کاهش شمار دکل‌هاي حفاري نفت آمريکا
شمار دکل‌هاي حفاري نفت آمريکا با وجود صعود قيمت‌ها به بالاي ۵۰ دلار در هر بشکه، هفته گذشته براي دومين هفته متوالي کاهش يافت.
به نقل از ايسنا، شرکت خدمات انرژي بيکرهيوز اعلام کرد شرکت‌هاي حفاري شمار دکل‌هاي حفاري نفت را در هفته منتهي به ۱۳ اکتبر، پنج حلقه کاهش داده و به ۷۴۳ حلقه رساندند که پايين‌ترين ميزان از اوايل ژوئن به اين طرف به شمار مي‌رود. شمار دکل‌هاي حفاري که معياري براي سنجش توليد آينده است، همچنان بسيار بالاتر از يک سال قبل است که تنها ۴۳۲ دکل فعال وجود داشت.
بهاي معاملات آتي نفت آمريکا از ابتداي سال۲۰۱۷ تاکنون به بيش از ۴۹ دلار در هر بشکه رسيده که بالاتر از متوسط ۴۳.۴۷ دلار در سال گذشته است. نفت خام آمريکا روز جمعه پس از اين که به بالاترين قيمت در ماه ميلادي جاري رسيد، در حدود ۵۱.۵۰ دلار در هر بشکه معامله شد.
برخي از شرکت‌هاي توليد و اکتشاف پس از اين که قيمت‌هاي نفت در ماه مه به پايين ۵۰ دلار در هر بشکه سقوط کرد، در چند ماه اخير به کاهش برنامه‌هاي سرمايه‌گذاري خود در سال ۲۰۱۷ اقدام کردند. با اين‌همه آنها همچنان قصد دارند هزينه بيشتري در سال جاري نسبت به سال ۲۰۱۶ انجام دهند.
طبق اعلام دولت فدرال، انتظار مي‌رود توليد آمريکا از ۸.۹ ميليون بشکه در سال ۲۰۱۶ به ۹.۲ ميليون بشکه در روز در سال ۲۰۱۷ و به ۹.۹ ميليون بشکه در روز در سال ۲۰۱۸ افزايش پيدا کند.
بر اساس گزارش رويترز، آژانس بين المللي انرژي هفته گذشته اعلام کرد انتظار دارد توليد نفت آمريکا امسال ۴۷۰ هزار بشکه در روز و سال آينده ۱.۱ ميليون بشکه در روز افزايش پيدا کند. توليد نفت آمريکا به کمک توليد شيل ۵۵۰ هزار بشکه در روز در ژوييه نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزايش يافت و به ۹.۲۴ ميليون بشکه در روز رسيد.

پيش‌بيني زنگنه محقق مي‌شود؟
حدود يک ماه از پيش‌بيني زنگنه از امضاي ۱۰ قرارداد جديد نفتي در قالب IPC تا پايان سال ۹۶ گذشته و با اينکه وزارت نفت فقط پنج ماه فرصت دارد، هنوز مسئولان زيربط پاسخ قطعي به اين پرسش که قرارداد کدام ميدان بعد از قرارداد فاز ۱۱ پارس جنوبي امضا خواهد شد نداده‌اند، از سوي ديگر جريانات سياسي از جمله احتمال تغيير سياست رياست جمهوري آمريکا نگراني‌هايي را در روند ادامه مذاکرات ايجاد کرده است.
به نقل از ايسنا، اوايل شهريورماه زنگنه درمورد امضاي ۱۰ قرارداد نفتي تا پايان سال توضيح داد اين يک مجموعه است و نمي‌توان تعداد دقيقي عنوان کرد اما براساس مذاکرات جدي انجام شده با طرفين قراردادها، پيش‌بيني مي‌شود که حدود ۱۰ قرارداد امضا شود.
وي اعلام کرده بود که‌امضاي قراردادهاي جديد نفتي اولويت بندي شده‌اند و همه مذاکرات به خوبي پيش مي‌روند و هيچ مذاکره‌اي مانع مذاکرات ديگري نيست.
وزير نفت در پاسخ به اين پرسش که مهم‌ترين قرارداد پس از امضاي قرارداد طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبي با کنسرسيومي‌به رهبري شرکت فرانسوي توتال چه خواهد بود؟ گفت: طرح توسعه لايه‌هاي نفتي پارس جنوبي، ميدان مشترک آذر، ميدان‌هاي سهراب، آب تيمور، منصوري و آزادگان در اولويت قرار دارند.
