بردخون در شهرستان دیر به عنوان یکی از مناطق اصلی تولید گوجه‌فرنگی خارج از فصل کشور محسوب می‌شود و افراد زیادی از این منطقه در عرصه تولید گوجه فرنگی فعالیت دارند.
در حالی که کشاورزان چندین ماه را تلاش می‌کنند تا زمین را آماده کرده،
محصول را کشت و آبیاری و نگهداری کنند تا در فصل برداشت، هزینه‌های زندگی
خود را تامین کنند، ولی متاسفانه شرایط آنگونه‌ای که کشاورزان می‌خواهند
پیش نمی‌رود.
کشاورزان بردخونی هر ساله با صدها امید و آرزو فصل
کشت را با میلیون‌ها تومان هزینه آغاز می‌کنند اما در فصل برداشت که چشم
انتظار رسیدن محصول و نتیجه زحماتشان هستند با کاهش قیمت آرزوی آنان نا
امید می‌شود و باز مانند گذشته قرض و بدهکاری و غم به سراغشان می آید.
هرچند که مسئولان بارها و بارها برای رفع این مشکل کشاورزان وعده داده‌اند ولی هنوز هم راه حل اساسی در این زمینه اتخاذ نشده است و مشکلات از سالی به سال دگیر منتقل می‌شود و البته افزایش هم می‌یابد.
محصولاتی که دور ریخته می‌شوند
کشاورزی از روستای شهنیاء گفت: انتظار داشتیم امسال بهتر از پارسال باشد که با شروع فصل برداشت این محصول روی دست ما مانده و دغدغه کشاورزان این است که محصول آنها خریداری نمی‌شود یا به قیمتی بی ارزش به فروش می رسد.
علی شهنیایی افزود: به راستی چرا ما هر ساله شاهد چنین اتفاقی در بخش کشاورزی و نقش بر آب شدن تلاش‌های کشاورزان هستیم که اینگونه نتیجه کار و زحمت یک ساله آنان به هدر می رود و بدون خریدار می ماند و دور انداخته می شود.
هر ساله نگران فروش محصول هستیم
فرد دیگری گفت: اگر وضعیت کشاورزی و محصولات کشاورزان مدیریت شود و برای صادرات آن اقدام اساسی صورت گیرد شاید کمتر چنین حوادث و نتایج زیانباری را ببینیم.
احمد مغدانی نیز گفت: ما که این شغل را داریم هر ساله نگران فروش محصول هستیم و اگر برنامه ریزی مناسبی بود اینچنین نمی شد و باز به انتظار سال بعد می نشینیم و به دلیل اینکه شغل دیگری نداریم به ناچار سراغ کشاورزی را انتخاب می کنیم و باز قصه تکراری و پرغصه همیشگی برایمان تداعی می شود.
هزینه‌هایی که جبران نمی‌شود
کشاورز دیگری اظهار داشت: خیلی از کشاورزان منطقه مجبورند وام های کلان از بانک ها دریافت کنند و متاسفانه پس از پایان فصل کشت چاره ای جز رفتن از شهر و دیار خود ندارند چون قادر نیستند قسط وام خود را پرداخت کنند.
وی افزود: شاید دلالان بیشترین سود را از محصول کشاورزان می برند و کشاورزان که در هر هکتار حدود ۳۵۰ میلیون ریال هزینه کرده اند منفعتی از کار خود نمی برند و حاصل کارشان زیان است و بس.
سطح زیر کشت رعایت شود
مسئول جهاد کشاورزی بخش بردخون نیز گفت: در زمینه فروش گوجه و پایین آمدن قیمت مسئله اصلی که باید کشاورزان مد نظر داشته باشند سطح زیر کشت است و تا زمانی که کشاورزان عزیز اصرار به کشت در هکتارهای بالا داشته باشند مشکل حل نخواهد شد.
حدیث بحرینی افزود: با وجود تاکید جهاد کشاورزی برای کاهش سطح زیر کشت که علاوه بر افزایش مصرف آب و کاهش ذخایر زیر زمینی و پایین رفتن آب چاه ها می شود، موجب افزایش محصول در بازار می شود اما کشاورزان همچنان به کشت های ۲۰ و ۳۰ هکتار و بالاتر اصرار دارند که با عرضه بیشتر از تقاضا در چندین استان شاهد افت قیمت هستیم.
کشاورزان به کاشت دیگر محصولات بپردازند
وی اضافه کرد: مسئله دیگر کشت تک محصولی گوجه فرنگی است که اگر کشاورزان به کشت محصولات دیگری مثل سیر، پیاز ، کلم، فلفل و سایر سبزیجات و صیفی جات در کنار کشت گوجه روی بیاورند کاهش قیمت یک محصول با افزایش قیمت محصول دیگر جبران می شود زیرا کشاورز تا ۳۵ میلیون تومان در هر هکتار هزینه می کند و باید محصولش را با قیمت بالایی به فروش برساند که هزینه ها جبران شود و به سود دهی برسد.
بحرینی ادامه داد: می توان هزینه ها را کاهش داد و کشاورز به جای استفاده از سموم و کودهای گران با چند راهکار ساده می تواند هزینه ها را کاهش دهد که در قدم اول آزمون خاک است اما به دلیل بعد مسافت و نبودن آزمایشگاه خاک‌شناسی در شهرستان دیّر، کشاورزان برای انجام آزمون مشکل دارند و معمولا انجام نمی دهند.
مسئول جهاد کشاورزی بردخون ابراز داشت: آزمون خاک مساله مهمی است که می تواند از مصرف بی رویه کود جلوگیری کند و با ضد عفونی کردن خاک بویژه به وسیله اشعه خورشید در روش سولاریزاسیون خاک عاری از بیماری و علف هرز شود و هزینه های بعدی را کاهش دهد و مسئله مهم دیگر کود دهی قبل از کشت است که معمولا انجام نمی دهند.
