اگر از یک حیوان خانگی نگهداری میکنید، احتمالاً میدانید که بلعیدن برخی مواد غذایی و گیاهان میتواند موجب مرگ سگها یا گربهها شوند.
به عنوان پدر و مادر یک کودک نیز قطعاً فهرستی از مواد غذایی که وی نباید مصرف کند، تهیه کردهاید اما برخی مواد غذایی وجود دارند که بلعیدن آنها توسط یک فرد بالغ سالم نیز میتواند خطرناک و حتی کشنده باشند.
بسیاری از آنها، مانند هسته میوهها مواردی هستند که در حالت عادی مصرف نمیشوند. اما برخی دیگر میتوانند شما را شگفتزده کرده و البته زنگ هشدار را به صدا درآورند. به عنوان مثال، شاید برگهای سبزی مورد علاقه شما که فکر کنید جویدن چند عدد از آنها مشکلی ایجاد نمیکند، میتوانند سمی باشند.
در شرایطی که بیشتر این مواد غذایی در مقادیر کم موجب آسیب نمیشوند اما تجربه ناخوشی ناشی از مصرف آنها یا شکلگیری یک آلرژی غذایی میتواند تجربهای آزاردهنده بوده یا به بروز مسالهای جدی منجر شود.
در واقع سازمان بهداشت جهانی و سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) بدنه بینالمللی مسئول ارزیابی این خطرات سلامت بالقوه جدی ناشی از سموم طبیعی در غذا است. آنها استانداردها و دستورالعملهایی برای محدود کردن مواجهه با این سموم طبیعی را که از برخی مواد غذایی سرچشمه میگیرند، ارائه کردهاند.
۱۰ ماده غذایی سمی که باید از آنها پرهیز کنید
هستههای گیلاس
هستههای گیلاس که یک میوه محبوب تابستانی محسوب میشود سرشار از اسید پروسیک است که به عنوان سیانید نیز شناخته میشود و یک سم مرگبار است اما اگر به طور تصادفی یک هسته گیلاس را قورت دادید، دچار نگرانی نشوید. این سم تنها در صورت شکستن یا خرد کردن هسته آزاد میشود. پس از این کار پرهیز کنید.
هستههای سیب
هستههای سیب نیز حاوی سیانید هستند. البته هستههای سیب زمانی خطرآفرین میشوند که به میزان زیاد مصرف شوند اما آگاهی از خطرناک بودن آنها همچنان خوب است. سیانید میتواند موجب تنفس سریع، تشنج و احتمالاً مرگ شود.
الدربری
شربت الدربری به عنوان یک تقویت کننده طبیعی سیستم ایمنی شناخته میشود. همچنین، این ماده غذایی با سرماخوردگی و یبوست مبارزه میکند. اما الدربریهای کال و همچنین پوست درخت و برگهای این گیاه حاوی سیانید و لکتین هستند که میتوانند موجب اسهال و استفراغ شوند.
جوز هندی
رایجه تند جوز هندی میتواند یادآور غذاهای پاییزی باشد. اما دلیلی وجود دارد که معمولاً در دستورالعملهای آشپزی از این ماده به میزان کم استفاده میشود. حتی دو قاشق چایخوری جوز هندی به واسطه میریستیسین (Myristicin) - روغنی که میتواند موجب توهم، خواب آلودگی، سرگیجه، سردرگمی و تشنج شود - موجود در این ماده غذایی میتواند سمی باشد.
لوبیا قرمز خام
پیش از مصرف لوبیاها باید همواره آنها را بپزید. آنها حاوی غلظت بالایی از لکتینها هستند که میتواند موجب معده درد، استفراغ و اسهال شود. تنها مصرف چهار تا پنج لوبیا قرمز خام میتواند موجب ناخوشی انسان شود، پس مراقب مصرف این ماده غذایی به صورت خام باشید.
برگهای ریواس
زمانی که قصد استفاده از این سبزی تابستانی در پخت و پز را دارید تنها از ساقه آن استفاده کنید. برگهای ریواس حاوی اسید اگزالیک هستند که با کلسیم پیوند تشکیل میدهد، از این رو بدن شما نمیتواند به خوبی آن را جذب کند.
شاید در نگاه نخست مساله بزرگی به نظر نرسد، اما در صورت مصرف بیش از حد خطر تشکیل سنگهای کلیوی، مسائل مرتبط با لخته شدن خون، استفراغ، اسهال، ضعف استخوانها و کما را به همراه دارد.
میوه ستارهای
افراد مبتلا به بیماری کلیوی یا حتی افرادی که کلیههای آنها به خوبی کار نمیکند باید از مصرف میوه ستارهای پرهیز کنند. تنها کلیههای سالم و قوی میتوانند نوروتوکسین های موجود در این میوه را تصفیه کنند. در غیر این صورت، این سموم در بدن انباشته شده و موجب آسیب عصبی از جمله سردرگمی روانی، تشنج، و مرگ میشود.
قارچها
انواع مختلفی از قارچها وجود دارند. ممکن است فکر کنید که قارچ مورد علاقه خود را میشناسید اما تنها یک اشتباه در چیدن قارچ میتواند پیامدهایی جدی به همراه داشته باشد.
از چیدن و مصرف هرگونه قارچ در طبیعت وحشی پرهیز کنید. مصرف نمونههای خطرناک میتواند به شکم درد، اسهال، استفراغ و کمآبی بدن همراه با تشنگی شدید، نارسایی کبد، کما و حتی مرگ منجر شود.
بادام هندی خام
بادام هندی که از فروشگاهها خریداری میکنید، مسالهساز نیستند زیرا آنها واقعاً خام نیستند، بلکه بخارپز شدهاند تا سمومی به نام اوروشیول (Urushiol) که در پوسته بادام هندی وجود دارند، از بین برود. این همان سمی است که در گیاه پیچک سمی نیز وجود دارد.
مصرف بادام هندی واقعاً خام میتواند موجب یک واکنش آلرژیک شود که در صورت ابتلا به آلرژیهای شدید میتواند جان فرد را نیز در معرض خطر قرار دهد.
انبه
گوشت میوه انبه مشکلساز نیست اما پوست میوه، پوست درخت و برگهای این ماده غذایی حاوی سمومی مشابه با آن چه در پوسته بادام هندی یافت میشوند، یعنی اوروشیول هستند. پس انبه را هیچگاه پیش از پوست گرفتن گاز نزنید!