شروع ساخت راهآهن رشت-آستارا بعد از ٢۵ سال
رییس مرکز امور بین الملل وزارت راه و شهرسازی از آغاز علمیات اجرایی پروژه راه آهن رشت- آستارا از ابتدای سال ۲۰۲۶ خبر داد و گفت: از ابتدای سال ۲۰۲۶ تمام اراضی این پروژه به طرف روس تحویل میشود و قرارداد اجرایی هم تا آن زمان منعقد شده، بنابراین این پروژه با تامین مالی روسیه عملا از ابتدای سال ۲۰۲۶ باید وارد فاز اجرایی شود.امین ترفع، رییس مرکز امور بین الملل وزارت راه و شهرسازی در گفت و گو با ایلنا با اشاره به توافقات نشست سه جانبه اخیر بین ایران- روسیه – آذربایجان اظهار داشت: مهمترین موضوعاتی که در نشست سه جانبه ایران- روسیه – آذربایجان مورد رایزنی و مذاکره و گفت وگو قرار گرفت در زمینه حمل و نقل، گمرک و انرژی بوده است و در حاشیه این نشست، تفاهمنامه گمرکی و تفاهمنامه سه جانبه انرژی امضا شد و میتوان گفت این نشست سه جانبه به طور مجموع یکی از بهترین جلسات چند جانبه در سالهای گذشته بود. وی با بیان اینکه درباره میزان ظرفیت جابه جایی بار در کریدور شمال – جنوب به توافق رسیدیم، گفت: برای ظرفیت این مسیر برای جابه جایی ۱۵ میلیون تن بار در مسیر ریلی شاخه غربی کریدور شمال – جنوب بین سه کشور توافق شد.
سناریوی واردات گاز از روسیه روی میز مذاکره
مذاکرات واردات گاز از روسیه در حال انجام است و دو طرف مسائل مختلف فنی و مالی را روی میز بررسی گذاشتهاند؛ آخرین تفاهم دو کشور، برای ارسال روزانه حدود 150 میلیون مترمکعب گاز روسیه به ایران از خاک آذربایجان بوده است.به گزارش تسنیم، سهم روسیه از واردات گاز اتحادیه اروپا در حال کاهش است و اتحادیه برنامهای برای خاتمه تدریجی واردات گاز روسیه تا 1 ژانویه 2028 تصویب کرده است.همزمان، مسکو سرمایهگذاری و قراردادهای جدیدی با چین و واردکنندگان آسیایی امضا کرده تا کاهش تقاضا برای گاز روسیه در اروپا را جبران کند؛ توجه به بازارهای آسیایی، روسیه را به فکر بازار ایران انداخته و در ادامه مذاکرات گذشته با کشور ما، به دنبال صادرات گاز در احجام بالا به ایران است.ایران هم به دلیل ناترازی یا بهعبارت بهتر کسری گاز در فصول سرد سال، از این رویکرد روسیه استقبال کرده و در راستای افزایش سهم در تجارت گاز منطقه و بهطور موازی جبران بخشی از کسری گاز خود، سناریوهای متعددی از واردات و سوآپ گاز روسیه را روی میز مذاکره گذاشته است.آخرین تفاهم دو کشور بر روی واردات سالانه 55 میلیارد مترمکعبی گاز از روسیه بوده که روزانه بالغ بر حدود 150 میلیون مترمکعب میشود.
