دلواپس نمایی ، چیزی نیست که مختص به مردم یک منطقه خاص جغرافیایی باشد. مردم همه جا دل دارند و دلواپس نما می شوند و در صورت لزوم حتی دلپیچه هم پیدا می کنند؛ اما نکته جالب اینجا است که روشهای دلواپسهای نقاط مختلف جهان خیلی شبیه به هم است.
آنها این هنر را دارند که از همدیگر الگوبرداری کنند، کارهای مربوط به دلواپس نمایی را یاد بگیرند و تکرار کنند. بر این اساس است که چند روز پیش یک سایت خبری آمریکایی ادعا کرد که پسر محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در عروسی دختر جان کری وزیر خارجه آمریکا شرکت کرده است ! این خبر از سوی مقامات وزارت خارجه تکذیب شده است اما اگر تکذیب هم نمی شد، همه می دانستند این جور خبرها که در ایران عموما به نقل از «جورج سوروس» نقل
می شود تخیلات برادرانی است که در هنگام دلواپسی و دلپیچه از این جور تولیدات تولید و منتشر می کنند و البته این را هم به مردم همیشه در صحنه یادآوری می کنند که «سندش هم موجود است»! تنها تفاوت بین اخباری از این دست در میان رسانههای ایرانی و آمریکایی این است که آمریکاییها چون تازه کار هستند فقط یک خبر یک خطی تولید می کنند اما رسانههای دلواپس ایرانی در هنگام تولید این خبر اولا منبع خبر را که همان «جورج سوروس » است ذکر می کنند، ثانیا جزئیات ماجرا را هم تعریف می کنند مثلا اگر این خبر در ایران تولید و تکثیر می شد، عنوان می شد که در این عروسی متاسفانه پسر ظریف که پیراهنی سفید پوشیده بود و دقیقا روبروی سن نشسته بود چندین عدد اسکناس 100 دلاری هم به عنوان شاباش به عروس و داماد داد! بعد هم با چند نفر از دلواپس نمایان محترم درباره این اقدام شنیع مصاحبه گرفته می شد و در نهایت تعدادی کفن پوش خواستار اعدام و سپس محاکمه محمدجواد ظریف، پسر ظریف و برای اطمینان بیشتر سید عباس عراقچی می شدند!به این ترتیب باید گفت که رسانههای دلواپس نمای آمریکایی تازه اول راه هستند و حالا حالاها خیلی کار دارند تا بتوانند به جایی برسند که بعضیها سالها است که رسیده اند!