فرش قرمز زیر پای دخانیات!

روز به روز بر تعداد بنگاه ها و کارگاه ها و مغازه هایی که تعطیل می شوند افزوده می شود، کارگران بیشتری بیکار می شوند، فقر گسترش بیشتری پیدا می کند و به همین میزان آسیب های اجتماعی زیادتر می شود. در مسیر هر روزه ام به محل کار یک مغازه... میوه فروشی قرار داشت که یک جوان محجوب و سر به زیر که معلوم بود این کاره نیست و از سر ناچاری و بیکاری به این کار رو آورده است،آن را می گرداند. به شخصه در طی مدتی که این مغازه دایر بود ندیدم که هیچ کس از آن خرید کند چون به قول بازاری ها پاخور نداشت. حدس می زدم که به زودی جمع شود. همین اتفاق هم افتاد. یک روز صبح دیدم که مغازه خالی شده و فقط چندتایی جعبه خالی میوه و یک ترازوی قدیمی کف مغازه باقی مانده است. آن جوان محجوب و نازنین را هم دیگر ندیدم. چند روز بعد هم در همان محل یک مغازه سیگار فروشی و وسایل قلیان و منقل و متعلقات دیگر آن که این روزها از قضا مشتری های پر و پاقرص و فروش خوب و پرسودی دارد. یعنی میوه و سبزیجات و صیفی جاتی که منبع ویتامین و انرژی و حیات است و آن جوان سعی می کرد فروش برود، نمی رفت ولی توتون و تنباکو و سیگارکه برای جان و تن سم مهلک است براحتی به فروش می رود حتی اگر فروشنده و مغازه دار در بدترین و پرت ترین نقطه بساط کرده باشد. اصلا دور، دور دود و دخان و نشئه جات است و هر کسی که به دنبال کسب و کاری از این دست باشد، سازمان های مسئول زودتر و راحت تر به او مجوز می دهند و زودترد کارش را راه می اندازند کما اینکه به تازگی به ٤٥ برند جدید دخانیات هم مجوز داده اند و داد مسئولان وزارت بهداشت را درآورده اند. این در حالی است که بسیاری کارآفرینان و متقاضیان راه اندازی بنگاه های تولیدی بعضا از بس که به این اداره و آن سازمان پاس داده می شوند عطای تولید و صنعت و هرچه کسب و کار است را می زنند؛ به همین سادگی. به این ترتیب می بینیم که سازمان هایی که وظیفه و ماموریت آن ها باید تسهیل گری در کسب و کار یاشد، عملا در جهت عکس کار می کنند. ممکن است اینطور استنباط شود که منشا این معضل، ندانم کاری و بی ندبیری متولیان امر باشد، اما نباید این احتمال را هم منتفی دانست که در بعضی موارد کارشکنی ها عمدی است و انحصارگران و رانت خوران با هدف انحصار هرچه بیشتر و با اعمال نفوذ در دستگاه ها چوب لای چرخ تولید و تجارت می گذارند و مانع توسعه کسب و کار های سالم می شوند و از آن طرف مشاغل و کسب و کارهایی که تهدیدی برای سلامت جامعه هستند به راحتی گسترش داده می شوند.