دکتر حسن روحانی رییس جمهور کشورمان در دومین سفر خود به نیویورک به منظور شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، خاطره ای مثبت از یک سفر بی حاشیه و توام با چاشنی منطق و اعتدال و تدبیر را که ویژگی دولت تدبیر و امید محسوب می شود بر جای گذاشت. اگر سفر سال گذشته رییس جمهور به نیویورک، تحت الشعاع انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در ایران قرار گرفته و طبیعتا همه در انتظار دیدن تصویر تازه ای از ایران در عرصه دیپلماسی بودند، اما در سفر امسال، دیگر حضور دکتر روحانی در سازمان ملل بوی تازگی نداشت و به همین دلیل عملکرد او و تیم همراهش بیش از پیش زیر ذره بین قرار گرفته بود. با این وجود آنچه در سفر دکتر روحانی به نیویورک شاهد بودیم، همان چیزی بود که از دولت تدبیر و امید انتظار می رفت، سفری به دور از حاشیه ها و همراه با مواضع مستدل و منطقی و معتدل. بر خلاف سالهای گذشته که سفر رییس جمهور وقت با حاشیه های فراوانی قبل از آغاز سفر هم همراه بود و از تعداد فراوان همراهان تا حضور برخی افراد غیرمرتبط در این سفر، توجه رسانه ها را از اصل سفر به حاشیه های آن معطوف می کرد، در سفر دوم آقای روحانی هم همانند سفر اول از این حاشیه ها خبری نبود. در حقیقت هدف از این سفر به طور دقیق مشخص بود و برنامه کارشناسی مشخصی برای آن در نظر گرفته شده بود تا همگان حول محوریت همان هدف و برنامه مشخص و به دور از حواشی زاید، به وظیفه خود به عنوان نمایندگان ملت در مجمع عمومی سازمان ملل به نحو مطلوبی عمل کنند.
سخنان رییس جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل نیز سخنانی منطقی، مستدل و در عین حال توام با اعتدال گرایی به عنوان مشی دولت تدبیر و امید بود که در عین اینکه از مواضع منطقی نظام جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین المللی دفاع خوبی صورت گرفت، اما طرد و نفی طرفهای دیگر را هم که موجبات بروز اختلافات جدید در عرصه بین الملل را فراهم می سازد به همراه نداشت تا در فضایی آرام و مبتنی بر گفت و گو و مفاهمه، تاکیدی مجدد بر صلح خواهی ملت ایران در جهان باشد. ذکر این نکته توسط آقای روحانی در سخنرانی خود در سازمان ملل مبنی بر اینکه ایران در زمانی ندای گفت و گو را در جهان سر داد که هنوز ۱۱ سپتامبر اتفاق نیفتاده بود، نشانه مثبتی از تاکید دولت تدبیر و امید بر مشی مثبت دولت اصلاحات در عرصه دیپلماسی بود که مورد توجه جهانیان قرار گرفت.
دیدارهای جانبی رییس جمهور و هیات همراه نیز در سطحی بالاتر از دوره های گذشته صورت گرفت تا علاوه بر آنکه عزم دولت و ملت ایران برای گفت و گو را اثبات کند، تاکیدی بر پیگیری همه روشها برای احقاق حقوق ملت ایران در عرصه جهانی باشد. دیدار با نخست وزیر انگلیس که برای اولین بار پس از پیروزی انقلاب اسلامی انجام می شد در همین راستا قابل ارزیابی است. ضمن اینکه دیدارهای وزیر امور خارجه با هیاتهای دیپلماتیک کشورهای دیگر نیز در سطحی بالا انجام گرفت.
طبیعی است که در عرصه بین الملل اختلاف نظرات عمیقی بین کشورها وجود دارد که در مورد جمهوری اسلامی ایران با توجه به عملکرد هشت ساله دولت قبل که سوظن ها را نسبت به کشورمان در فضای بین الملل افزایش داده و فضای بی اعتمادی را در روابط با ایران حاکم کرده این اختلاف نظرها جدی تر است و تنها گذشت زمان می تواند این اختلافات و البته برخی ابراز نظرهای نادرست را اصلاح کند. اما عزم مثبت دولت تدبیر و امید در بهبود فضای تعامل با کشورهای جهان در فضایی منطقی و معتدل و بدون حاشیه های زاید، موضوعی نیست که بتوان با بی تفاوتی از کنار آن عبور کرد و به همین ذلیل لازم است به خاطر آنچه در سفر به نیویورک رخ داد و بر خلاف برخی از سفرهای سالهای گذشته، در شان ملت ایران بود، از رییس جمهور قدردانی کرد.