گاردین اخیرا گزارشی را منتشر کرده از تلاش زنان ایرانی برای ورود به ورزشگاهها و تماشای فوتبال.
به گزارش خبرآنلاین؛ ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاههای ایران چند سالی است که به یک سوژه جهانی تبدیل شده است. رسانههای بینالمللی تلاش میکنند تا به توصیف شرایط سکوهای فوتبالی ایران بپردازند. حالا گاردین هم به سراغ این موضوع رفته است. در ادامه بخشی از گزارش گاردین از پروژه عکاسی فروغ علایی را میخوانید، عکاسی که آلبومی از حضور یک دختر ایرانی در لباس و ظاهر مردانه تدارک دیده است.
فروغ علایی، عکاسی که برنده جایزه معتبر «ورلد پرس فوتو» در مجموعه مستند خود به داستان «زینب» میپردازد. یکی از اولین دخترانی که خودش را با پوشش مردانه به ورزشگاه رساند. زینب بیشتر از ۱۲ ساعت در راه بود تا با قطار از اهواز به تهران برسد تا مسابقه پرسپولیس، تیم موردعلاقهاش را تماشا کند. زنان طرفدار فوتبال در ایران هرگز تسلیم نشدهاند و تلاش کردهاند به روشهای مختلف وارد ورزشگاه شوند، از جمله آرایش کردن خودشان؛ البته به شکل مردان. اگرچه در معرض خطر دستگیری قرار میگیرند، اما اشتیاق آنها به فوتبال و همچنین عزم آنها برای مبارزه برای حقوقشان باعث شده به کارشان ادامه دهند.
علایی، میگوید: «یادم میآید برای اولین باری که برای این پروژه عکس گرفتم وقتی بود که تیم ملی فوتبال ایران برای پنجمین مرتبه به جامجهانی صعود کرده بود. آن شب هواداران فوتبال ایران در خیابانها برای جشن گرفتن، جمع شده بودند.» و ادامه میدهد: «دومین رویداد زمانی بود که کافهها در تهران مجاز به نمایش مسابقات جامجهانی از طریق تلویزیون شدند. بنابراین زنان هم میتوانستند مسابقات را در مکانهای عمومی در کنار مردان تماشا کنند. حتی این آزادی کوچک موجب شادی را به جامعه زنان شد. آخرین چیزی که برای من جذاب بود، زمانی بود که دولت اجازه داد خانوادهها در ورزشگاه آزادی از طریق یک صفحه نمایش بزرگ بازی تیم ملی ایران را ببینند. من با بسیاری از زنان آنجا مصاحبه کردم. آنها از طبقات مختلف اجتماعی بودند و چند نفر از شهرهای دیگر به تهران آمده بودند. یکی از آنها به من گفت از اینکه فضای داخلی یک ورزشگاه را پیش از مرگ میبیند خیلی خوشحال است. دیگری تصمیم گرفت روی زمین چمن ورزشگاه آزادی دراز بکشد، او میخواست زمین ورزشگاه را احساس کند. فکر میکرد این آخرین بار است. نکته جالب این بود که برخی از آنها طرفداران بزرگِ فوتبال نبودند، آنها فقط آمده بودند و میگفتند شاید ورود به ورزشگاه یک بار در زندگیشان رخ بدهد.»
دولت ایران این کار را انجام داد تا نشان دهد مایل به حل موضوع است و شروع کردن به اجازه دادن برای ورود زنان به ورزشگاه در برخی بازیهای ورزشگاه آزادی. او (درباره حضور بانوان در دیدار پرسپولیس و کاشیما آنتلرز در فینال لیگ قهرمانان آسیا) ادامه داد: «پس از چند ساعت انتظار برای رفتن به ورزشگاه آزادی، در نهایت مسئولان درها را باز کردند. تقریباً همه ما از خوشحالی در آن لحظههای شگفتانگیز گریه میکردیم. اشتیاق هواداران را احساس میکردم و میتوانستم در صورتشان ببینم.
علایی در ادامه درباره داستان آشناییاش با زینب بیان میکند: «من با یکی از دختران به اسم زینب ملاقات کردم، کسی که حالا دوستصمیمیام شده است. تصمیم گرفتم با زینب به ورزشگاه بروم تا پروژهام را کامل کنم. من حتی فکر نکردم ممکن است چه ریسکی را متحمل شود، اما بعد از اینکه متوجه تلاشهای آنها شدم احساس کردم باید صدایم را بالاتر ببرم. بنابراین این مرتبه هردوی ما با پوشش مردان وارد ورزشگاه شدیم. یادم میآید زمانی که از گیت عبور کردیم و وارد ورزشگاه شدیم برای ۱۰ دقیقه نمیتوانستم جلوی اشکهایم را بگیرم... ابتدا برای مردان اطرافمان عجیب به نظر میرسیدیم و یکی از آنها هم به من زل زده بود. اما بعد از اینکه متوجه شدند ما مرد نیستیم، حمایت زیادی کردند. پس از آن میتوانستیم از مسابقه لذت ببریم!»