تردد روزانه ٣.۵ میلیون نفر بین پایتخت و شهرهای اقماری
معاون وزیر کشور گفت: روزانه شاهد تردد ٣.۵ میلیون نفر بین تهران و شهرهای اقماری اطراف پایتخت هستیم که بالاترین این جابهجاییها با خودروهای سواری انجام میشود که این میزان جابه جایی به ٧۴ درصد میرسد.به گزارش ایلنا، مسعود نصرتی، معاون وزیر کشور و رییس سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور در نمایشگاه قیر، آسفالت و ماشین آلات با بیان اینکه روزانه شاهد تردد ٣.۵ میلیون نفر بین تهران و شهرهای اقماری اطراف پایتخت هستیم، اظهار داشت: بالاترین این جابهجاییها با خودروهای سواری انجام میشود که این میزان جابه جایی به ٧۴ درصد میرسد. همچنین ١٣ درصد آن با اتوبوس و ٧ درصد با تاکسی و ۶ درصد با مترو قطار حومهای است. وی ادامه داد: ۷۶ درصد جمعیت کشور در ۱۴۵۱ شهر مستقر هستند و امروز شاهد آن هستیم که شبکههای برون شهری و بینشهری بین شهرهای مادر و شهرهای پیرامونی آن در واقعیت به شبکه معابر تبدیل شدهاند . معاون وزیر کشور با بیان اینکه این میزان تردد شبکه راهی را تحت تاثیر قرار میدهد، گفت: در همین مدت تاکسیهای اینترنتی در کشور رونق گرفتند و انجام ۸ میلیون سفر درون شهری از شرکتهای اینترنتی انجام میشود . نصرتی افزود: باید توجه داشت که در ۹ سال گذشته قیمت قیر ۳۶ برابر و قیمت آسفالت ۳۰ برابر شده است و اگر بخواهیم شبکه راههای خاکی کشور را آسفالت کنیم این اقدام به ۶۵ تا ۷۰ سال زمانبر خواهد بود. همچنین در ادامه این مراسم ، مجید کیانپور، مدیرعامل شرکت آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک با بیان اینکه قیر با ۵۰ درصد قیمت بورس در اختیار اجرای پروژهها قرار میگیرد، اظهار داشت: ٣٠ درصد قیر تولیدی کشور بین دستگاه اجرایی تقسیم میشود که ۴۹ درصد از این میزان قیر در اختیار وزارت راه و شهرسازی قرار دارد و ۱۷ درصد آن هم به سازمان شهرداریها اختصاص پیدا میکند و بخشی هم در اختیار بنیاد مسکن است.
جابهجایی بیش از ۳۴۵ میلیون تُن کالا در هفت ماهه امسال
مدیرکل دفتر حملونقل کالای سازمان راهداری و حملونقل جادهای از جابهجایی بیش از ۳۴۵ میلیون تُن انواع کالاطی سال جاری و رشد ۲.۸ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته در سطح راههای کشور خبر داد.به گزارش ایلنا، مهرداد حمداللهی با اشاره به صدور ۲۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بارنامه در بازه زمانی یاد شده، گفت: در این مدت، ۱۴ میلیون تُن انواع کالای اساسی از بنادر کشور حمل و در سطح شبکه راههای کشور جابهجا شده و با رشد ۱۶ درصدی نسبت به مدت مشابه سال گذشته همراه بوده است.مدیرکل دفتر حملونقل کالا خاطرنشان کرد: همچنین حمل بیش از ۱۱۴ میلیون تُن مواد معدنی و مصالح ساختمانی در کشور، از افزایش ۴.۷ درصدی نسبت به مدت مشابه سال ۱۴۰۳ خبر میدهد.حمداللهی افزود: جابهجایی انواع کالا در سطح شبکه راههای کشور توسط ۴۸۳ هزار دستگاه ناوگان باری فعال با میانگین عمر کمتر از ۱۹ سال انجام میشود، همچنین بیش از ۲۵۰ هزار دستگاه وانتبار دارای کارت هوشمند در حوزه بینشهری فعالیت میکنند.وی با اشاره به فعالیت بالغ بر ۵۷۰ هزار راننده در بخش حملونقل کالای بینشهری، افزود: هماکنون ۵۸۵۶ شرکت و مؤسسه حملونقل کالا نیز در کشور در حال فعالیت و خدماترسانی در حوزه جابهجایی و تأمین کالاهای مورد نیاز هموطنان هستند.
