آرامگاه دهقان سامانی در حدود 28 کیلومتری شمال شهرکرد و در نزدیکی پل زمانخان که بر روی رودخانه سامان ایجاد شده قرار دارد.
به گزارش تجارت آنلاین به نقل از سیری در ایران؛ آرامگاه دهقان سامانی در حدود 28 کیلومتری شمال شهرکرد و در نزدیکی پل زمانخان که بر روی رودخانه سامان ایجاد شده قرار دارد.
میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی ملقب به «سیف الشعرا» و متخلص به «دهقان»، مردی صوفی مسلک و عارف بود که در سال 1249 هجری قمری در شهر سامان زاده شد و پس از کسب تحصیلات ادبی و حکمی، به شاعری پرداخت و در سال 1326 هجری قمری از دنیا رفت.
پدر میرزا ابوالفتح خان «بابا خان» نام داشت و از بزرگان شهر سامان بود و مادرش «خورشید» یا «خورشید جهان» نام داشت.
علی‌رغم آن که دهقان سامانی یکی از شعرای بزرگ چهارمحال و بختیاری به شمار می‌رود، اما با وجود این آن طور که شایسته است به آثار این شاعر بزرگ پرداخته نشده و مورد معرفی قرار نگرفته است. وی دیوان شعری شامل 10 هزار بیت از مثنوی، غزل و قصیده دارد و یکی از نظریه‌پردازان نظامی گنجوی است و هزار دستان را که بالغ بر 2000 بیت می‌باشد، در نظم کتاب «الف لیل و لیله» (هزار و یک شب) پرداخته است. کتاب دیگر وی «داوود نامه» و اثر دیگرش «شکرستان» نام دارد.
آرامگاه این عارف ایلیاتی مانند زندگی‌اش به شکلی عجیب و پر رمز و راز بنا گردیده و به لحاظ شیوه ساخت و نوع معماری، بسیار درخور توجه می‌باشد اما متأسفانه به علت نظارت نامناسب، دیوارهای مقبره این شاعر از نوشته‌ها و یادگاری‌ها پر شده و چهره زشتی به این مقبره بخشیده است. عدم وجود سرویس بهداشتی و نبود روشنایی مناسب و انباشته شدن ضایعات ساختمانی، از مشکلات این مکان است.
انتهای پیام/
میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی ملقب به «سیف الشعرا» و متخلص به «دهقان»، مردی صوفی مسلک و عارف بود که در سال 1249 هجری قمری در شهر سامان زاده شد و پس از کسب تحصیلات ادبی و حکمی، به شاعری پرداخت و در سال 1326 هجری قمری از دنیا رفت.
پدر میرزا ابوالفتح خان «بابا خان» نام داشت و از بزرگان شهر سامان بود و مادرش «خورشید» یا «خورشید جهان» نام داشت.
علی‌رغم آن که دهقان سامانی یکی از شعرای بزرگ چهارمحال و بختیاری به شمار می‌رود، اما با وجود این آن طور که شایسته است به آثار این شاعر بزرگ پرداخته نشده و مورد معرفی قرار نگرفته است. وی دیوان شعری شامل 10 هزار بیت از مثنوی، غزل و قصیده دارد و یکی از نظریه‌پردازان نظامی گنجوی است و هزار دستان را که بالغ بر 2000 بیت می‌باشد، در نظم کتاب «الف لیل و لیله» (هزار و یک شب) پرداخته است. کتاب دیگر وی «داوود نامه» و اثر دیگرش «شکرستان» نام دارد.
آرامگاه این عارف ایلیاتی مانند زندگی‌اش به شکلی عجیب و پر رمز و راز بنا گردیده و به لحاظ شیوه ساخت و نوع معماری، بسیار درخور توجه می‌باشد اما متأسفانه به علت نظارت نامناسب، دیوارهای مقبره این شاعر از نوشته‌ها و یادگاری‌ها پر شده و چهره زشتی به این مقبره بخشیده است. عدم وجود سرویس بهداشتی و نبود روشنایی مناسب و انباشته شدن ضایعات ساختمانی، از مشکلات این مکان است.
انتهای پیام/
