کورش شرفشاهی
بار دیگر به روزهای پایانی سال رسیدیم و امید به آینده باعث می شود از سال 97 انتظار بهتری داشته باشیم. اگرچه سال 96 روزهای تلخ و شیرین بسیاری به همراه داشت اما به پایان رسید.نکته مهم آن است که از تلخی ها درس عبرت بگیریم و شیرینی ها را در سال آینده ادامه و گسترش دهیم. در سال گذشته آتش گرفتن نفتکش سانچی دلهای بسیاری را سوزاند و سقوط هواپیمای آسمان، اشک های بسیاری را از دیدگان سرازیر کرد. عرصه اقتصادی نیز با چالشهایی رو به رو شد که بدترین آنها بی ارزش شدن پول ملی به دنبال یکه تازی ارز بود. با این همه فساد همچنان سوژه تغییر ناپذیر بود و بر نگرانی ها می افزود. قاچاق نیز بخش قابل توجهی از نقدینگی کشور را به یغما برد و صنایع و مشاغل بسیاری در برابر قاچاق کالا زانو زدند. از سوی دیگر آمار کشفیات قاچاق مواد مخدر نیز حکایت از آن داشت که عده ای به دنبال کسب درآمد به قیمت بدبخت کردن جوانان این مرز و بوم هستند. آنچه غیر قابل چشم پوشی است، عملکرد سربازان گمنام امام زمان(عج) در شناسایی و انهدام گروهکهای تروریستی بود که باعث شد در مراسم مهمی همچون راهپمایی 22 بهمن، مردم بدون نگرانی به خیابانها بیایند و حمایت خود را از نظام اسلامی اعلام کنند. دراین شرایط تعامل قوای سه گانه بیش از بیش اهمیت دارد. با این وصف در آخرین روزهای پایانی سال مجلس شورای اسلامی در دو روز سه وزیر کابینه را استیضاح کرد که هیچکدام رای نیاورد تا کابینه دوازدهم همچنان باقی بماند. بازی های چپ و راست نیز حاشیه هایی داشت که لازم است به تفاهمی برسند و از حاشیه ها کم کنند. بسیاری از چهره ها و شخصیت ها با این جهان خداحافظی کردند و در غم از دست دادنشان گریستیم. اینها تنها بخشی از وقایع سال گذشته بود. به هر حال گذشت و در آستانه سال نو قرار داریم. اکنون می توانیم سال نو را با رویکردی مثبت آغاز کنیم. به دنبال آن باشیم که به پیشنهاد سهراب سپهری گوش بدهیم و چشمها را بشوییم و طور دیگر ببینیم تا در سایه اتحاد و انسجام ، دشمنان را ناامید کنیم.
