سلامت نیوز:در بحبوحه بازگشایی مــدارس و اظهــار‌نظـرها در خصـــوص سلامت جسمی دانش آموزان و واکسیناسیون آنها، موضوعی که در دولت جدید و وزارت آموزش و پرورش به آن توجهی نشده، اقتصاد خانواده‌ها در تامین گوشی‌های هوشمند، تبلــت و حتــی تامین نیازهای اولیه برای تحصیل در میان اقشار محروم و آسیب‌پذیر است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ،کسی نمی‌‌داند و نمی‌خواهد ببیند که در سال صدها هزار دانش آموز به دلیل نداشتن یک گوشی هوشمند و یا تامین امکانات اولیــه حتی پول کتب درسی، قادر نیستنـد که به ادامه تحصیل بپردازند.امری که با افزایش فشارهای اقتصادی و چندین برابر شدن قیمت یک مداد و دفتر، به گردن کرونا انداخته شد و مدیران سابق آموزش و پرورش این موضوع را تکذیب می‌کردند.
حتی زمانیکه محمد موسوی زاده، دانش آموز 11 ساله بوشهر در سال گذشته به دلیل ناتوانی خانواده او در تامین یک تبلت مناسب، خودکشی کرد، مسئولان فقط این موضوع را تکذیب کردند و تقصیر را به گردن زمین و زمان انداختن، بدون توجه به اینکه اصل ۳۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که دولت را موظف کرده، وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی تا سر حد خودکفایی کشور به‌طور رایگان گسترش دهد. قانونی که زمان طولانی است که کسی به آن توجه ندارد.
در سال گذشته و زمانیکه «آرمان ملی» با محسن حاجی میرزایی، وزیر وقت آموزش و پرورش، گفت‌وگویی انجام داد، او گفت: «همه همکاران ما می‌دانند که حداکثر سه تا سه ونیم میلیون دانش آموز به شاد دسترسی ندارند. اما ما نمی‌توانیم عدم دسترسی به شاد را مساوی با عدم آموزش بدانیم. این دسته از دانش آموزان هم آموزش می‌بینند ولی از طریق صداوسیما و تلویزیون.» او همچنین درباره خودکشی دانش آموزان نیز گفت: «اینکه برخی از خودکشی‌ها را به تبلت و ابزار هوشمند آموزش مجازی ربط می دهند، حداقل در مواردی که به ما گزارش شده هیچ موردی به خاطر تبلت نبوده است.»
اما در فروردین امسال، بهروز محبی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی گفت: «آمار ترک تحصیلی در برخی از شهرستان‌های کشور ۳۰ تا ۴۰ درصد است. علاوه بر این زیرساخت‌های مناسب جهت استفاده از نرم‌افزار شاد و فضای اینترنتی برای آموزش مجازی در برخی نقاط دوردست و شهرستان‌ها آماده نبود، از این رو متاسفانه عده زیادی از دانش آموزان فرصت تحصیل را از دست دادند که مساله حائز اهمیتی است.»
مشکل فقط تبلت نیست!
اما طبق گزارش ایلنا از قول مدیران مدارس درباره وضعیت وخیم اقتصادی بسیاری از دانش‌آموزان آبادان، نوشت: «امسال بسیاری از دانش‌آموزان توان مالی پرداخت پنج هزار تومان هزینه چاپ کارنامه را نداشتند، تنها تماس گرفتند که قبول شده‌اند یا خیر. بسیاری از دانش‌آموزان نه تنها لوازم التحریر، حتی کفش ندارند» عبدالنبی پورخلف، رئیس شورای شهر خرمشهر نیز در ارتباط با این موضوع گفته است: «اگر چه تعداد دانش آموزان بی بضاعت در این شهرستان بیشتر از ارقامی است که اعلام می‌شود اما افراد فقیر خرمشهر کم نیستند که برای کمک هزینه‌های تحصیل آنان با تعدادی موسسه خیریه در ارتباط هستیم.»
افزایش سرانه دانش‌آموزان
در چنین شرایطی قیمت لوازم التحریر بنا به گفته مسئولان 20 درصد افزایش داشته، اما شواهد و قیمت‌ها در بازار نشان از افزایش 50 درصدی نسبت به سال گذشته دارد. هزینه‌های تمام شده به ازای هر دانش آموز دوره ابتدایی در مدارس شهری پنج میلیون و ۳۲۷ هزار تومان، عشایری پنج میلیون و ۳۸۴ هزار تومان و روستایی پنج میلیون و ۴۵۲ هزار تومان است. همچنین بهای تمام شده برای یک دانش آموز خرید خدمات در دوره‌های مختلف تحصیلی حدود دومیلیون و ۴۰۰ هزار تومان، برای یک دانش آموزان استثنایی ۲۲ میلیون و ۲۹۲ هزار تومان و برای یک دانش آموز مدارس خارج از کشور بین ۵۰ تا ۵۷ میلیون تومان است.
