکه دو طرف باید در حل این مسئله از ارائه شعارهای سیاسی خودداری کنند تاکید کرد: با توجه به اینکه فروش سوخت به ایرلاین‌ها یک فرآیند تجاری است و بر اساس شرایط قرارداد میان شرکت توزیع کننده و ایرلاین تامین می‌شود صحبت از اینکه چه رویه‌ای در جهان حکم فرماست بیشتر به شعار نزدیک است تا آنکه به بحث های عملی اختصاص یابد.
به گفته وی با توجه به تجاری بودن ماهیت این تفاوق در صورتی که ایرلاین خوش‌حساب باشد و یا در یک فرودگاه خاص هواپیماهای زیادی را برای سوخت گیری به شرکت سوخت ارائه کند تخفیف هایی خواهد گرفت و یا در صورت بد حسابی جریمه می‌شود این به معنای آن است که نه تنها رویه ای ثابت در این حوزه وجود ندارد که حتی نرخ سوخت نیز با توجه قرارداد می‌تواند متفاوت شود.
معاون سابق سازمان هواپیمایی با اشاره به افزایش نرخ سوخت در سال‌های گذشته تاکید کرد: اگر در همان زمان با یک مدیریت قاطع شرایط اقتصادی ایرلاین‌ها کنترل می‌شد و بدهی به شرکت سوخت افزایش نمی‌یافت قطعا اعتماد این شرکت سلب نمی‌شد و امروز نیز امکان سوختگیری بر اساس توافق‌های سابق وجود داشت.
منظری با بیان اینکه در حال حاضر نیز تضمین پرداخت هزینه‌ها و جلب اعتماد شرکت پخش باید در دستور کار باشد عنوان کرد: سازمان هواپیمایی می‌تواند در این راستا گام‌هایی برداشته و با تضمین دادن به شرکت سوخت امکان پرداخت با سررسید هزینه‌ها را به وجود آورد. در غیر این صورت هرچند که ایرلاین‌ها می‌توانند منابع مالی لازم را به وجود آورند اما با توجه به مشکلات و سختی هایی که در طول سال های گذشته به وجود آمده شاید قدری اجرای این طرح به شکل فعلی سخت باشد.
