غلامعلي جعفرزاده ايمن آبادي
نماينده رشت در مجلس شورای اسلامی
اکنون در آستانه تشکيل دولت دوازدهم قرار داريم و آقاي روحاني مي‌بايست اعضاي کابينه دوازدهم را به مجلس شوراي اسلامي‌معرفي کند. تاکيد بر اين است که جوانگرايي و تخصص و تجربه و تعهد ملاک باشد. اما منظور از تخصص، تجربه، ولايتمداري، مخالفت با روحيه اشرافي گري، استخوان خردکرده در سازمان مربوطه، داشتن علم و مواردي از اين دست به تنهايي نمي‌تواند گزينه انتخاب وزرا باشد، بلکه بايد تلفيقي از اين گزينه‌ها در يک فرد باشد تا بتواند وزارت کند. البته کسي پيدا نمي‌شود که جميع اين شاخصها را داشته باشد، بلکه بايد فردي را بيابيم که شاخصهاي بيشتري داشته باشد. اما نبايد به جهت اينکه نمي‌توانيم کسي را پيدا کنيم که 100 درصد لياقت و توانمندي دارد، به دنبال شاخصها ايده آل نرويم. دولت يازدهم در مقطعي اقداماتي انجام داد که در زمان خودش درست بود.
آقاي روحاني در ابتدا وزراي مسن را انتخاب کرد که بسيار کار درستي بود، زيرا بيشتر وزارتخانه‌ها با چالش بي تجربگي و درهم بودن رو به رو بود. اما نبايد انتصاب وزراي مسن به چهار سال مي‌کشيد، بلکه دو سال کفايت مي‌کرد. نکته ديگر اين است که زمزمه جوان گرايي در کابينه را مطرح مي‌کنند. جوان در کسوت وزارت به سنين 40 تا 55 سال مي‌گويند. به هيچ عنوان عاقلانه نيست که فردي با سن کمتر از 40 سال که هنوز تجربه لازم را ندارد، به عنوان وزير معرفي شود. به عنوان مثال وزارت راه و شهرسازي بيش از 55 هزار پرسنل دارد که در بخشهاي راه آهن، هواشناسي، کشتيراني و بخشهاي ديگر فعاليت مي‌کنند. اگر وزيري که مي‌خواهد بر اين وزارتخانه مديريت کند، يک اشتباه به دليل بي تجربي داشته باشد، زندگي 10 هزار نيروي کار را دگرگون مي‌کند. بنابر اين بايد افراد با تجربه به کارگرفته شود، اما سلامت اخلاقي و مالي هم داشته باشند. بايد بپذيريم که کشور کارگاه‌اموزشي نيست که بگوييم يک فرد بي تجربه را به کار مي‌گيريم تا کار ياد بگيرد و يک سال ديگر تازه مسلط مي‌شود. وزارتخانه از همان روز اول بايد به کارآيي برسد و تحقق اين مهم وزير با تجربه و مسلط مي‌خواهد. به همين دليل استفاده از افراد با تجربه، جوان و مسلط بايد در دستور قرار بگيرد. مگر مي‌شود فردي را براي وزارت بهداشت به کار گرفت که الفباي درمان را نداند؟ يا مي‌شود فردي را در وزارت صنعت به کار گرفت که صنعت و بازرگاني را نشناسد؟ فردي که معدن را نمي‌شناسد، آيا مي‌شود به‌اميد اينکه به مرور زمان با اين قسمت آشنا شود، به عنوان وزير معرفي کرد؟ انتخاب وزير کار سختي است و نمي‌توان فردي را تا بدين اندازه جامع و توانمند پيدا کرد، اما قرار نيست به سادگي از کنار آن بگذريم و فردي را به واسطه دوستي يا سفارش فلان کس به عنوان وزير معرفي کرد. با شک و ترديد نمي‌توان فردي را به عنوان وزير انتخاب کرد که قرار است بر بخش بزرگي از مردم مديريت کند ومشکلات اين بخش را مرتفع کند.