پس از اظهارات وزير جمله "امضاي ۱۰ قرارداد جديد نفتي تا پايان سال" بارها از زبان مسئولان مختلف نفتي شنيده و بر اين موضوع تاکيد شد که مذاکرات با ۱۰ شرکت بزرگ نفتي دنيا همزمان درحال انجام است. در اين مدت نيز برخي شرکت‌هاي خارجي نتايج مطالعات خود روي ميادين مختلف را ارائه کردند.
بر اين اساس تا کنون نتايج مطالعات شرکت ملي نفت تايلند (PTTEP) روي ميدان‌هاي بلال، چنگوله و دالپري، در نشست مشترک ميان نمايندگان اين شرکت و شرکت ملي نفت ايران تشريح شده است. شرکت ملي نفت علاوه بر امضاي تفاهمنامه با شرکت ملي نفت تايلند، پيش از اين براي مطالعه ميدان بلال با شرکت گاز کره جنوبي، براي ميدان دالپري با شرکت او‌ام‌وي اتريش و براي ميدان چنگوله با شرکت‌هاي گازپروم‌نفت روسيه و دي‌ان‌او نروژ هم تفاهم‌نامه همکاري امضا کرده است.
همچنين شرکت گازپروم‌نفت نتايج مطالعات خود را براي ميدان‌هاي چنگوله و چشمه خوش ارائه کرده است. گازپروم نفت براي مطالعه ميدان چنگوله با شرکت مهندسي و توسعه نفت (متن) و ميدان چشمه خوش با شرکت نفت مناطق مرکزي تفاهم‌نامه‌امضا کرده بود.طرح‌هاي توسعه مخزن بنگستان ميدان منصوري را که از سوي شرکت‌هاي لوک اويل روسيه و شرکت دولتي نفت اندونزي (پرتامينا) ارائه شده است نيز ارائه شده و در يکصد و چهل و يکمين جلسه کميته مشاوران مديريت مخازن مورد بررسي قرار گرفته است. از سوي ديگر فرآيند برگزاري مناقصه توسعه ميدان نفتي آزادگان نيز به قوت خود باقي است و هفت شرکت به صورت جدي در اين فرآيند حضور دارند.
مذاکرات با غول‌هاي بزرگ نفتي در حالي ادامه دارد که احتمال تغيير سياست رياست جمهوري آمريکا نگراني‌هايي را روند اين مذاکرات ايجاد کرده است. نگراني‌هايي که مسئولان مختلف نفتي در آخرين اظهارات خود آن را بيجا دانسته و بر اين موضوع که تصميم آمريکا خللي در روند مذاکرات ايجاد نکرده تاکيد کردند.
به گفته علي کاردر، مديرعامل شرکت ملي نفت ايران مذاکرات نفتي با شرکت‌هاي خارجي به قوت خود باقي است و تمايل براي مذاکرات کاهش نيافته و همزمان به طور موازي با ۱۰ شرکت در حال مذاکره هستيم. اميدواريم مذاکره ميدان‌هاي آب تيمور، منصوري و يادآوران به نتيجه برسد. تغيير سياست آمريکا فعلا شرايط را تغيير نداده است. کشورهاي چين و شوروي عکس‌العملي نداشته‌اند. اروپا هم محکم است و شرکت‌هاي معتبر خودشان را فرستاده و پيامشان اين است که همراهي خواهند کرد.
همچنين غلام رضا منوچهري، معاون توسعه و مهندسي شرکت ملي نفت ايران با تاکيد بر اينکه سياست‌هاي اخير آمريکا خللي در روند مذاکرات بين ايران و شرکت‌هاي نفتي بين‌المللي ايجاد نکرده، ابراز اميدواري کرد که تا پايان سال ۱۰ قرارداد نهايي شود.روند مذاکرات به قوت قبلي ادامه دارد و اميدواريم تا پايان سال ۱۰ قرارداد به مرحله نهايي برسد.
به گفته وي از آنجايي که ممکن است امضاي برخي قراردادها پس يا پيش شود، فعلا نام قطعي ميداني که قرار است توسعه يابد، ذکر نمي‌شود. سياست‌هاي اخير رياست جمهوري آمريکا تاکنون خللي در روند مذاکرات با شرکت‌هاي خارجي ايجاد نکرده است؛ البته اين موضوع درازمدت است اما هنوز تاثيري در روند مذاکرات نداشته است.

