روند سریع صنعتی شدن و رشد جمعیت کشور مالزی به همراه بحران کاهش منابع سوخت های فسیلی، توجه ویژه به بخش تحقیق و توسعه انرژی های پاک و همچنین توجه به صنعتی شدن تولید انرژی های پایدار را در دستور کار اصلی دولتمردان این کشور قرار داده است.
به گزارش تجارت آنلاین به نقل از ایرنا؛علاوه بر تلاش مالزی برای دستیابی به انرژی های پایدار، کنترل آلاینده های زیست محیطی از طریق تولید انرژی های پاک و دوستدار محیط زیست از مهمترین اهداف تعریف شده در چشم انداز این کشور محسوب می شوند.
مالزی به دلیل شرایط آب و هوای ویژه، دارای منابع گیاهی فراوانی است که منبع سرشار انرژی پاک هستند. این کشور به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان 'بایودیزل' با پایه روغن پالم در جهان، از تجربه بالایی در خصوص تولید و فناوری بایودیزل برخوردار است که استفاده از این تجربیات می تواند گره گشای مشکلات انرژی و محیط زیست در برخی دیگر از کشورها از جمله ایران باشد.
گرمایش روزافزون زمین، تغییرات آب و هوایی بوجود آمده در جهان، آب شدن یخ های قطبی و بالا آمدن سطح طبیعی آب های آزاد از جمله مسائل عمده زیست محیطی هستند که در اثر تولید روز افزون گازهای گلخانه ای ایجاد می شوند.
بخش عمده ای از گازهای گلخانه ای توسط احتراق سوخت های فسیلی در سیستم های حمل و نقل و کارخانجات صنعتی تولید می شوند.
امروزه وابستگی زندگی انسان ها به گونه های مختلف سوخت های فسیلی به قدری تشدید شده است که حتی تصویر جهان بدون نفت و گاز بسیار دشوار می نماید. پیشرفت های سریع صنعتی و بالا رفتن سطح استاندارهای زندگی بشریت مدیون مصرف انرژی است و بیش از هفتاد درصد انرژی مورد نیاز جهان توسط سوختهای فسیلی تامین می شود.
کاهش روز افزون منابع سوخت های فسیلی از یک سو و بحران زیست محیطی بوجود آمده ناشی از افزایش مصرف سوخت از سوی دیگر، کارشناسان مربوطه را به سوی تحقیقات بیشتر در خصوص اکتشاف منابع جدید انرژی دوستدار محیط زیست رهنمون کرده است.
انرژی خورشیدی، انرژی هیدرولیکی ، انرژی درونی زمین و سوخت های گیاهی و بیولوژیکی از جمله منابع جدید انرژی هستند که علاوه بر تامین بخشی از انرژی مورد نیاز بشریت، دوستدار محیط زیست بوده و تحت عنوان انرژی پایدار و تجدیدپذیر معرفی شده اند.
سوخت های گیاهی از جمله سوخت هایی هستند که به دلیل وجود منابع سرشار و تجدیدپذیر در طیبعت به عنوان یکی از گزینه های جایگزینی سوخت های فسیلی مطرح شده اند. سوخت های گیاهی به دلیل خاصیت های مشابه با سوخت های فسیلی در بخش احتراق و تولید انرژی، قابلیت بالایی در کاربرد موتورهای دیزلی دارند.
انرژی خورشیدی که طی عمل فتوسنتز در گیاهان به صورت انرژی شیمیایی ذخیره می شود قابلیت آزاد شدن در فرایند احتراق را دارد.
نکته اساسی و قابل اهمیت آنکه سولفور که از آن به عنوان یکی از مهمترین عوامل تشکیل دهنده باران های اسیدی یاد می شود، در سوخت های گیاهی موجود نیست. علاوه بر آن میزان خوردگی در سیستم های احتراقی در نبود سولفور به میزان زیادی کاهش یافته و در نتیجه عمر موتور افزایش می یابد.
از طرفی محققان به این نتیجه دست یافته اند که کاربرد سوخت های گیاهی به صورت خام و خالص به دلیل ویسکوزیته و نقطه جوش بالای این سوخت ها که منجر به ته نشینی کربن در سیستم های موتورهای احتراقی می شود ، عمر موتورهای احتراقی را به میزان زیادی کاهش می دهد، لذا تبدیل این سوختها به بیودیزل به عنوان راه حل اساسی در افزایش کارایی سوخت های گیاهی مطرح شده است.
در دهه اخیر کشورهایی نظیر مالزی ، اندونزی، آمریکا، برخی کشورهای اروپایی و برزیل به عنوان بزرگترین تولیدکنندگان بیودیزل در دنیا، انواع گوناگون بیودیزل ها را به صورت موفقیت آمیزی در سیتم های حمل و نقل خود تجربه کرده اند.
