اجرای طرح های توسعه، الزام قراردادهای تامین خوراک

توسعه پتروشیمی باید از طرف خود وزارت نفت باشد، این که اکنون توسعه این صنعت به دست بخش خصوصی افتاده، اصلا رویکرد مناسبی نیست. بخش خصوصی در توسعه کاری انجام نمی دهد و تنها منافع خودش را دنبال می کند، بازده کوتاه مدت مالی و افزایش درآمد محور فعالیت بخش خصوصی است و این بخش تنها به فکر فروش و سودآوری تولید است نه توسعه صنعت.باید توسعه پتروشیمی در دست دولت بماند. خوراک واحدهای بالادستی پتروشیمی توسط وزارت نفت تأمین می شود، از این رو تأمین خوراک می تواند ابزار مناسبی در دست دولت باشد تا توسعه را با آن رقم بزند. یا باید بودجه ای برای شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران تعیین شود که به نمایندگی از دولت، توسعه را در دست بگیرد و طرحهای نیمه تمام را تکمیل کند یا دولت از ابزار تأمین خوراک، برای الزام یا تشویق در توسعه استفاده کند.در قراردادهایی که برای تأمین خوراک بین مجتمعهای پتروشیمی و وزارت نفت بسته می شود، وزارت نفت می تواند شرط لزوم توسعه را به صورت الزام در قرارداد بیاورد و یا این که دولت اعلام کند هر واحد پتروشیمی که اقدام به توسعه کرد و در راه توسعه مجتمع پتروشیمی خود سرمایه گذاری کرد، از تخفیف در دریافت خوراک برخوردار شود و به نوعی سیاستهای تشویقی برای توسعه با ابزار تأمین خوراک، اجرایی شود.اگر به همین منوال شرایط باقی بماند و منتظر باشیم شرکتهای خصوصی و غیردولتی که مجتمعهای پتروشیمی به آنها واگذار شده بیایند و این صنعت را توسعه دهند، بی دلیل معطل مانده ایم چرا که بخش خصوصی که درآمدزایی مورد نظر خود را داشته باشد، پیگیر توسعه نیست.دولت می تواند از طریق خوراک اعمال قدرت کند، پس از واگذاریهای شتاب زده شرکتهای پتروشیمی، ابزار تامین خوراک تنها ابزار باقی مانده در دست دولت است که بتواند سیاستهای توسعه ای خود را با آن دنبال کند، اعمال الزام و یا سیاستهای تشویقی برای توسعه از طریق خوراک موثر است، اما آنطور که باز بودن دست دولت در توسعه می تواند موثر باشد، استفاده از سیاستهای تشویقی و تنبیهی تأثیر گذار نیست.
* سهیل دیلفانیان- کارشناس صنعت پتروشمی