برخي منابع اعلام کردند عربستان در حال بررسي کنار گذاشتن برنامه خود براي واگذاري عمومي‌سهام شرکت دولتي آرامکو است. شرکت آرامکو عربستان کنار گذاشتن برنامه اوليه خود براي واگذاري عمومي‌سهام را بررسي مي‌کند و به جاي آن ممکن است سهام خود را به صورت خصوصي به صندوق‌هاي ذخيره ملي و مؤسسات سرمايه‌گذاري بفروشد. گمانه‌زني‌ها درباره فروش خصوصي سهام آرامکو به دولت‌هاي خارجي از جمله چين و ديگر سرمايه‌گذاران، در هفته‌هاي اخير بيشتر شده زيرا نگراني درباره‌امکان‌پذير بودن واگذاري عمومي‌سهام اين شرکت در بورس‌هاي بين‌المللي افزايش يافته است. آرامکو پيش از اين براي يافتن يک بورس بين‌المللي مطلوب براي واگذاري سهام خود با چالش روبه‌رو بوده است.


شرکت انرژي دولتي سوکار جمهوري آذربايجان قصد دارد صادرات نفتش از طريق روسيه را از ۱.۵ ميليون تن پيش بيني شده براي سال ميلادي جاري به ۱.۳۵ ميليون بشکه در سال ۲۰۱۸ کاهش دهد. جمهوري آذربايجان تنها بخش کوچکي از صادرات نفتش را از طريق روسيه انجام مي‌دهد و عمده صادرات نفت اين کشور از طريق گرجستان و ترکيه انجام مي‌گيرد. عدنان احمدزاده، مدير بازاريابي سوکار اظهار کرد که کاهش صادرات نفت از طريق روسيه به برنامه‌ها براي انتقال بخش بزرگي از نفت آذربايجان به پالايشگاه‌هاي اين کشور مربوط است. وي همچنين گفت: سوکار سرگرم مذاکره با روسيه و قزاقستان درباره تضمين حجم بيشتري نفت براي خط لوله باکو-تفليس-سيهان است.


دولت آمريکا اعلام کرد حدود ۱۳ درصد از توليد نفت اين کشور در خليج مکزيک همچنان به دليل پيامد‌هاي طوفان «نيت» تعطيل است. به گزارش رويترز از هيوستن، اداره نظارت بر ايمني و محيط زيست آمريکا ديروز (جمعه، ۲۱ مهرماه) اعلام کرد: در پي طوفان دريايي نيت، همچنان ۱۳ درصد از توليد نفت اين کشور در خليج مکزيک تعطيل است. طبق اعلام ياد شده، همچنان ۲۲۰ هزار بشکه از توليد روزانه نفت آمريکا به دليل اين طوفان متوقف شده است. ورود طوفان «نيت» به خليج مکزيک در جنوب آمريکا در هفته گذشته شرکت‌هاي نفتي اين کشور را به خروج کارکنان از سکوهاي فراساحلي و تعطيلي توليد وادار کرد.
معاون شرکت ملي نفت: فشارهاي آمريکا بر مشارکت خارجي با ايران بي‌اثر است؛
معاون مديرعامل شرکت ملي نفت با بيان اينکه شرکت توتال همچنان به صورت جدي مشغول فعاليت در فاز 11 پارس جنوبي است، گفت: فشارها و اظهارات دولت آمريکا بر روند مشارکت شرکت‌هاي بين المللي با ايران تاثيري نداشته و روند عادي همکاري‌ها ادامه دارد.
غلامرضا منوچهري در گفتگو با ايرنا درباره تاثير فشارها و اظهارات دولت آمريکا بر روند مشارکت شرکت‌هاي بين المللي با ايران و ادعاي توقف و کند شدن اين همکاري‌ها، بيان داشت: چنين موضوعي صحت ندارد و تاکنون چيزي احساس نکرده‌ايم و روند عادي همکاري‌ها ادامه دارد.
معاون مديرعامل در توسعه و مهندسي شرکت ملي نفت درباره وضعيت فعاليت توتال در طرح توسعه فاز 11 پارس جنوبي، گفت: توتال به صورت جدي و بدون هيچ مشکلي در حال فعاليت است.