کاهش قیمت نفت به غول
نفتی سعودی ضربه زد
شرکت نفت عربستان سعودی آرامکو، روز سهشنبه، از کاهش ۲.۳ درصدی سود سه ماهه خود خبر داد و دلیل آن را کاهش درآمد ناشی از قیمت پایینتر نفت خام و فرآوردههای نفتی اعلام کرد.به گزارش ایسنا، بزرگترین صادرکننده نفت جهان، سود خالص ۱۰۱.۰۲ میلیارد ریال (۲۶.۹۴ میلیارد دلار) را در دوره سه ماهه منتهی به ۳۰ سپتامبر گزارش کرد که نسبت به ۱۰۳.۴ میلیارد ریال در مدت مشابه سال گذشته کاهش یافته است.اوپک پلاس که حدود نیمی از نفت جهان را تولید میکند، پس از چندین سال کاهش تولید برای حمایت از بازار، در حال حذف تدریجی کاهش تولید داوطلبانه است.قیمت نفت برنت و نفت آمریکا در اکتبر، برای سومین ماه متوالی بیش از ۲ درصد کاهش یافت. قیمتها در ۲۰ اکتبر، به دلیل ترس از اشباع عرضه و نگرانیهای اقتصادی پیرامون تاثیر تعرفههای آمریکا، به پایینترین حد پنج ماه گذشته سقوط کرده بود.آرامکو هدف رشد ظرفیت تولید گاز فروش خود در سال ۲۰۳۰ را به حدود ۸۰ درصد بالاتر از سطح سال ۲۰۲۱ افزایش داد که نسبت به هدف قبلی بیش از ۶۰ درصد، افزایش یافته است. این شرکت انتظار دارد این افزایش، کل تولید گاز و مایعات مرتبط را به معادل حدود شش میلیون بشکه نفت در روز برساند.امین ناصر، مدیرعامل آرامکو، در بیانیهای گفت: «بخشی از این افزایش مربوط به توسعه گاز نامتعارف ما در جفوره است که توجه قابل توجهی از سرمایهگذاران جهانی را به خود جلب کرده است.»بر اساس گزارش رویترز، سود خالص آرامکو در سه ماهه سوم، به ۲۸ میلیارد دلار رسید که از میانگین ۲۶.۵ میلیارد دلار تخمین تحلیلگران این شرکت، فراتر رفت.
گروه زیربنایی:یک کارشناس حوزه انرژی گفت: مصرف بنزین حدوداً ۱۰ میلیون لیتر در سال افزایش پیدا میکند و ما امسال باید ۸ میلیارد دلار پول نداشته را بابت واردات بنزین و گازوئیل هزینه کنیم و این در شرایطی است که کشور واقعا به لحاظ اقتصادی و مالی در مضیقه است.هاشم اورعی در گفتوگو با ایلنا، در ارزیابی حل چالش بنزین اظهار داشت: برای حل مشکل بنزین سه گزینه داریم، گزینه اول این است که هیچ کاری نکنیم، این آسانترین و در عین حال بدترین روش است، زیرا وقتی حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد نرخ تورم داریم و قیمت بنزین را هم دست نمیزنیم، یعنی عملاً هر سال قیمت بنزین را نصف میکنیم و در نتیجه قیمت بنزین اکنون عملاً مجانی است. نتیجه این میشود که اولاً روزی ۲۰ تا ۳۰ میلیون لیتر سوخت مایع قاچاق میشود. وی ادامه داد: مصرف بنزین حدوداً ۱۰ میلیون لیتر در سال افزایش پیدا میکند و ما امسال باید ۸ میلیارد دلار پول نداشته را بابت واردات بنزین و گازوئیل هزینه کنیم و این در شرایطی است که کشور واقعا به لحاظ اقتصادی و مالی در مضیقه است و از آن بدتر بحث سیاسی است.این کارشناس حوزه انرژی با بیان اینکه در حال حاضر دولت راهی ندارد جز اینکه به سمت افزایش قیمت برود، ادامه داد: اکنون روسیه تامینکننده بخشی از بنزین مورد نیاز ایران است اما این کشور هم با کمبود بنزین مواجه است و کافی است که غرب مبدا واردات ایران را شناسایی و فشار وارد کند که به ایران سوخت نفروشند و این یعنی هم به لحاظ اقتصادی و هم به لحاظ سیاسی دچار چالش میشویم در نتیجه این که هیچ اقدامی نکنیم، گزینه درستی نیست.