اگر به این موضوع تورم مرداد 1400 که 43.23 را لحاظ کنیم، هزینه تحصیل با حداقل امکانات برای یک خانواده شهری و روستایی حدود 7 میلیون و سیصد هزار تومان است (البته آماری که وزارت آموزش و پرورش در شرایط خوشبینانه اعلام کرده و حالا حداقل قیمت برای خرید یک گوشی هوشمند یا تبلت بیش از 4 میلیون توما است) اگر مبلغ فوق را در 12 ماه سال، تقسیم کنیم، مبلغی حدود 608 هزار تومان خواهد شد و اگر یک خانواده دو فرزند محصل داشته باشند، باید ماهیانه حداقل یک میلیون و 200 هزار تومان هزینه تحصیل‌شان را پرداخت کنند.
اما بد نیست برای به گزارش رسمی از خط فقر در ایران که وزارت تعاون، کار و رفاه برای اولین بار در 31 مرداد امسال منتشر کرد، نگاهی بیندازیم، طبق این گزارش در سال ۹۹، خط فقر سرانه هر فرد معادل یک‌‌میلیون و ۲۵۴ هزار تومان بوده است. خط فقر سال ۹۹ نسبت به سال ۹۸، رشد ۳۸ درصدی داشته است. اگر منظور از این عدد این باشد که ۳۸ درصد به تعداد افرادی که زیر خط فقر رفته‌اند بیشتر شده، می‌توان گفت تعداد افراد زیر خط فقر در ایران به ۳۶ میلیون نفر رسیده است.
شاید بتوان در این آمار، به این نتیجه رسید که میانگین دستمزد در جمعیتی بالغ بر 36 میلیون نفر، حدود یک میلیون و 254 هزار تومان است و کشور ما حدود 15 میلیون دانش آموز دارد. که اگر 35 درصد آمار دانش آموزی را ملاک قرار دهیم، حدود 5 میلیون دانش آموز در شرایط بازماندگی از تحصیل و ناتوانی در تامین هزینه‌های حداقلی برای تحصیل دارند و این موضوع در استان‌های محروم مانند سیستان و بلوچستان، کرمان و حتی مناطق حاشیه نشین تهران، به‌وضوح به‌چشم می‌خورد.
37 درصد در خطر بازماندگی از تحصیل
آمارهایی که پیش‌تر نیز منتشر شده، موضوع فوق را تایید می‌کند و حاکی از ترک تحصیل حداقل 37 درصدی دانش‌آموزان در یکسال گذشته است. برخی از این اعداد، آمار ترک تحصیل دانش‌آموزان در سال گذشته را 25 درصد، برخی 37 درصد و برخی دیگر 10 درصد نشان می‌دهد. کارشناسان معتقد هستند که این تناقض در آمار به چند دلیل عمده برمی‌گردد.
از جمله اینکه مسئولان، خواسته یا ناخواسته، نتوانسته‌اند بین آمار دانش‌آموزانی که به نرم افزار شاد دسترسی ندارند و بین دانش‌آموزانی که به صورت کامل ترک تحصیل کرده‌اند، تفکیک درستی ایجاد کنند. در کنار آن، عدم شفافیت در آمارهای خروجی از دستگاه‌های دولتی و تغییر در این اعداد، بزرگ‌ترین نقش را در تناقض بین این آمار بازی می‌کند. عباس ضیاء، معاون آموزش ابتدایی اداره کل آموزش و پرورش استان کرمان گفته است: «فقط در مناطق روستایی و عشایری این استان، بیش از 6هزار نفر دانش‌آموز ترک تحصیل کرده‌اند.»
مدیرکل آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان نیز گفته بود: «بیش از 400 هزار محصل در این استان به گوشی هوشمند یا تبلت دسترسی ندارند.» حتی در استان خراسان رضوی، آمارهای رسمی، حاکی از رشد 300 درصدی ترک تحصیل است و این آمار نشانه روشنی از نادیده گرفتن اصل 30 قانون اساسی در روزهای افزایش نرخ فلاکت در کشوری است، که استعدادهای درخشان آن، هر روز یا از تحصیل باز می‌مانند یا جذب کشورهای دیگر می‌شوند.
