جدا از برخی اختلالات یا مشکلاتی که گاهی در ارائه خدمات از طریق بانکداری الکترونیک در شبکه بانکی وجود داشته و شتاب هم از جمله آنهاست، مشکلی که مشتریان با آن مواجهند، تاخیر ورود بانک‌ها و موسسات تازه ورود به مجموعه مجازهای تحت نظارت بانک مرکزی است.
در حالی پیوستن به شبکه شتاب از الزامات دریافت مجوز در شبکه بانکی محسوب می‌شود که عمده موسساتی که مجوز فعالیت دریافت می‌کنند، گاهی تا دو سال بدون ارائه خدمات این بخش زیر چتر نظارتی بانک مرکزی فعالیت می‌کنند. به عنوان نمونه موسسه نور که نزدیک به ۲۰ ماه است مجوز فعالیت دریافت کرده به تازگی به شتاب پیوسته است یا موسسه کاسپین که نزدیک به ۱۰ ماه از دریافت مجوز آن می‌گذرد هنوز به شتاب متصل نیست و مشتریان این قبیل موسسات با چنین خلاءهایی مواجهند.
اما اینکه چرا موسساتی که مجوز دریافت کرده‌اند تا این حد کند به شبکه شتاب متصل می‌شوند، به روند حرکت خود آنها و آماده‌سازی زمینه برای پیوستن به این شبکه برمی‌گردد. این در حالی است که موسسات باید بتوانند زیرساخت‌های لازم مانند دستگاه‌های ATM را تهیه کنند، دستگاه‌های پوز آنها به طور متمرکز متصل شود یا سایر استانداردهای دیگر و قوانین حاکم بر شبکه شتاب را آماده و اجرایی کنند. در صورت طی این مراحل باید بانک مرکزی برای مدتی آنها را تحت کنترل و بررسی قرار دهد و در صورت تایید نهایی، قرارداد پیوستن تازه ورودها به شبکه شتاب منعقد شده و آنها می‌توانند از طریق شتاب به مشتریان خود خدمات ارائه کنند.
بنابراین زمان ورود موسسات و بانک‌هایی که موفق به دریافت مجوز از بانک مرکزی شده‌اند به شبکه شتاب، به فرآیندی که آنها در تامین زیرساخت‌ها برای پیوستن به این شبکه طی می‌کنند بستگی دارد. البته در این میان حجم شبکه شتاب و توان برای پاسخگویی به تراکنش‌ها هم مطرح است که در مورد موسسه‌ها با توجه به میزان تراکنش‌هایی که دارند هیچ محدودیتی وجود نداشته و نمی‌تواند مانعی برای ورود آنها به شتاب باشد.
به هر حال در شرایطی شبکه شتاب دامنه وسیعی از تبادلات از جمله برداشت وجه نقد، خرید الکترونیکی، انتقال وجه، پرداخت قبوض و مانده‌گیری را انجام می‌دهد که مشتریان بانک‌ها انتظار دارند حداقل زمانی که موسسه‌ای را در بین مجازهای بانکی برای سپرده‌گذاری و سرمایه‌گذاری انتخاب می‌کنند بتوانند با اطمینان به آن ورود کرده و از خدمات رایج شبکه بانکی استفاده کنند.