نماينده رشت در مجلس شورای اسلامی
اکنون در آستانه تشکيل دولت دوازدهم قرار داريم و آقاي روحاني مي‌بايست اعضاي کابينه دوازدهم را به مجلس شوراي اسلامي‌معرفي کند. تاکيد بر اين است که جوانگرايي و تخصص و تجربه و تعهد ملاک باشد. اما منظور از تخصص، تجربه، ولايتمداري، مخالفت با روحيه اشرافي گري، استخوان خردکرده در سازمان مربوطه، داشتن علم و مواردي از اين دست به تنهايي نمي‌تواند گزينه انتخاب وزرا باشد، بلکه بايد تلفيقي از اين گزينه‌ها در يک فرد باشد تا بتواند وزارت کند. البته کسي پيدا نمي‌شود که جميع اين شاخصها را داشته باشد، بلکه بايد فردي را بيابيم که شاخصهاي بيشتري داشته باشد. اما نبايد به جهت اينکه نمي‌توانيم کسي را پيدا کنيم که 100 درصد لياقت و توانمندي دارد، به دنبال شاخصها ايده آل نرويم. دولت يازدهم در مقطعي اقداماتي انجام داد که در زمان خودش درست بود.
آقاي روحاني در ابتدا وزراي مسن را انتخاب کرد که بسيار کار درستي بود، زيرا بيشتر وزارتخانه‌ها با چالش بي تجربگي و درهم بودن رو به رو بود. اما نبايد انتصاب وزراي مسن به چهار سال مي‌کشيد، بلکه دو سال کفايت مي‌کرد. نکته ديگر اين است که زمزمه جوان گرايي در کابينه را مطرح مي‌کنند. جوان در کسوت وزارت به سنين 40 تا 55 سال مي‌گويند. به هيچ عنوان عاقلانه نيست که فردي با سن کمتر از 40 سال که هنوز تجربه لازم را ندارد، به عنوان وزير معرفي شود. به عنوان مثال وزارت راه و شهرسازي بيش از 55 هزار پرسنل دارد که در بخشهاي راه آهن، هواشناسي، کشتيراني و بخشهاي ديگر فعاليت مي‌کنند. اگر وزيري که مي‌خواهد بر اين وزارتخانه مديريت کند، يک اشتباه به دليل بي تجربي داشته باشد، زندگي 10 هزار نيروي کار را دگرگون مي‌کند. بنابر اين بايد افراد با تجربه به کارگرفته شود، اما سلامت اخلاقي و مالي هم داشته باشند. بايد بپذيريم که کشور کارگاه‌اموزشي نيست که بگوييم يک فرد بي تجربه را به کار مي‌گيريم تا کار ياد بگيرد و يک سال ديگر تازه مسلط مي‌شود. وزارتخانه از همان روز اول بايد به کارآيي برسد و تحقق اين مهم وزير با تجربه و مسلط مي‌خواهد. به همين دليل استفاده از افراد با تجربه، جوان و مسلط بايد در دستور قرار بگيرد. مگر مي‌شود فردي را براي وزارت بهداشت به کار گرفت که الفباي درمان را نداند؟ يا مي‌شود فردي را در وزارت صنعت به کار گرفت که صنعت و بازرگاني را نشناسد؟ فردي که معدن را نمي‌شناسد، آيا مي‌شود به‌اميد اينکه به مرور زمان با اين قسمت آشنا شود، به عنوان وزير معرفي کرد؟ انتخاب وزير کار سختي است و نمي‌توان فردي را تا بدين اندازه جامع و توانمند پيدا کرد، اما قرار نيست به سادگي از کنار آن بگذريم و فردي را به واسطه دوستي يا سفارش فلان کس به عنوان وزير معرفي کرد. با شک و ترديد نمي‌توان فردي را به عنوان وزير انتخاب کرد که قرار است بر بخش بزرگي از مردم مديريت کند ومشکلات اين بخش را مرتفع کند.
آخرین اخبار