سرمایه «ترسو» است
در تحلیل‌هایی که از سرمایه و سرمایه‌گذار ارایه می‌شود، یک موضوع محوریت دارد و آن تاکید بر این موضوع است که «سرمایه ترسو است». مفهوم این جمله را این طور می‌توان توضیح داد که سرمایه‌گذار با توجه به اهمیتی که برای سرمایه‌اش قائل است، از هر فضای تردید و شک و ابهام گریزان است و در صورتی که نتواند تصویری دقیق از آینده سرمایه خود پیدا کند، ترجیح می‌دهد با انتقال این ثروت به محیط یا حتی کشوری جدید، دارایی خود را حفظ کند.
در تحلیل چرایی افزایش میزان سرمایه‌گذاری خارجی و ایرانی‌ها نیز باید این موضوع را در نظر داشت. هر چند تحریم‌های امریکا در ماه‌های گذشته فشار جدی بر اقتصاد ایران وارد کرده و ...
محدودیت‌هایی در مسیر حرکت فعالان اقتصادی به وجود آورده اما آنچه در این فضا اهمیت جدی دارد، میزان ثبات اقتصادی کشور و قابل ارزیابی بودن آینده اقتصادی ایران است. برخی تلاطم‌های اقتصادی که سال گذشته در ایران به وجود آمد و بعضا با برخی دستورالعمل‌های متوالی و متناقض تکمیل شد، برای برخی سرمایه‌گذاران این تردید را به وجود آورد که این تغییرات تا چه زمانی ادامه خواهد یافت و همین مساله برخی از آنها را به فکر تغییر در مسیر سرمایه‌گذاری رساند.
البته ما در سال‌های گذشته نیز بحث سرمایه‌گذاری در کشورهای خارجی را داشتیم و در واقع روال عادی این موضوع در بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد که سرمایه‌گذار بر اساس تحلیل شرایط و ارزیابی از موقعیت نسبت به ورود به کشوری جدید تصمیم می‌گیرد. در سال‌های قبل بحث پایین بودن ارزش پول ملی ما به عنوان یکی از دلایل سرمایه‌گذاری در خارج از ایران مطرح بود و امروز می‌توان برخی تلاطم‌های اقتصادی داخلی را نیز در این موضوع سهیم دید.
در کنار شرایط داخلی، تصمیم کشورهای دیگر نیز در جذب سرمایه‌گذار خارجی اهمیت دارد. برای مثال وقتی می‌بینیم که در سال‌های گذشته میزان سرمایه‌گذاری در ترکیه افزایش یافته، باید امتیازات و مشوق‌هایی که دولت این کشور برای ورود سرمایه‌گذاران خارجی در نظر گرفته چه تغییراتی داشته‌اند و همان‌طور که ما نیز در ایران برای جذب سرمایه‌های خارجی، تسهیلات در نظر می‌گیریم، مشابه با آن در دیگر کشورها نیز رخ می‌دهد.
در ماه‌های گذشته، صادرکنندگان و تولیدکنندگان ایرانی توانسته‌اند با وجود فشار تحریم‌ها، حضور خود در بازارهای بین‌المللی را حفظ کنند و در صورتی که برخی مشکلات داخلی برطرف شود، بسیاری از این تولیدکنندگان همچنان به ایران به عنوان اصلی‌ترین محل تولید کالاهای‌شان فکر می‌کنند. از این‌رو با فراهم کردن مقدمات لازم باید تلاش کرد که نیازهای سرمایه‌گذاران تامین شود، زیرا خروج سرمایه از کشور همان‌طور که در اقتصاد تاثیر دارد، به خروج نیروهای متخصص و تحصیلکرده نیز منجر خواهد شد و شاید هزینه معنوی خروج سرمایه از سرمایه مادی آن نیز بیشتر باشد.
*عضو اتاق بازرگانی تهران
منبع: روزنامه اعتماد