پس از اجرايي شدن برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) و لغو تحريم‌ها در دي ماه سال 94، شرکت‌هاي نفتي بين المللي براي حضور در صنعت نفت ايران مذاکراتي را آغاز کرده‌اند که در برخي موارد به‌امضاي تفاهمنامه يا قرارداد منجر شده است. تمايل شرکت‌هاي بين المللي براي همکاري نفتي با ايران در حاليست که برخي معتقد بودند به دليل فشار آمريکا و نگراني از بازگشت تحريم‌ها، موانع بزرگي در مسير فعاليت شرکت‌هاي نفتي بين المللي ايجاد خواهد شد.
با توجه به برخي اظهارات تند «دونالد ترامپ» رييس جمهوري آمريکا عليه توافق برجام، هرچند نگراني‌هايي در ميان شرکت‌هاي خارجي درباره همکاري با صنعت نفت ايران شکل گرفته‌اما نتوانسته به توقف مذکرات و يا توقف همکاري‌ها منجر شود.
از جمله مهمترين و بزرگترين قراردادهاي نفتي که پس از برجام به‌امضا رسيد، قرارداد توسعه فاز 11 پارس جنوبي است که با کنسرسيومي‌به رهبري توتال فرانسه به‌امضا رسيد.
اين طرح با وجود نگراني‌هايي که درباره افزايش فشار آمريکا و کارشکني اين کشور وجود داشته به‌امضا رسيده و تاکنون با پايبندي همه اعضا به اين قرارداد همراه بوده است.
پيش از اين، پاتريک پويان، مدير عامل توتال، اعلام کرده بود: هنگام امضاي توافق توسعه فاز 11 پارس جنوبي آگاه بود که راهي پر فراز و نشيب در پيش خواهد بود.
وي تاکيد کرده بود: ما هنگام امضاي توافق مي‌دانستيم که راهي آسان در پيش نخواهد بود؛ اما ترجيح مي‌دهم چالشي براي حل کردن و فرصتي مطلوب در پيش داشته باشيم تا اينکه توافقي امضا نکنم و فرصتي نداشته باشم.
وي گفته بود: براي اجراي يک توافق قطعي براي طرح توسعه فاز 11 پارس جنوبي که بخشي از بزرگترين ميدان گازي جهان به شمار مي‌آيد، متعهد است.
پويان با بيان اينکه تاکنون آمريکا هيچ فشاري درباره همکاري با ايران به توتال وارد نکرده است، تصريح کرده بود: من از دولت فرانسه دستوري دريافت نمي‌کنم و از دولت آمريکا هم دستوري دريافت نمي‌کنم؛ به اين واقعيت که هر کشور مي‌تواند سياست خارجي خود را تعيين کند احترام مي‌گذارم و آن را در نظر مي‌گيرم.
دوازدهم تيرماه‌امسال، نخستين قرارداد جديد نفتي در پساتحريم بين شرکت ملي نفت و کنسرسيوم بين المللي به رهبري شرکت نفتي توتال فرانسه براي توسعه فاز 11 پارس جنوبي امضا شد.
بر اساس اين قرارداد، يک کنسرسيوم بين المللي به رهبري توتال فرانسه ايجاد شده است که شاخه بين المللي شرکت ملي نفت چين و پتروپارس ايران اعضاي ديگر آن را تشکيل مي‌دهند.
علاوه بر فاز 11 پارس جنوبي که به‌امضاي قرارداد منجر شد، مذاکرات جدي با ساير شرکت‌هاي بين المللي براي همکاري در توسعه بقيه ميدان‌هاي خشکي و دريايي ايران مانند ميدان نفتي آزادگان، آذر و فرزاد در جريان است.
شرکت‌هاي بزرگ انرژي نظير رويال داچ شل، اني ايتاليا و استات اويل نروژ به مشاوران خود گفته‌اند اگر اقدامات ترامپ نشان دهد که وي قصد دارد در نهايت مجددا تحريم‌ها عليه ايران را برگرداند، بعيد است با ايران قرارداد امضا کنند.
هليما کرافت، تحليلگر بازار انرژي در موسسه آر بي سي کپيتال مارکتس گفت: «اگر شانس بازگشت تحريم‌ها وجود داشته باشد، بعيد است اين شرکت‌ها نزديک اقتصاد ايران شوند.»