وی تصریح کرد: گزینه دوم گران کردن بنزین است که نتیجه این میشود که تورم بالا میرود و مشکل مهمتر این است که برخی موارد از جمله کرایه حمل و نقل عمومی مستقیماً به قیمت بنزین وابسته است و باید گران شود و این اثر روانی میگذارد در نتیجه سیبزمینی و پیاز و... هم گران میشود و از طرفی وقتی تورم بالا میرود اثر بالا رفتن قیمت بنزین هم از بین میرود زیرا زمانی که ۵۰ درصد قیمت بنزین گران میشود، اگر نرخ تورم هم ۵۰ درصد باشد، یعنی درواقع بنزین را گران نکردهایم. بعبارت دیگر اگر فقط و فقط بخواهیم مسئلهمان را با بالا بردن قیمت حل بکنیم سال بعد مجددا وارد یک سیکل معیوب و چرخه باطل میشویم، در نتیجه نه ثابت نگه داشتن قیمت بنزین درست است، نه به تنهایی بالا بردن قیمت بنزین.اورعی تاکید کرد: ما باید یک قبول کنیم که این مسئله بدون درد نمیشود. باید در نهایت صراحت، شجاعت و صداقت ماجرا را به مردم بگوییم. ما چندین سال از تصمیم سخت سرباز زدیم و اکنون باید آماده باشیم که هزینههایش را پرداخت کنیم. باید قبول کنیم که نمیتوانیم یکشبه مشکل را حل کنیم. باید یک پکیج و نسخه داشته باشیم. نسخهای که یکی از مواردش افزایش قیمت است، موضوع دیگر صنعت خودرو است، امروز با بستن درهای مملکت، جلوگیری از واردات خودرو و حمایت همهجانبه، بیمحابا و فسادآلود از صنعت خودرو باعث شدیم که متوسط مصرف بنزین خودرو در کشور ما برای پیمایش ثابت بیش از دو برابر خودروهای ساخت دنیا با تکنولوژی روز است؛ زیرا اجازه رقابت نمیدهیم و حمایت بیجا میکنیم، باید صنعت خودرو را وادار کنیم که کیفیت حمل و نقل عمومی را بالا ببرد ما نمیتوانیم بنزین را گران کنیم و به مردم بگوییم از حمل و نقل عمومی استفاده کنند اما ناوگان کیفیت نداشته باشد. حتماً باید انتخاب جایگزین داشته باشیم.وی در ادامه به موضوع قاچاق سوخت اشاره و تصریح کرد: آمار و ارقام غیرمستقیم نشان میدهد که روزی ۳۰ میلیون لیتر قاچاق میشود و ظاهراً یارای مقابله با این ماجرا نیست. در این شرایط به اعتقاد من ما نه نمیتوانیم سوخت را گران نکنیم و نه نمیتوانیم فقط گران کنیم. دولت باید یک برنامه نه یکشبه، که برنامه پنجساله تنظیم کند که یکی از ابعادش قیمت است، به طور مثال از امسال به بعد هر سال قیمت بنزین مثلاً ۵ تا ۱۰ درصد بیش از نرخ تورم افزایش یاید اما همزمان مقابله با قاچاق سوخت، توسعه حملونقل عمومی و پرداختن به صنعت خودرو در دستور کار قرار گیرد، نمیتوان به سادگی از کنار اینها گذشت. این مسائل نیازمند برنامهریزی دقیق و اجرای صحیح است.استاد دانشگاه صنعتیشریف ابراز امیدواری کرد که با ارائه یک نسخه درست، بتوانیم ظرف پنج سال چالشهای سوخت را به مسیری درست هدایت کنیم و از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کنیم. البته، در کنار این اقدامات، حمایت از قشر آسیبپذیر نیز امری ضروری است.