روغن های گیاهی نظیر روغن پالم، جتروفا، روغن آفتاب گردان و روغن سویا از جمله معروف ترین روغن های گیاهی هستند که با فراوری شیمیایی به بایودیزل تبدیل می شوند.
با توجه به اینکه بیشتر این روغن ها قابلیت مصرف خوراکی دارند سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) با استفاده از این محصولات بعنوان سوخت مخالفت کرده است. با این وجود تولید بایودیزل از دورریزهای محصولات کشاورزی یکی از مهمترین استراتژی ها در تولید انرژی از مواد زاید محسوب می شود.
اگرچه بالغ بر 33 درصد از خاک ایران مناسب برای تولید محصولات کشاورزی است، لیکن محدودیت منابع آب باعث شده تنها 12 درصد از آن تحت کشت واقع شود. حدود هفت درصد از خاک ایران را جنگله ای البرز در شمال و زاگرس در غرب تشکیل می دهند که ظرفیت های بالایی در بازیافت پسماندهای جنگلی و تولید بایودیزل دارند.
آمار نشان می دهد حدود 20 درصد از تولیدات کشاورزی به ضایعات بدون استفاده تبدیل می شود. براساس تحقیقات انجام شده، ایران قابلیت تولید حداقل 8.78 میلیون تن انرژی از پسماندهای کشاورزی را دارد.
هر چند گفته می شود در بخش گندم با تولید سالیانه حدود 15 میلیون تن و با توجه به تولید حجم عظیم دورریزها، سیاست های مناسبی جهت تولید بایودیزل اعمال نمی شود.
این حجم عظیم ضایعات گندم قابلیت تولید سه میلیارد لیتر بیواتانل را داراست. ظرفیت تولید بایواتانول از ملاس چغندر قند در کشور حدود 500 میلیون لیتر است که سهم عمده ای در تولید سوخت پاک دارد.
مدیریت انرژی و محیط زیست که بعنوان یکی از مهمترین مسائل سیاسی و اجتماعی در کشورهای مختلف جهان مطرح شده است نگرشی جدی به جهان پاک، بدون سوخت های فسیلی دارد و نیاز است که به رغم وجود منابع سوخت های فسیلی در ایران، تحقیق و امکان سنجی در خصوص منابع مختلف تجدید پذیر سامان دهی و برنامه ریزی شود.
*** 'سید احسان حسینی' دانشجوی دکترای مکانیک و عضو یک گروه تحقیقاتی دانشگاه تکنولوژی مالزی
انتهای پیام/
مالزی به دلیل شرایط آب و هوای ویژه، دارای منابع گیاهی فراوانی است که منبع سرشار انرژی پاک هستند. این کشور به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان 'بایودیزل' با پایه روغن پالم در جهان، از تجربه بالایی در خصوص تولید و فناوری بایودیزل برخوردار است که استفاده از این تجربیات می تواند گره گشای مشکلات انرژی و محیط زیست در برخی دیگر از کشورها از جمله ایران باشد.
گرمایش روزافزون زمین، تغییرات آب و هوایی بوجود آمده در جهان، آب شدن یخ های قطبی و بالا آمدن سطح طبیعی آب های آزاد از جمله مسائل عمده زیست محیطی هستند که در اثر تولید روز افزون گازهای گلخانه ای ایجاد می شوند.
بخش عمده ای از گازهای گلخانه ای توسط احتراق سوخت های فسیلی در سیستم های حمل و نقل و کارخانجات صنعتی تولید می شوند.
امروزه وابستگی زندگی انسان ها به گونه های مختلف سوخت های فسیلی به قدری تشدید شده است که حتی تصویر جهان بدون نفت و گاز بسیار دشوار می نماید. پیشرفت های سریع صنعتی و بالا رفتن سطح استاندارهای زندگی بشریت مدیون مصرف انرژی است و بیش از هفتاد درصد انرژی مورد نیاز جهان توسط سوختهای فسیلی تامین می شود.
کاهش روز افزون منابع سوخت های فسیلی از یک سو و بحران زیست محیطی بوجود آمده ناشی از افزایش مصرف سوخت از سوی دیگر، کارشناسان مربوطه را به سوی تحقیقات بیشتر در خصوص اکتشاف منابع جدید انرژی دوستدار محیط زیست رهنمون کرده است.
انرژی خورشیدی، انرژی هیدرولیکی ، انرژی درونی زمین و سوخت های گیاهی و بیولوژیکی از جمله منابع جدید انرژی هستند که علاوه بر تامین بخشی از انرژی مورد نیاز بشریت، دوستدار محیط زیست بوده و تحت عنوان انرژی پایدار و تجدیدپذیر معرفی شده اند.
