شرایط دشوار امسال، سود آینده اوپک را رقم می زند؟
در حالی که به نظر می رسد رقابت اوپک با دیگر تولیدکنندگان برای تصرف بازار از طریق کاهش قیمت به زیر ۵۰ دلار، برایش بسیار پرهزینه بوده است اما ممکن است شرایط در سال آینده متفاوت باشد.
به گزارش تجارت آنلاين به نقل از نکونیوز، انتظار می رود عرضه خارج از اوپک در سال ۲۰۱۶ برای نخستین بار از
سال ۲۰۰۸ تاکنون، به میزان ۲۰۰۰۰۰ بشکه در روز کاهش یابد. با افزایش مصرف
۱.۴ میلیون بشکه ای در روز، اوپک و رهبر غیر رسمی اش یعنی عربستان سعودی می
توانند این شانس را به دست آورند که به علت آسیب پذیری رقبا از بهای پایین
نفت، بازار را به چنگ بیاورند.
«گرگ شرنو» از مدیران شرکت مدریت سرمایه گذاری پاسیفیک معتقد است که نمی توان سیاست فعلی اوپک را ناکام دانست چرا که آن سیاستی شش یا دوازده ماهه نیست و در پایان آنچه می بینیم، کاهش عرضه خارج از اوپک، رشد تقاضا و سهم بیشتر از بازار خواهد بود.
در نوامبر ۲۰۱۴ اوپک بر خلاف سنت همیشگی اش اعلام کرد برای دفاع از موقعیت خود در بازار سقف تولید را حفظ خواهد کرد. این تصمیم منجر به کاهش شدید قیمت نفت به علت افزایش عرضه جهانی شد. سال گذشته سهم اوپک از بازار جهانی نفت به کمترین میزان در دهه گذشته رسیده بود و به نظر می رسد کاهش قیمت ها به علت بالا رفتن هزینه تولید در نهایت به نفع اعضای اوپک باشد. وقتی قیمت ها با اندکی افزایش به ۶۰ دلار نزدیک شد، زنگ خطر برای عربستان به صدا درآمد چرا که در این قیمت، کشورهای تولید کننده دیگر می توانند خود را با شرایط وفق دهند. در نتیجه برای عربستان کاهش قیمت بیشتر به ۴۰ دلار اجتناب ناپذیر بود.
هم اکنون بسیاری از تولیدکنندگان شیل در امریکا زیر بار وام هایی هستند که برای شکوفایی این صنعت اخذ کرده بودند. بهره پرداختی بابت ۲۳۵ میلیارد دلار وام اخذ شده توسط حفاران امریکایی حتی با وجود کاهش هزینه ها و افزایش راندمان می تواند باعث حذف برخی از بازار گردد. افزایش زمان پایین ماندن قیمت نفت منجر به فشار بیشتری بر تولید کنندگان شیل خواهد شد.
اما این میزان کاهش رقبا تأثیر چندانی بر اعضای ضعیف تر اوپک نخواهد داشت. ضعیف ترین اعضای اوپک معروف به «پنج کشور شکننده» یعنی الجزایر، عراق، لیبی، نیجریه و ونزوئلا هستند که مجبور به کاهش هزینه های رفاهی و در نتیجه مواجهه با هرج و مرج سیاسی شده اند. درخواست الجزایر به حمایت لیبی و ونزوئلا برای برگزاری اجلاس اضطراری اوپک با پاسخی از سوی عربستان همراه نبوده است.
اما حتی بزرگترین عضو اوپک هم مصونیتی نسبت به مشکلات ندارد.عربستان سعودی قصد دارد میلیارد ها دلار از بودجه سال آینده خود را کاهش دهد در حالی که امسال بزرگترین کسری بودجه از سال ۱۹۸۷ را تاکنون پشت سر می گذارد. در عین حال ایران که زمانی دومین تولید کننده اوپک بود قصد دارد با رفع تحریم ها به عرضه جهانی نفت بیفزاید.
از طرف دیگر کاهش تولید هم می تواند شرایط اعضای اوپک را بدتر کند. با کاهش تولید، عربستان سعودی سهم خود در بازار و درآمد را در طولانی مدت از دست می دهد و مشوقی نیز برای تولید بیشتر نفت شیل فراهم می شود.
«گرگ شرنو» از مدیران شرکت مدریت سرمایه گذاری پاسیفیک معتقد است که نمی توان سیاست فعلی اوپک را ناکام دانست چرا که آن سیاستی شش یا دوازده ماهه نیست و در پایان آنچه می بینیم، کاهش عرضه خارج از اوپک، رشد تقاضا و سهم بیشتر از بازار خواهد بود.
در نوامبر ۲۰۱۴ اوپک بر خلاف سنت همیشگی اش اعلام کرد برای دفاع از موقعیت خود در بازار سقف تولید را حفظ خواهد کرد. این تصمیم منجر به کاهش شدید قیمت نفت به علت افزایش عرضه جهانی شد. سال گذشته سهم اوپک از بازار جهانی نفت به کمترین میزان در دهه گذشته رسیده بود و به نظر می رسد کاهش قیمت ها به علت بالا رفتن هزینه تولید در نهایت به نفع اعضای اوپک باشد. وقتی قیمت ها با اندکی افزایش به ۶۰ دلار نزدیک شد، زنگ خطر برای عربستان به صدا درآمد چرا که در این قیمت، کشورهای تولید کننده دیگر می توانند خود را با شرایط وفق دهند. در نتیجه برای عربستان کاهش قیمت بیشتر به ۴۰ دلار اجتناب ناپذیر بود.
هم اکنون بسیاری از تولیدکنندگان شیل در امریکا زیر بار وام هایی هستند که برای شکوفایی این صنعت اخذ کرده بودند. بهره پرداختی بابت ۲۳۵ میلیارد دلار وام اخذ شده توسط حفاران امریکایی حتی با وجود کاهش هزینه ها و افزایش راندمان می تواند باعث حذف برخی از بازار گردد. افزایش زمان پایین ماندن قیمت نفت منجر به فشار بیشتری بر تولید کنندگان شیل خواهد شد.
اما این میزان کاهش رقبا تأثیر چندانی بر اعضای ضعیف تر اوپک نخواهد داشت. ضعیف ترین اعضای اوپک معروف به «پنج کشور شکننده» یعنی الجزایر، عراق، لیبی، نیجریه و ونزوئلا هستند که مجبور به کاهش هزینه های رفاهی و در نتیجه مواجهه با هرج و مرج سیاسی شده اند. درخواست الجزایر به حمایت لیبی و ونزوئلا برای برگزاری اجلاس اضطراری اوپک با پاسخی از سوی عربستان همراه نبوده است.
اما حتی بزرگترین عضو اوپک هم مصونیتی نسبت به مشکلات ندارد.عربستان سعودی قصد دارد میلیارد ها دلار از بودجه سال آینده خود را کاهش دهد در حالی که امسال بزرگترین کسری بودجه از سال ۱۹۸۷ را تاکنون پشت سر می گذارد. در عین حال ایران که زمانی دومین تولید کننده اوپک بود قصد دارد با رفع تحریم ها به عرضه جهانی نفت بیفزاید.
از طرف دیگر کاهش تولید هم می تواند شرایط اعضای اوپک را بدتر کند. با کاهش تولید، عربستان سعودی سهم خود در بازار و درآمد را در طولانی مدت از دست می دهد و مشوقی نیز برای تولید بیشتر نفت شیل فراهم می شود.
