کورش شرفشاهي
k.sharafshahi@gmail.com
پس از مدتها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری رسمیت پیدا کرد و با تعیین وزیر برای این وزارتخانه، نمایندگان مجلس از این پس می دانند دلایل ناتوانی در جذب گردشگر را از چه کسی باید سوال کنند. اما سوال اینجاست که مشکل گردشگری، صنایع دستی و میراث فرهنگی در کشور ما به دلیل نبود وزیر و وزارتخانه بود. اگر به چارت سازمانی کشورها در زمینه گردشگری نگاه کنیم، به جرات میتوان ادعا کرد که هیچ کشوری وزارتخانه مستقل گردشگری ندارد و مانند آنچه در گذشته کشورمان وجود داشت، وزارت فرهنگ در کنار گردشگری مسوولیت ساماندهی و جذب گردشگران را بر عهده دارد. اما به هر حال مسیر طولانی را طی کردیم و وزارت خانه ای مستقل برای تعریف گردشگری ایجاد کردیم. ادعای نمایندگان پیگیر این وزارتخانه، نداشتن متولی و پاسخگو نبودن دولت به مجلس در برابر آشفتگی وضعیت گردشگری در کشورمان است. اگرچه فراکسیون گردشگری در مجلس شورای اسلامی تشکیل شد و با جدیت پیگیر امور گردشگری بود اما در واقع تحول خاصی در زمینه گردشگری شاهد نبوده و نتوانسته ایم از ظرفیت گردشگری در کشورمان نهایت استفاده را ببریم. در حالی که ایران در بین 10 کشور مطرح جهان از نظر جاذبه های گردشگری قرار دارد اما وقتی بحث آمار مطرح می شود، می بینیم که گردشگران رغبتی به سفر به ایران ندارند. البته غرض ورزی های دشمنان را نمی توان انکار کرد. هنگامی که ایران در زمینه گردشگری مذهبی ظرفیت خوبی دارد اما عربستان شهروندانش را از سفر به ایران منع می کند یا هنگامی که جاذبه های گردشگری و آثار باستانی جالب توجهی داریم اما کشورهای معاند به شهروندانشان هشدار می دهند که از سفر به ایران خودداری کنند و بسیاری موارد دیگر که بیانگر سیاسی کاری برای منع رونق گردشگری و رکود دراین بخش است، باید بیش از تشکیل وزارتخانه به فکر باشیم. البته اکنون وزارت گردشگری مسوولیت سنگینی دارد و باید مشخص کند که چرا گردشگران از سفر به ایران خودداری می کنند و اگر در زمینه تبلیغات کم کاری کرده و به خوبی نتوانسته ایم ظرفیت های ایران در کنار امنیت را به جهانیان بشناسانیم، دیگر زمان بی توجهی نیست زیرا وزیر گردشگری دایم زیر ذره بین مجلس است و از ترس استیضاح هم که شده، باید جدی تر تلاش کند.