سوخت های گیاهی از جمله سوخت هایی هستند که به دلیل وجود منابع سرشار و تجدیدپذیر در طیبعت به عنوان یکی از گزینه های جایگزینی سوخت های فسیلی مطرح شده اند. سوخت های گیاهی به دلیل خاصیت های مشابه با سوخت های فسیلی در بخش احتراق و تولید انرژی، قابلیت بالایی در کاربرد موتورهای دیزلی دارند.
انرژی خورشیدی که طی عمل فتوسنتز در گیاهان به صورت انرژی شیمیایی ذخیره می شود قابلیت آزاد شدن در فرایند احتراق را دارد.
نکته اساسی و قابل اهمیت آنکه سولفور که از آن به عنوان یکی از مهمترین عوامل تشکیل دهنده باران های اسیدی یاد می شود، در سوخت های گیاهی موجود نیست. علاوه بر آن میزان خوردگی در سیستم های احتراقی در نبود سولفور به میزان زیادی کاهش یافته و در نتیجه عمر موتور افزایش می یابد.
از طرفی محققان به این نتیجه دست یافته اند که کاربرد سوخت های گیاهی به صورت خام و خالص به دلیل ویسکوزیته و نقطه جوش بالای این سوخت ها که منجر به ته نشینی کربن در سیستم های موتورهای احتراقی می شود ، عمر موتورهای احتراقی را به میزان زیادی کاهش می دهد، لذا تبدیل این سوختها به بیودیزل به عنوان راه حل اساسی در افزایش کارایی سوخت های گیاهی مطرح شده است.
در دهه اخیر کشورهایی نظیر مالزی ، اندونزی، آمریکا، برخی کشورهای اروپایی و برزیل به عنوان بزرگترین تولیدکنندگان بیودیزل در دنیا، انواع گوناگون بیودیزل ها را به صورت موفقیت آمیزی در سیتم های حمل و نقل خود تجربه کرده اند.
روغن های گیاهی نظیر روغن پالم، جتروفا، روغن آفتاب گردان و روغن سویا از جمله معروف ترین روغن های گیاهی هستند که با فراوری شیمیایی به بایودیزل تبدیل می شوند.
با توجه به اینکه بیشتر این روغن ها قابلیت مصرف خوراکی دارند سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) با استفاده از این محصولات بعنوان سوخت مخالفت کرده است. با این وجود تولید بایودیزل از دورریزهای محصولات کشاورزی یکی از مهمترین استراتژی ها در تولید انرژی از مواد زاید محسوب می شود.
اگرچه بالغ بر 33 درصد از خاک ایران مناسب برای تولید محصولات کشاورزی است، لیکن محدودیت منابع آب باعث شده تنها 12 درصد از آن تحت کشت واقع شود. حدود هفت درصد از خاک ایران را جنگله ای البرز در شمال و زاگرس در غرب تشکیل می دهند که ظرفیت های بالایی در بازیافت پسماندهای جنگلی و تولید بایودیزل دارند.
آمار نشان می دهد حدود 20 درصد از تولیدات کشاورزی به ضایعات بدون استفاده تبدیل می شود. براساس تحقیقات انجام شده، ایران قابلیت تولید حداقل 8.78 میلیون تن انرژی از پسماندهای کشاورزی را دارد.
هر چند گفته می شود در بخش گندم با تولید سالیانه حدود 15 میلیون تن و با توجه به تولید حجم عظیم دورریزها، سیاست های مناسبی جهت تولید بایودیزل اعمال نمی شود.
این حجم عظیم ضایعات گندم قابلیت تولید سه میلیارد لیتر بیواتانل را داراست. ظرفیت تولید بایواتانول از ملاس چغندر قند در کشور حدود 500 میلیون لیتر است که سهم عمده ای در تولید سوخت پاک دارد.
مدیریت انرژی و محیط زیست که بعنوان یکی از مهمترین مسائل سیاسی و اجتماعی در کشورهای مختلف جهان مطرح شده است نگرشی جدی به جهان پاک، بدون سوخت های فسیلی دارد و نیاز است که به رغم وجود منابع سوخت های فسیلی در ایران، تحقیق و امکان سنجی در خصوص منابع مختلف تجدید پذیر سامان دهی و برنامه ریزی شود.
*** 'سید احسان حسینی' دانشجوی دکترای مکانیک و عضو یک گروه تحقیقاتی دانشگاه تکنولوژی مالزی
انتهای پیام/
مطالب مرتبط
