اگر به فرمان هشت ماده ای مقام معظم رهبری عمل می شد

برگزاری همایشی با محوریت مبارزه با فساد که سران سه قوه در آن حضور داشتند، اگرچه اقدامی مثبت برای برنامه‌ریزی با هدف مقابله با فساد محسوب می شود، اما نمی تواند راهکار اساسی باشد. کمااینکه مقام معظم رهبری به جای ارسال پیام برای این همایش، در نامه درخواستی که معاون اول رییس‌جمهور برای ایشان ارسال کرده بود نوشتند: «نفس اهتمام آقایان به امر مبارزه با فساد را تحسین می‌کنم، لکن این سمینار و امثال آن بناست چه معجزه ای بکند؟ مگر وضعیت برای شما مسئولان سه قوه روشن نیست؟ با توجه به شرایط مناسب و امیدبخشی که از لحاظ همدلی و هماهنگی و همفکری که بین مسئولان امر وجود دارد، چرا اقدام قاطع و اساسی انجام نمی‌گیرد که نتیجه را همه به طور ملموس مشاهده کنند. توقع من از آقایان محترم این است که چه با سمینار و چه بدون آن، تصمیمات قاطع و عملی و بدون هرگونه ملاحظه ای بگیرند و اجرا کنند. موفق باشید.»

این پیام رهبر انقلاب به خودی خود، روشن و آشکار است. چرا که مبارزه با فساد نیاز به سمینار و سخنرانی ندارد و باید اقدامی اساسی در این جهت انجام داد. البته رهبری انقلاب در نوشته خود، نفس اهتمام مسئولان به امر مبارزه با فساد را ستودند اما به نظر می رسد آنچه که خواسته رهبری در مقابل فساد است، مبارزه جدی با فساد با عزمی قاطع است که متاسفانه تاکنون کمتر شاهد آن بوده ایم. این امر به ویژه در دولت قبل که فساد 3000 میلیاردی آن رسوایی بزرگی برای سیستم بانکی به بار آورد و فساد مالی 12 هزار میلیاردی مربوط به همان دوره که به تازگی فاش شده، مشکلات فراوانی ایجاد کرد که نمی توان با بی تفاوتی از کنار آن عبور کرد. دولت جدید، آنگونه که علی لاریجانی رییس مجلس شورای اسلامی نیز در سخنان خود در این همایش اعلام کرد، برای مقابله با فساد جدی تر از دولت قبل بوده و عملکرد بهتری داشته، اما به نظر می رسد مبارزه با فساد نیازمند عزمی جدی فراتر از هر یک از قوای سه گانه است چرا که تنها با برنامه ریزی برآمده از تفکر منطقی و عزمی جدی می توان شاهد مبارزه با فساد بود. اگرچه یکی از آرمانهای انقلاب اسلامی مبارزه با فساد و مظاهر گوناگون آن در جامعه بود اما متاسفانه هم اکنون کار به جایی رسیده که رقمهای سنگین مربوط به فساد اقتصادی، در منظر عامه مردم عادی جلوه می کند و مفسدان، با گسترش فعالیتهای خود فساد را به یک امر عادی تبدیل کرده اند.

انتظار رهبر معظم انقلاب برای اقدام قاطع و اساسی به منظور مقابله با فساد، اگر با ریزبینی و دقت مسئولان رصد شود، می تواند حاوی پیامهای روشنگرانه ای باشد. یکی از مهمترین این پیامها بازگشت به فرمان 8ماده ای مقام معظم رهبری برای مبارزه با مفاسد اقتصادی است که در اردیبهشت ماه سال 1380 صادر شد. ایشان در فرمان خود خطاب به سران قوا مرقوم کردند : «خشكانيدن ريشه ي فساد مالي و اقتصادي و عمل قاطع و گره گشا در اين باره مستلزم اقدام همه جانبه به وسيله ي قواي سه گانه مخصوصا دو قوه ي مجريه و قضاييه است . قوه ي مجريه با نظارتي سازمان يافته و بي اغماض از بروز و رشد فساد مالي در دستگاه ها پيشگيري كند و قوه ي قضاييه با استفاده از كارشناسان و قضات قاطع و پاكدامن مجرم و خائن و عناصر آلوده را از سر راه تعالي كشور بردارد . بديهي است كه نقش قوه ي مقننه در وضع قوانين كه موجب تسهيل راه كارهاي قانوني است و نيز در ايفاء وظيفه ي نظارت بسيار مهم و كار ساز است.» در همان فرمان هشت ماده ای، ملاحظات اساسی درباره مبارزه با فساد مورد توجه قرار گرفت که متاسفانه گذشت بیش از 13 سال از آن نشان
می دهد کمتر به عمق و بطن این فرمان توجه شده و با وجود آنکه رهبری انقلاب، در همان فرمان هشت ماده ای اعلام کردند که «با اين امر مهم وحياتي نبايد به گونه ي شعاري تبليغاتي و تظاهر گونه رفتار شود و به جاي تبليغات بايد آثار و بركات عمل مشهود گردد» اما باز هم آنچه در 13 سال گذشته شاهد بوده ایم، شعار بوده و نه عمل. در حالیکه اگر به توضیه های رهبری توجه می شد و مبارزه با فساد با عزمی جدی مورد پیگیری قرار می گرفت، هم اکنون شاهد وضعیتی چنین ناگوار درباره فساد اقتصادی نبودیم که رقمهای درشتی به عنوان تخلف مالی مطرح شود، اما از فرط تکرار، حساسیت کمتری برانگیزد. امید است با عنایت به همدلی بیشتری که بین قوا از زمان روی کار آمدن دولت جدید ایجاد شده و با عنایت به اعتقاد جدی دولت کنونی به شفاف سازی و عملکرد آشکار، شاهد برداشته شدن گامهای عملی در مبارزه با فساد باشیم و این همایش، نه نقطه پایان، بلکه نقطه آغازی برای برنامه ریزی با هدف مبارزه با فساد باشد.