مسعود یوسفی
روزنامه نگار
آگاهی هنوز هم با ارزش ترین دارایی انسان است و آگاهی را قلم برای انسان تولید کرده است؛ چه آن زمان که او دریافت ها و پیام هایش را بر روی سنگ و صخره و کتیبه های گِلی نقر می کرد تا برای آیندگان به یادگار بماند و چه بعدها که دوات و قلم نی و خود نویس و خودکار به کار او آمدند و چه امروز که کیبورد و مانیتور و فایل وُرد این وظیفه و رسالت را به سرانجام می رساند. بی مدد و یاری قلم و آنچه که نوشت ممکن نبود تمدن ها شکل بگیرندو پایدار بمانند.آگاهی حاصل از قلم زندگی را برای نسل های متوالی معنا بخشید و سرخوشی ها و بدی ها و نیکی شرح داد و امکان به کارگیری تجربه ها را فراهم آورد و راه کشف رابطه های علی و معلولی را میان پدیده های گوناگون بیان کرد و راه غلبه بر نیروهای شگرف طبیعت را آشکار ساخت و شرایط زیست هرچه راحت تر انسان را در ساحت زمین و زمان مهیا کرد. قلم از یک سو دل ذره را شکافت و از سوی دیگر کرات و کهکشان ها را درنوردید تا انبان آگاهی نوع بشر را سرشارتر و او را در مواجهه با ناشناخته ها نیرومندتر سازد. اگرچه آدمی گاه از قلم و دانایی قصد باطل کرد و آتش ها برافروخت و خون ها ریخت اما در یک بررسی کلی بایستی نقش قلم را در حیات وی مثبت و سازنده ارزیابی کرد. رسالت ازلی و ابدی قلم نجات آدمیان از جهل و گمراهی است و در پرتو رخشان قلم است که این مراد و مقصود حاصل می شود. انسان ایرانی، امروز بیش از همه وقت به این آگاهی و دانایی نیازمند است. او روزگار سختی را می گذراند و نیز در پیش دارد. اقتصاد کشورش نابسامان است. فرهنگ او حال خوشی ندارد. جامعه اش دستخوش انواع آسیب هاست و این همه را تیغ تیز قلم اصلاح می کند و به سامان می آورد و اولیای امور ناچار از طی طریق در این مسیر هستند. روز قلم بر همه اهل قلم مبارک باد.