بعيد است اقدامات ترامپ تاثيري بر قراردادهاي انرژي قبلي منعقد شده با ايران نظير قرارداد ماه جولاي توتال براي توسعه ميدان گازي پارس جنوبي بگذارد. شرکت شل نيز در اواخر سال 2016 يک قرارداد مقدماتي براي بررسي فرصت‌هاي موجود در ميادين نفتي ايران به‌امضا رسانده، اما اين شرکت هنوز در مورد سرمايه گذاري واقعي در اين کشور به تصميم قطعي نرسيده است. سخنگوي شرکت شل در اين باره گفت: «ما همچنان به بررسي نقشي که شرکت شل مي‌تواند در محدوده قانوني در توسعه پتانسيل‌هاي انرژي ايران ايفا کند ادامه مي‌دهيم.»


نفت روز جمعه تحت تاثير اخبار مثبت از واردات بالاي چين و اظهارات رييس جمهور آمريکا درباره برجام در بالاترين قيمت ماه ميلادي جاري بسته شد.
به نقل از ايسنا، نفت برنت که قيمت پايه براي بازار جهاني است، ۹۲ سنت يا ۱.۶ درصد افزايش يافت و در ۵۷.۱۷ دلار در هر بشکه بسته شد. نفت خام آمريکا با ۸۵ سنت يا ۱.۷ درصد افزايش، در ۵۱.۴۵ دلار بسته شد که بالاترين قيمت از ۲۹ سپتامبر بود. براي کل هفته نفت برنت حدود سه درصد و نفت آمريکا بيش از چهار درصد افزايش داشت.
به گفته معامله‌گران، بازار نفت پس از اين‌که دونالد ترامپ، رئيس جمهور آمريکا تحريم‌ها عليه ايران را فورا بازنگرداند، از بالاترين قيمت معاملات روزانه عقب نشيني کرد.
از سوي ديگر آمار نشان داد واردات نفت چين در سپتامبر به ۹ ميليون بشکه در روز رسيده است. ميزان واردات اين کشور در فاصله ژانويه تا سپتامبر به طور متوسط ۸.۵ ميليون بشکه در روز بوده که موقعيت چين به عنوان بزرگ‌ترين واردکننده نفت جهان را تحکيم کرد.
به گفته اوليويه جيکوب، مديرکل شرکت مشاوره نفت پتروماتريس، آمار قوي واردات نفت از سوي چين در حمايت از قيمت‌ها نقش موثري ايفا کرد. واردات قوي چين به دليل خريد براي ذخاير نفت استراتژيک بوده است. طبق اعلام آژانس بين‌المللي انرژي، اين کشور از سال ۲۰۱۵ حدود ۲۴ ميليارد دلار براي ايجاد ذخاير نفت خود هزينه کرده و اکنون حدود ۸۵۰ ميليون بشکه نفت در ذخايرش دارد.
عامل ديگري که به حمايت از قيمت‌ها کمک کرد، ناآرامي‌در عراق بود. تنش‌ها ميان دو طرف که معامله‌گران نگران هستند صادرات نفت از اين منطقه را مختل کنند، از زمان حمايت مردم منطقه کردستان از استقلال در همه‌پرسي که در ۲۵ سپتامبر برگزار شد، بالا گرفته است.
مقامات منطقه کردستان هزاران نيرو به منطقه نفتي کرکوک اعزام کرده‌اند تا به گفته معاون رئيس جمهور منطقه نيمه خودمختار کردستان، با تهديدها از سوي دولت مرکزي عراق مقابله کنند.
با وجود سيگنال‌هاي مثبت اخير، تحليلگران هشدار دادند که اوپک بايد توافق کاهش توليد خود را پس از پايان مدت اجراي آن در مارس سال ۲۰۱۸ تمديد کند.
اوپک به همراه ساير توليدکنندگان از جمله روسيه موافقت کرده توليدشان را مجموعا حدود ۱.۸ ميليون بشکه در روز کاهش دهند.
از سوي ديگر منابع آگاه به فايننشيال تايمز اظهار کردند: آرامکوي عربستان در حال بررسي مسکوت کردن طرح عرضه بين‌المللي سهام و در عوض فروش سهم خصوصي به صندوق‌هاي دولتي جهان و سرمايه‌گذاران موسسه‌اي است.
