گروه صنعت، معدن و تجارت: چند روز پیش بود که يانيك بزارد، قائم مقام مديرعامل پژو اعلام کرد که تامين كنندگان منتخب ایکاپ، توانمندي خود را به اثبات رسانده و در حلقه تامين كنندگان پژو قرار گرفته‌اند و حالا مي‌توانند در پروژه توليد 70 هزار دستگاه خودرو در شهر اوران كشور الجزاير با ما همكاري كنند. دعوت پژو از قطعه‌سازان ایرانی برای حضور در پروژه‌ای در یکی دیگر از کشورهای منطقه در نگاه اول نشان دهنده این موضوع بود که محصولات تولید شده از سوی واحدهای قطعه‌سازی فعال در داخل کشور دارای استانداردهای بین‌المللی برای ورود به زنجیره تامین کمپانی‌های خودروسازی جهان هستند.
با این همه برخی معتقدند که دلیل اصلی دعوت مسئولان پژو از قطعه‌سازان ایرانی برای حضور در میان تامین کنندگان پروژه الجزایر، در واقع به علت فقدان قطعه‌ساز در الجزایر و کشورهای همسایه آن صورت گرفته است. هرچند این نگاه تا اندازه‌ای می‌تواند بدبینانه باشد. با این همه طی روزهای گذشته و پس از اعلام این دعوت از سوی پژو، موقعیت خوبی برای قطعه‌سازان ایرانی ایجاد شده تا از این طریق بتوانند در چرخه تامین جهانی خودرو به ایفای نقش بپردازند.
آرش محبی‌نژاد، انجمن صنایع همگن قطعه‌سازان ایران معتقد است که علاوه بر اینکه در الجزایر و کشورهای همسایه آن کشور واحد قطعه‌سازی وجود ندارد که محصولاتی با کیفیت قطعه‌سازان ایرانی تولید کند، موارد دیگری نیز به عنوان دلایل اصلی این دعوت وجود دارد. به اعتقاد محبی‌نژاد کیفیت بالای تولید و قیمت تمام شده ارزان سبب شده که ایران گزینه بهتری نسبت به سایر کشورهای منطقه و اروپا برای تامین قطعات باشد.
راه صادرات قطعه و خودرو هموار می‌شود
بهرام شهریاری، عضو انجمن قطعه‌سازان و کارشناس صنعت خودرو نیز در گفتگو با خبرنگار «تجارت» می‌گوید: حتی اگر دعوت از قطعه‌سازان ایرانی برای حضور در پروژه الجزایر شرکت خودروسازی پژو به علت فقدان واحدهای قطعه‌سازی مناسب و باکیفیت در آن کشور باشد، بازهم قطعه‌سازان داخلی باید از این فرصت ایجاد شده استفاده کنند و با تولید محصولات باکیفیت جایگاه خود را در میان چرخه تامین خودروسازان بین‌المللی تثبیت کنند.
این فعال صنعت قطعه‌سازی کشور در بخش دیگری از صحبت‌های خود به تفاهم‌نامه‌هایی که طی ماه‌های گذشته و پس از اجرایی شدن برجام میان خودروسازان و قطعه‌سازان ایرانی با طرف‌های خارجی به امضا رسیده اشاره کرد و یادآور شد: طی ماه‌های گذشته توافق‌های مختلفی میان قطعه‌سازان ایرانی با انجمن‌های قطعه‌سازی فرانسه، اتریش، آلمان، هند، ترکیه و حتی ژاپن صورت گرفته اما موقعیت ایجاد شده برای همکاری در یکی از پروژه‌های بین‌المللی پژو موقعیتی است که می‌تواند موجب پیوستن قطعه‌سازان ایرانی به زنجیره تامین جهانی باشد. اگر شرایط برای حضور واحدهای تولیدکننده داخلی در این پروژه فراهم شود و محصولات باکیفیت و استانداردی برای تامین زنجیره لحاظ شود آن وقت می‌توانیم بگوییم که این قطعه‌سازان هستند که راه‌های صادرات را در صنعت قطعه و حتی خودرو هموار خواهند کرد.
شهریاری ادامه داد: قطعا پیوستن قطعه‌سازان ایرانی به زنجیره تامین جهانی، عاملی برای توسعه و گسترش فعالیت‌های اقتصادی است. این اتفاق به دو صورت رخ می‌دهد؛ در حالت اول با حضور سرمایه‌گذاران خارجی در صنعت خودرو و ساخت داخل شدن قطعات محصولات مشترک و در حالت دوم ورود خود قطعه‌سازان به بازار جهانی و تولید قطعات برای خودروسازان خارجی. حالا به نظر می‌رسد که شرایط برای این اتفاق تا اندازه زیادی فراهم است.