وی تاکید کرد: وقتی قیمت سوخت را افزایش نمیدهیم، در واقع کسانی که بیشترین مصرف را دارند، بیشترین سود را میبرند و از یارانههای دولتی بیشتر بهرهمند میشوند، در حالی که این سیاست نمیتواند روشی عادلانه باشد. بنابراین رویکرد افزایش نرخ پلکانی، اگرچه دردآور و ناخوشایند است، اما چارهای نیست؛ زیرا اگر اقدامی صورت نگیرد، وضعیت در آینده بدتر خواهد شد.اورعی گفت: در این میان، میتوان با پرداخت یارانههای نقدی به قشر آسیبپذیر، از افزایش قیمت کرایهها و سایر هزینهها جلوگیری کرد. این روشی است که در بسیاری از کشورهای جهان اجرا میشود. ایران به عنوان بزرگترین پرداختکننده یارانه انرژی در جهان، نیازمند اصلاح این سیاستهاست. به نظر من، این کار کاملاً شدنی است، اما نیازمند برنامهریزی دقیق و اجرای صحیح است.وی درباره چندنرخی شدن بنزین و اعمال نرخ واقعی برای مازاد بر ۶۰ لیتر موجود در کارت سوخت توضیح داد: این روش میتواند راهکاری مناسب باشد، اما سوال اینجاست که آیا این یارانه به دست کسانی میرسد که واقعاً به آن نیاز دارند؟ این موضوع نیز خود نوعی بیعدالتی است. دلیل اصلی اینکه ما به دنبال روشهای کمدردتر و میانی هستیم این است که جرأت تصمیمگیریهای سخت را نداریم. اگر بخواهیم این مسائل را بهدرستی حل کنیم، باید از روشهای چندنرخی فاصله بگیریم و قیمتها را به سمت قیمت واقعی سوق دهیم. البته، در این مسیر، حمایت از قشر آسیبپذیر نباید فراموش شود. قیمت واقعی زمانی معنا پیدا میکند که رقابت وجود داشته باشد و بخش خصوصی نیز در این زمینه نقشآفرینی کند.این کارشناس حوزه انرژی خاطرنشان کرد: یکی از اجزای راهکار اصلاح قیمت سوخت، تقویت بخش خصوصی است. ما باید به تدریج نقش بخش خصوصی را افزایش دهیم و آن را به جایگاهی برسانیم که بتواند بهدرستی عمل کند. این صحبتها برای همه بخشها، از جمله صنعت خودرو و انرژی، مطرح است. ما نمیتوانیم همه چیز را دولتی نگه داریم و انتظار داشته باشیم که قیمتها بهدرستی تعیین شوند.وی متذکر شد: در نهایت، پیشنهاد من این نیست که به صورت نیمهکاره اقدام کنیم. اگر قیمتها را یک سال افزایش دهیم و سال بعد، به دلیل نزدیک شدن به انتخابات، از افزایش قیمتها خودداری کنیم، این اقدامات بیاثر خواهند بود. این چرخه باید بهدرستی مدیریت شود تا نتایج مطلوب حاصل شود.
الزامات اصلاح نرخ بنزین
قبل از آنکه دولت بخواهد قیمت بنزین را افزایش دهد، نیاز است اقداماتی انجام دهد تا فشار بر مردم به حداقل ممکن کاهش یابد و نارضایتی نیز شدت نگیرد. یکی از این اقدامات، آزادسازی واردات و کاهش تعرفه واردات خودرو است؛ تعرفه واردات خودرو طبق بودجه ۱۴۰۴ حدود ۱۰۰ درصد مصوب شده. درکنار تعرفه سنگینی که دولت قرار داده، فرآیند واردات و تامین ارز واردات خودرو نیز به حدی پیچیده و دشوار است، که هزینههای واردات خودرو را برای واردکننده بالا میبرد و پس از واردات نیز به راحتی اجازه ترخیص از گمرک داده نمیشود. دولت بایستی تعرفه واردات را به کمتر از ۲۰ درصد کاهش دهد و فرآیندهای واردات را نیز تسهیل بخشد تا مردم بتوانند خودروی باکیفیت و قیمت مناسب سوار شوند که مصرف بنزین کمتری نیز دارد.