پایان بازی سرمایه داری در سیاست

اعداد و ارقام انتخاباتی با هیچ استدلالی همخوانی ندارد و تنها گزینه ای که می توان برای این هزینه های انتخاباتی تصویر کرد، معاملات پشت پرده پس از پیروزی در انتخابات است. در اینکه هنگام انتخابات سرمایه داران وارد عرصه می شوند و هزینه های انتخاباتی را تامین میکنند شکی نیست و این اعترافی است که بارها از سوی نمایندگان تایید شده، اما در شرایطی که تفکر سرمایه داری همواره بر سرمایه گذاری سود آور بوده و هست، این پرسش مطرح می شود که سرمایه دار با چه انگیزه ای روی برد یا باخت نامزد انتخابات مجلس سرمایه گذاری کرده است؟

از آنجا که این سوالات باعث شده بود تا نمایندگان همواره زیر سوال باشند، مجلس شورای اسلامی شفاف سازی هزینه های انتخاباتی را در دستور کار قرار داد و در قالب مصوبه ای مقرر کرد که نامزدهای انتخاباتی موظف به پاسخگویی باشند. این مصوبه از آن جهت اهمیت دارد که تمامی سرمایه داران سرمایه گذار در عرصه سیاست شناسایی می شوند و در صورتی که منشا درآمدشان هیچ اشکالی نداشته باشد، عملکردشان در آینده زیر ذره بین خواهد بود و چنانچه یک باره کالایی که مدتهاست در گمرک خاک می خورد، پس از پیروز شدن نامزد مورد حمایتشان ترخیص شود، می توان به دنبال رد پای این ترخیص رفت یا چنانچه نامه از فلان دستگاه می خواهند و نمی توانند دریافت کنند اما یک باره موفق می شوند، می توان دلیل آن را جستجو کرد. البته در اینکه بسیاری از سرمایه گذاران در بروکراسی اداری گیر کرده، از سهم خواهی ها رنج می برند، قرار است کار سالمی انجام دهند که به اشتغالزایی و رونق اقتصادی کشور منجر شود و نیت خیر دارند، شکی نیست، اما مشکل در انجام کارهای نشدنی بسیاری است که وقتی به نتیجه می رسد، اقتصاد کشور را لنگ می کند.

اما در این مسیر بارها از زبان نمایندگان و نامزدها رفتارهای سوال برانگیز رقبا مورد نقد قرار گرفته است. پهن کردن سفره های انتخاباتی و خریدن رای یکی از جدی ترین معضلاتی است که انتخاب اصلح را زیر سوال می برد و بسیاری موارد دیگر که لازم است برای تنویر افکار عمومی شفاف سازی شود.