بر اساس گزارش رويترز، بسياري از تحليلگران نفتي مي‌گويند دليل پايبندي اوپک به توافق کاهش توليد، به اين علت بوده که عربستان سعودي مي‌خواست کاهش توليد در آستانه عرضه اوليه سهام آرامکو از قيمت‌هاي نفت حمايت کند.


مديرکل بازاريابي صادرات گاز شرکت ملي نفت ايران گفت: پروژه‌هاي گاز طبيعي مايع يا ال .ان .جي آمريکا با توجه به شرايط کنوني بازار مقرون به صرفه و قابل ادامه نيستند. «مصطفي شريف» در گفتگو با ايرنا افزود: برخي ظرفيت‌هاي مايع سازي آمريکا ممکن است تا قبل از پايان دهه جاري به دليل مازاد تقاضاي و سطح پايين قيمت‌هاي ال. ان. جي به طور موقت تعطيل شوند.
وي ادامه داد: بريتيش پتروليوم پيش بيني کرده است، تعطيلي اين ظرفيت‌ها از سال 2018 يا 2019 که مازاد عرضه ال .ان .جي در بازارها افزايش مي‌يابد، اتفاق مي‌افتد. شريف تصريح کرد: ژاپن که انتظار داشت با سرمايه گذاري در صنعت گاز شيل امريکا و واردات ال. ان .جي از اين کشور، هزينه واردات انرژي خود را کاهش دهد، وزارت دارايي آن اخيرا اعلام کرده است، «ال. ان .جي آمريکا نه تنها ارزان نيست بلکه گرانترين است».  به گفته وي، عرضه ال .ان. جي تا سال 2026 بيش از تقاضا است و پس از آن بازار دچار کسري شده و تقاضا بر عرضه فزوني مي‌گيرد.
اين مقام گازي کشورمان تاکيد کرد: با اين همه، آمريکا در تعامل با اروپا و چين از ال. ان. جي به عنوان يک ابزار ديپلماتيک و سياسي استفاده مي‌کند.
مديرکل بازاريابي صادرات گاز شرکت ملي نفت کشورمان اظهار کرد: سياستمداران اروپايي حق دارند بپرسند آيا ال .ان.جي آمريکا به لحاظ امنيت انرژي و هزينه به نفع کشورشان است؟
به گفته وي، اين سوالي است که اکنون برخي مقامات اروپايي مطرح مي‌کنند.
شريف در اين زمينه به اظهارت «کلاوس شيفر» مديرعامل شرکت انرژي «يونيپر*» آلمان اشاره کرد و افزود: وي در تاريخ ژوييه (19 مرداد) در مصاحبه با فايننشال تايمز گفت، «قابل قبول نيست که سياست‌هاي انرژي اروپا در آمريکا شاخته شوند و اروپايي‌ها هزينه کارهاي آمريکا را بپردازند».

24 تا 27 مهر و با حضور 363 شرکت داخلي و خارجي:
سيزدهمين نمايشگاه بين المللي آب و تاسيسات آب و فاضلاب طي روزهاي 24 تا 27 مهرماه جاري با حضور 363 شرکت داخلي و خارجي برگزار مي‌شود.
"کيومرث جليليان" دبير ستاد برگزاري سيزدهمين نمايشگاه بين المللي آب و تاسيسات آب و فاضلاب وزارت نيرو با بيان اين مطلب که، با توجه به توسعه صنعت آب و تاسيسات آب و فاضلاب همه ساله نمايشگاه‌هايي در قالب نمايشگاه بين المللي در خصوص معرفي توانمندي‌هاي کشورمان برگزار مي‌شود، گفت: امسال نيز سيزدهمين نمايشگاه آب و تاسيسات آب و فاضلاب از تاريخ 24 تا 27 مهرماه سالجاري در 9 سالن نمايشگاهي در فضايي بالغ بر 30 هزار متر مربع با 12 هزار متر فضاي سرپوشيده داخلي و 1740 متر فضاي سرپوشيده خارجي و الباقي در فضاي باز در محل برگزاري نمايشگاه‌هاي بين المللي تهران، با حضور 258 شرکت داخلي و 105 شرکت خارجي برگزار مي‌شود.