شرایط استراتژیک ایران برای پژو
عضو انجمن قطعه‌سازان کشور با اشاره به گزارشی که پیش از این از سوی کمپانی پژو درباره مزیت‌های حضور در ایران و برخی دیگر از کشورها منتشر شده بود، خاطرنشان کرد: در پیش‌بینی که شرکت پژو چندین سال پیش انجام داده بود، چین، برزیل، هند و ایران را به‌عنوان چهار کشوری که می‌توانند قطعات را با هزینه ارزان تولید کنند، معرفی کرده بود که در این میان به دلیل شرایط استراتژیک ایران و کیفیت یک دست محصولات، ایران به‌عنوان بهترین گزینه مطرح شده بود. همچنان این امتیاز به قوت خود باقی است و قطعه‌سازان ایرانی می‌توانند از این فرصت استفاده کنند. در نهایت باید بگویم راهی که قطعه‌سازان ایرانی انتخاب کرده‌اند قطعا به صادرات و توسعه می‌انجامد.
این فعال صنعت قطعه‌سازی همچنین در بخش پایانی صحبت‌های خودش با اشاره به اینکه دوران مونتاژکاری در صنایع به ویژه صنعتی مانند خودروسازی به پایان رسیده، تصریح کرد: به نظر می‌رسد که امروز سیاست‌گذاران اقتصادی و صنعتی کشور به این بلوغ رسیده‌اند که حضور شرکای خارجی صرفا در بعد بهره‌گیری از بازار جذاب ایران و مونتاژ محصولات آنها، کاری بیهوده است و به توسعه صنعت منجر نخواهد شد. بنابراین پیش شرط تولید داخل در جذب مشارکت خارجی و قراردادهای جوینت‌ونچر را مطرح کرده‌اند. این همان شرطی است که با توجه به پتانسیل صنعت قطعه‌سازی می‌توان از آن استفاده برد.
شهریاری یادآور شد: حالا قطعه‌سازان ایرانی به جای اینکه چشم امید خود را به امضای قراردادهای خودروسازان با شرکای خارجی بدوزند، از فرصت پسابرجام استفاده کرده و خود برای همکاری با قطعه‌سازان بین‌المللی دست به کار شده‌اند و فرصت خوبی برای حضور در سایر کشورها و اضافه شدن به زنجیره تامین جهانی را پیش روی خود می‌بینند.
دلیل دعوت پژو از ایران برای پروژه الجزایر
آرش محبی‌نژاد، دبیر انجمن صنایع همگن قطعه‌سازی در گفتگو با ایلنا درخصوص دعوت پژو از قطعه‌سازان ایرانی برای حضور در الجزایر گفت: شرکت PSA قرار است در الجزایر کارخانه‌ای مشابه با ایکاپ (کارخانه مشترک ایران خودرو و پژو) تاسیس کند و همان تولیدات را نیز در کشور داشته باشد اما مهمترین مشکل آنها این است که در الجزایر قطعه‌سازی وجود ندارد. وی ادامه داد: فقدان قطعه‌ساز در الجزایر و کشورهای همسایه آن سبب شده که این شرکت فرانسوی برای واردات قطعات از ایران برنامه‌ریزی کند. از طرف دیگر کیفیت بالای تولید و قیمت تمام شده ارزان سبب شده که ایران گزینه بهتری نسبت به سایر کشورهای منطقه و اروپا برای تامین قطعات باشد.
محبی‌نژاد افزود: در مرحله اول تیراژ این کارخانه 80 هزار خودرو است که به تدریج افزایش پیدا می‌کند. در نمایشگاه خودروی آلمان و پراگ نیز مسئولان فرانسوی اعلام کردند که برای تامین قطعات برنامه‌ریزی مفصلی بر روی ایران دارند و صحبت‌هایی نیز با ما کردند. وی خاطرنشان کرد: در کشورهای آن منطقه مراکش نیز در تامین قطعات وضعیت خوبی دارد و در حال پیشرفت است و در واقع این کشور جدی‌ترین رقیب ما است اما ما می‌توانیم با برنامه‌ریزی و هماهنگی بخشی از تامین قطعات رنو، سیتروئن را که در مراکش در حال تولید است را نیز به عهده بگیریم. محبی‌نژاد تصریح کرد: در واقع الجزایر یک مسیر میان‌بر برای صادرات قطعات ما است و ما باید از این فرصت کمال استفاده را ببریم.
