علیرضا پاک فطرت
عضو کمیسیون عمران مجلس
مدتی است شاهد تلاش وزارت راه و شهرسازی برای اجرای مالیات بر خانه های خالی هستیم، اما هنوز اتفاق خوبی را شاهد نیستیم. مشکل این جاست که قانون مالیات بر خانه های خالی در کشور ما قابلیت اجرایی ندارد، زیرا قیمت مسکن مانند دلار و طلا لحظه ای بالا می رود، اما قیمت اجاره خانه هادر مناطق بالای شهر آنقدر افزایش نمی یابد، بنابر این طبیعی است که مالکان از اجاره دادن خانه ها اجتناب می کنند. این مسئله در مناطق پایین شهرها، بالعکس است و خانه ها به سرعت اجاره می رود.
در شرایط کنونی مثلا یک مالک، مسکن خود را ماهانه ۵ میلیون تومان اجاره می دهد که در یک سال حدود ۶۰ میلیون تومان می شود، حال آن مالک بعد از اتمام قرارداد، باید خانه را برای مستأجر بعدی تمیز و بازسازی کند، با افزایش قیمت مصالح و تجهیزات مرتبط، عملا مالک سود چندانی نخواهد برد.
بنابر این باید از اجاره نشینی فاصله بگیریم و به تولید بپردازیم. در این شرایط تولیدکنندگان مسکن باید حمایت شوند، یعنی کسی که بیشتر مسکن تولید می کند، باید پشتیبانی شده و از مسئله مالیات بر خانه های خالی مستثنی شود، به نظر من در هر طرح و برنامه ای که مردم از اجرای آن استقبال نکنند، عملا با شکست مواجه می شود.
از سوی دیگر وزارت راه و شهرسازی اعلام می کند به اطلاعات مسکن خالی از سکنه دسترسی ندارد، اما این ادعایی است که نمی توان بسادگی پذیرفت، زیرا اطلاعات به صورت کامل و جامع وجود دارد اما مشکل اینجاست که مردم با وزارتخانه برای اجرای مالیات بر خانه های خالی همکاری نمی کنند.موضوع مالیات بر خانه های خالی تأثیری در بهبود شرایط مسکن نخواهد داشت، مگر اینکه اقتصاد به یک ثبات و آرامشی برسد و در بازارهای اقتصادی مانند مسکن شاهد بروز تلاطم قیمتی نباشیم.
نتیجه همه این اظهارات آن است که دولت به جای تلاش برای اجرای مالیات بر خانه های خالی، باید روند اخذ مالیات از خانه های لوکس را تشدید کند حال آن خانه خالی باشد یا پر، آن آقایی که در خانه ۵۰۰ متری در مناطق شمالی تهران سکونت دارد، باید متناسب با قیمت ملکش، مالیات پرداخت کند.