وي ادامه داد: شرکت کنندگان در اين نمايشگاه از 20 کشور از جمله ايتاليا، ترکيه، آلمان، آذربايجان، مجارستان، چين، فرانسه، اسپانيا، دانمارک، کره جنوبي، هندوستان، سوئيس، اتريش، انگلستان، سوئد، ژاپن، کانادا، بلژيک، ايسلند و جمهوري چک خواهند بود. جليليان با اشاره به اينکه آيين افتتاح نمايشگاه 10 صبح روز دوشنبه 24 مهرماه با حضور سرپرست وزارت نيرو، معاونان و مديران ارشد صنعت آب و فاضلاب کشور و مديران وزارت صنعت، معدن و تجارت و تعدادي از ميهمانان و سفراي کشورهاي خارجي به صورت قطع روبان و بازديد برگزار خواهد شد اظهار داشت: امسال کشورهاي چين و آلمان و ترکيه به صورت پاويون کشوري در نمايشگاه حضور پر رنگ تري از ساير شرکت کنندگان خواهند داشت. وي با بيان اينکه از ميهمانان خارجي با توجه به بازار هدف دعوت شده است افزود: اين ميهمانان غالباً از کشورهاي عراق، سوريه، تاجيکستان ازبکستان، ارمنستان، آذربايجان هستند که با ميزباني ستاد برگزاري نمايشگاه از آنان دعوت شده تا ضمن حضور در نمايشگاه و بازديد از توانمندي‌هاي صنعت آب و تاسيسات فاضلاب در نشست‌هاي احتمالي در قالب BTB با شرکت‌هاي داخلي حاضر شوند. دبير ستاد برگزاري سيزدهمين نمايشگاه بين المللي آب و تاسيسات فاضلاب با اشاره به اينکه شرکت‌هايي که در 5 سال متوالي تقدير شده و سال گذشته نيز لوح زرين دريافت کرده‌اند، امسال بر اساس تصميم کميته فني ارزيابي نمي‌شوند، گفت: از اين شرکت‌ها در بيانيه هيات داوران فقط به صورت شفاهي تقدير مي‌شود ولي مابقي شرکت‌ها ارزيابي شده و از چند شرکت دانش بنيان نيز به عنوان شرکت برتر تقدير مي‌شود.
وي اشتغالزايي، ارزآوري، صادرات کالا و تجهيزات فني و مهندسي را از اهداف اصلي سيزدهمين نمايشگاه صنعت آب و تاسيسات آب و فاضلاب دانست و اضافه کرد: امسال با توجه به بحث برجام و فضاي بين المللي موجود، با شرکت‌هاي مطرح جهاني که حضور جدي در نمايشگاه دارند مصاحبه شده و ديدگاه‌هاي آنان در خصوص حضور در نمايشگاه و بازارکار ايران در قالب سرمايه گذاري، صادرات، انتقال فناوري و همکاري‌هاي فني و علمي‌با شرکت‌هاي داخلي در رسانه‌ها منعکس مي‌شود تا شرکت‌هاي خارجي بيشتري براي حضور در بازار داخلي ترغيب شوند. کيومرث جليليان افزود: در اين نمايشگاه انواع لوله و اتصالات پليمري و فلزي، تصفيه و فيلتراسيون، سامانه‌هاي آب شيرين‌کن، لوله و اتصالات و شيرآلات، اتوماسيون و سامانه‌هاي ابزار دقيق، سامانه‌هاي اندازه گيري، تجهيزات آزمايشگاهي و آخرين فناوري‌ها و توليدات و تجهيزات آب و فاضلاب در معرض نمايش عمومي‌قرار خواهد گرفت.
وي در ادامه اضافه کرد: علاوه بر حضور شرکت‌ها، تشکل‌ها و سمن‌ها، انجمن‌هاي مرتبط نيز در نمايشگاه حضور دارند تا در خصوص سياست‌هاي حوزه خصوصي و توليدات ساخت داخل و تعامل آن‌ها با دولت نقش جدي‌تري از خود به نمايش بگذارند. دبير ستاد برگزاري سيزدهمين نمايشگاه بين المللي آب و تاسيسات فاضلاب در ادامه اذعان داشت: مراسم اختتاميه نيز در ساعت 15 روز پنجشنبه 27 مهرماه با حضور دکتر "اسحاق جهانگيري" معاون رئيس جمهور برگزار و در آن مراسم با قرائت بيانيه کميته فني از شرکت‌هاي منتخب تقدير خواهد شد.