در مورد مشابه، ترکیه در دهه ۱۹۸۰ تعرفه واردات ۵۰ درصدی روی خودروهای وارداتی اعمال میکرد. با تغییر سیاستها و به صورت تدریجی، امروز تعرفه برای خودروهای غیربرقی ۱۰ درصد است و تعرفه واردات خودروهای برقی صفر درصد تعیین شده است.یکی دیگر از اقدامات لازم توسط دولت به خصوص شهرداری تهران که در این حوزه ضعیف عمل کرده است، حملونقل عمومی است. کیفیت حملونقل عمومی در کشور پایین است و مردم تمایل زیادی به استفاده از حملونقل عمومی ندارند. افرادی هم که استفاده میکنند، غالبا با نارضایتی و از سر اجبار از این خدمات بهره میبرند. به همین دلیل بایستی دولت و شهرداری، خطوط حملونقل عمومی را گستردهتر کند و کیفیت آن را نیز بهبود بخشد.بهبود حملونقل عمومی میتواند مردم را متقاعد کند تا درمقابل افزایش قیمت بنزین مقاومت کمتری انجام دهند. برای مثال اندونزی در سال ۲۰۱۵ قیمت بنزین را ۳۰ درصد افزایش داد و متعهد شد بودجه حملونقل عمومی را نیز ۲۰ درصد افزایش دهد تا به بخشی از نگرانی مردم پاسخ دهد.شاید مهمترین راهحل و اقدام دولت، میتواند یارانه آشکار به جای یارانه پنهان فعلی بر بنزین باشد. دولت میتواند برای این مسیر، دو راه را انتخاب کند. یکی اینکه هرماه به جای یارانه پنهان بنزین، یارانه نقدی به حساب دهکهای ضعیف و متوسط جامعه واریز کند، مشابه اقدامی که عربستان، بحرین و خیلی از کشورها انجام میدهند. این اقدام میتواند در کوتاه مدت باعث تورم بالاتری شود مخصوصا که نقدینگی دراختیار مردم قرار گرفته و با فضای فعلی کشور، مردم ترجیح میدهند آن را دلار و طلا کنند.یا اینکه دولت مشابه کاری که عمان برای آزادسازی قیمت بنزین از سال ۲۰۲۱ انجام داد؛ به مردم به اندازه مصرف مشخصی، بنزین رایگان داده شود. این اقدام باعث میشود افرادی که خودرو دارند و کم مصرف هستند، بنزین رایگان استفاده کنند و حتی از آزادسازی قیمت خودرو، نفع هم ببرند. افرادی که خودرو ندارند هم، یارانه بنزین دریافت میکنند. ضعفی که در شرایط فعلی وجود دارد و فردی که دو خودرو دارد از یارانه بنزین فردی که خودرو ندارد، استفاده میکند. تنها افرادی که مصرف بنزین بالایی دارند که در تاکسیرانی نیز مشغول نیستند، از این مدل آزادسازی قیمت، آزرده میشوند. ذکر دو نکته نیز جهت تکمیل گزارش الزامی است تا درک بهتری از شرایط به دست آید. بحران یارانه سنگین بنزین برای دولت، طی یکسال پیش نیامده که بخواهد در عرض یک سال نیز حل و فصل شود. تمام فرآیند و نکاتی که در گزارش ذکر شد، از بهبود حملونقل عمومی گرفته تا آزادسازی واردات خودرو و افزایش قیمت بنزین نیاز به اقدامات تدریجی دارد تا کمترین فشار به مردم و جامعه ایجاد شود و به مرور نیز بودجه دولت اصلاح شود. بخش بزرگی از وضعیت فعلی کشور، که نه مردم به سادگی قبول میکنند قیمت بنزین افزایش یابد و نه دولت میتواند سالانه چندین میلیارد دلار هزینه یارانه پنهان بنزین کند، ناشی از شرایط سیاسی حاکم بر کشور است. شرایطی که در طی سالها قدرت خرید مردم را به یک سوم کاهش داده و تابآوری مردم مثل قبل نیست. شاید با افزایش قیمت بنزین، در کوتاه مدت فشار بودجه کاهش یابد، اما با افزایش قیمت ارز به دلیل تحریمها، مجدد به خانه اول برمیگردیم.