سيزدهمين نمايشگاه بين المللي صنعت آب و تاسيسات آب و فاضلاب از روز دوشنبه 24 تا پنجشنبه 27 مهرماه به مدت 4 روز در محل دائمي‌نمايشگاه‌هاي بين المللي داير بوده و همه روزه از ساعت 9 صبح تا 5 بعداز ظهر پذيراي بازديدکنندگان است.


احسان سلطاني
کارشناس اقتصادي
اولين دور بزرگ سفته بازي در اقتصاد ايران، از ابتداي دهه هشتاد در زمين و مستغلات شروع شد و سفته‌بازان با کسب منافعي که هيچ گاه در اقتصاد ايران خلق نشده و نخواهد شد، در نهايت قيمت‌هاي زمين و مسکن را در حدي بالا بردند که اين بخش از سال ۱۳۹۲ تا کنون زمين‌گير شده است.
دور جديد، مسابقه براي افزايش سودهاي بانکي و به عبارتي سفته‌بازي روي پول بود که کماکان هم ادامه دارد... اما از نفس دارد مي‌افتد. در شرايطي که سودهاي بانکي در سطح جهان به پايين‌ترين سطح تاريخي خود تنزل کرد، سودهاي بانکي در ايران به بالاترين ميزان صعود داشت که نه در اثر کارکرد و شرايط صحيح و درست سيستم بانکي، که در اثر فساد و رانت حاصل شد. به همين علت است که ايران داراي پايين‌ترين رتبه جهاني در شفافيت و پولشويي در سيستم بانکي است. سفته‌بازي در پول، همانند تجربه قبلي در زمين و مسکن، نظام بانکي و تامين مالي کشور را از کار انداخت. دور سوم، پس از رسيدن به سطح سقف فعاليت سفته‌بازي در سرمايه ملکي و سرمايه تجاري، سفته‌بازي در ارز خارجي است. در اين راستا نحله‌هاي رسانه‌اي که تاکنون از آزادي سفته‌بازي و منافع سفته‌بازان در بازار املاک و مستغلات و بازار پولي دفاع مي‌کردند، چند ماه است که تهاجم خود را جهت آزادسازي سفته‌بازي در بازار ارز شروع کرده‌اند. در اين رابطه ذکر نکات و موارد ذيل ضروري است.
۱- در طي دو دهه منتهي به نيمه دهه پنجاه، نرخ تبديل ارز ثابت و در طي نزديک به چهار دهه اخير نرخ آن به ميزان بالايي (به جز دهه هشتاد) افزايش يافته است. سوال اين است که چه منافعي از افزايش بي رويه نرخ ارز عايد اين کشور شده است؟ همچنين در طي يک سال گذشته (منتهي به مهر ماه سال جاري)، با وجود اين که نرخ تبديل ارز به ميزان بيش از نرخ تورم بالا رفته، چه اتفاق جديدي در اقتصاد ايران رخ داده است.
همچنين بايد توجه داشت که بر اساس محاسبات متفاوت (برابري قدرت خريد يا محاسبه بانک جهاني و ..) ارزش پول ملي در چهار دهه اخير پايين آمده و ريال تقويت نشده است.
۲- در اقتصاد ايران بيش از ۹۰ درصد ارز توسط دولت و بنگاه‌هاي شبه دولتي و از محل فروش ثروتهاي ملي تامين مي‌شود. به عبارت ديگر بخش خصوصي و مردم تامين کننده ارز خارجي نيستند و از محل کار و خلاقيت مردم تامين نمي‌شود که به تبع افزايش نرخ آن منجر به ايجاد اشتغال و درآمد اقتصادي ملي مولد گردد. در نتيجه گفتگو از نظام ارزي مبتني بر اقتصاد بازار آزاد، اصولا در اقتصاد کنوني ايران موضوعيت ندارد. 
کشورهايي که نظام ارزي مبتني بر عرضه و تقاضا و بازار آزاد را پذيرفتند و در اين راستا موفق شدند. اما اولا در اين کشورهاي بسياري الزامات و ساختارهاي ديگر ايجاد شده، که در اقتصاد ايران اصلا وجود ندارد و مهم‌تر از آن بخش خصوصي از محل کار و فعاليت مردم (و نه از محل رانت و فروش ثروتهاي) ملي ارز خارجي را به دست مي‌آورد. به نظر مي‌رسد محللين رسانه‌اي سخت در تلاشند تا فضاي فکري کشور را به سمت پذيرش دور سوم سفته‌بازي در بازار ارز خارجي نزديک کنند.