گروه زیربنایی:اگر قیمت نفت وست تگزاس اینترمدیت (WTI) به ۵۰ دلار در هر بشکه سقوط کند و در همین سطح باقی بماند، صنعت شیل آمریکا در معرض خطر قرار خواهد گرفت و احتمالا تا پایان سال ۲۰۲۶، تولید نفت شیل ۷۰۰ هزار بشکه در روز کاهش خواهد یافت.به گزارش ایسنا، تصمیم هفته جاری وزیران اوپک پلاس برای توقف افزایش تولید در سه ماهه اول سال ۲۰۲۶، خبر خوبی برای صنعت شیل آمریکا بود. با این تصمیم، شرکتهای نفت شیل آمریکا نفس راحتی کشیدند و ممکن است از کاهش ۷۰۰ هزار بشکهای تولیدشان تا پایان سال ۲۰۲۶، اجتناب کرده باشند.این یک راز نیست که نفت شیل در آمریکا، قیمت سربهسر بالاتری نسبت به چاههای متعارف در عربستان سعودی دارد. با این حال، همه چاهها یکسان ساخته نشدهاند و برخی میتوانند با کمتر از ۶۰ دلار در هر بشکه درآمد کسب کنند، در حالی که برخی دیگر برای رسیدن به نقطه سربهسر، به قیمت ۷۰ دلار در هر بشکه و بالاتر از آن نیاز دارند. بعلاوه، همانطور که فدرال رزرو دالاس در بررسی سه ماهه انرژی خود گزارش داده، هزینهها در منطقه شیل در حال افزایش بوده است. با این حال، طبق دادههای جدید اداره اطلاعات انرژی آمریکا، تولید شیل همچنان در حال رشد است و در ماه اوت به رکورد بیسابقه ۱۳.۷ میلیون بشکه در روز صعود کرد.شرکت تحلیل بازار انرژی «کپلر» در گزارشی در مورد قیمت نفت و تاثیر آن بر صنعت شیل آمریکا، اعلام کرد بخش زیادی از این به لطف بهبود بهرهوری است. سپس در ادامه با اشاره تاثیر نامطلوب تعرفهها، افزایش تولید اوپک پلاس و تلاش ترامپ برای پایین نگه داشتن قیمتهای سوخت، تاکید کرد با وجود این موارد، تولید شیل آمریکا حتی با تعداد دکلهای کمتر، به لطف راندمان حفاری و عرضه فراوان چاههای حفر شده اما تکمیل نشده، به رشد خود ادامه داده است.با این حال، اگر قیمتها در همین سطوح باقی بمانند یا همانطور که برخی از تحلیلگران انتظار دارند، پایینتر بیایند، اوضاع تغییر خواهد کرد. طبق گزارش «کپلر»، اگر قیمت نفت وست تگزاس اینترمدیت از ۶۱ دلار فعلی پایینتر بیاید، به شیل آسیب خواهد رساند و اگر این شاخص به ۵۰ دلار در هر بشکه کاهش یابد و برای مدت طولانی در این سطح باقی بماند، تا پایان سال ۲۰۲۶، حدود ۷۰۰ هزار بشکه در روز از تولید کاسته خواهد شد.حتی قیمت ۶۰ دلار در هر بشکه نفت آمریکا بر فعالیتها تاثیر میگذارد. با توجه به پیشبینیهایی مبنی بر قیمتهای پایینتر بینالمللی به دلیل مازاد عرضه قابل توجه، این خبر خوبی نیست. در واقع، گلدمن ساکس در ماه اوت پیشبینی کرد قیمت نفت در سال آینده به دلیل مازاد عرضه که عمدتا از سوی تولیدکنندگان غیراوپک و در راس آنها، آمریکا هدایت میشود، به زیر ۶۰ دلار در هر بشکه کاهش خواهد یافت. با این حال، «کپلر» انتظار دارد رشد عرضه در میان تولیدکنندگان نفت غیراوپک سال آینده به اوج خود برسد و بخشی از فشار کاهشی بر قیمت را کاهش دهد. اگر قبل از سقوط نفت وست تگزاس اینترمدیت به ۵۰ دلار، تولید به اوج خود برسد، از فشار کاهشی بر قیمت جلوگیری میشود. با این حال، اگر این رشد که همه هنگام پیشبینی اشباع عرضه به آن اشاره میکنند، بیشتر طول بکشد تا به اوج خود برسد، نفت وست تگزاس اینترمدیت ممکن است حتی برای شرکتهای بزرگ نفتی که اغلب از قیمتهای سر به سر بسیار پایینتری نسبت به شرکتهای مستقل برخوردارند، به زیر سطوح رشد تولید پایدار سقوط کند.بر اساس گزارش اویل پرایس، به گفته تحلیلگران «کپلر»، در سناریوی نفت ۵۰ دلار در هر بشکه که برخی از آژانسها و بانکها مانند گلدمن ساکس پیشبینی کردهاند، عرضه نفت آمریکا فلج خواهد شد. دلیل اینکه برخی از آژانسها و بانکها انتظار چنین سناریویی را دارند، ترکیب جادویی رشد بالای تولید غیراوپک، حذف محدودیت تولید اوپک و اشباع بازار است. چهارمین عامل در این سناریوی شوم، احتمال تقاضای کند چین است، زیرا نرخ رشد تقاضا در بزرگترین واردکننده نفت خام جهان پس از دههها رشد سریع، کاهش یافته است. اوپک پلاس ممکن است با تعلیق افزایش تولید، به شیل آمریکا لطف کرده باشد.