با یک پیام عشوه‌گرانه شروع شد: "خیلی وقت است صحبتی بین مان نبوده است! دلتنگ تو در وست مینستر". سپس پس از آن که ادعا کرد که گیرنده را اخیرا در مراسمی ملاقات کرده خبرنگار مرموز که خود را "چارلی" می‌خواند دست به کار شد: "من دوباره سینگل هستم" پس از چند شوخی دیگر "چارلی" یک عکس صریح و بی پرده فرستاد.
به گزارش فرارو به نقل از ام اس ان، در ظاهر به نظر می‌رسد این متن یک چت باشد که ممکن است در یک برنامه دوستیابی بین دو نفر رد و بدل شود، اما این پیام و چندین پیام دیگر حاوی عبارات مشابه، در پلتفرم واتس‌اپ برای دست کم دوازده مرد از جمله نمایندگان مجلس عوام بریتانیا ارسال شد که در فاصله اکتبر ۲۰۲۳ تا فوریه سال جاری در داخل و یا در نهاد‌های وابسته به پارلمان کار می‌کردند. برای برخی فرستنده خود را "شارلوت" یا "اَبی" معرفی می‌کرد. "لینزی هاروی هویل" رئیس مجلس عوام بریتانیا اظهار داشت که این پیام بخشی از تمرین فیشینگ یا تله گذاری برای کسب اطلاعات بسیار شخصی از سوی فرد ارسال کننده پیام بوده است. او اشاره کرد که این اقدام احتمالا از سوی یک دولت خارجی صورت گرفته است.
شاید واتس آپ پلتفرمی مدرن باشد. با این وجود، تله عسل تاریخ طولانی و رنگارنگی دارد. در ادامه به مواردی تاریخی از آن خواهیم پرداخت شاید برای جاسوسان امروزی نیز الهام بخش باشد!
ماتا هاری
این رقصنده هلندی - آلمانی با نام واقعی "گرترود مارگارت زله" متهم به جاسوسی در جریان جنگ جهانی اول در خاک فرانسه برای آلمانی‌ها بود. او پس از اجرا برای پسر ارشد قیصر ویلهلم دوم در سال ۱۹۱۶ توسط فرانسوی‌ها استخدام شد تا ولیعهد را اغوا کند و اسرار نظامی را به دست آورد. او با یک عامل آلمانی در مادرید ملاقات کرد تا با ویلهلم جونیور ملاقاتی داشته باشد، اما در عوض پیشنهاد داد اسرار فرانسه را با آلمانی‌ها در میان بگذارد. سپس فرانسوی‌ها ارتباطاتی را که ظاهرا خیانت او را تایید می‌کرد رهگیری کردند. این که انگیزه ماتا هاری چه بود و این که نیت واقعی فرانسوی‌ها و آلمانی‌ها چه بوده کماکان بخشی نامشخص مانده‌ای در تاریخ است. مشخص نیست که آیا او جاسوسی دوجانبه و حتی سه جانبه بوده و یا صرفا یک قربانی بیگناه بود. او در نهایت توسط فرانسوی‌ها در اکتبر ۱۹۱۷ اعدام شد.
جان پروفومو و کریستین کیلر
ارباب تمام رسوایی‌های سیاسی بریتانیا "جان پروفومو" وزیر جنگ وقت بریتانیا بود چرا که در سال ۱۹۶۳ میلادی به دلیل داشتن رابطه با "کریستین کیلر" مجبور به استعفا شد. کیلر که یک مدل بود در جریان رسیدگی به این پرونده رسوایی پروفومو ادعا کرد که همزمان علاوه بر او با یک دیپلمات روس نیز در سفارت روسیه ارتباط داشته است. آن وابسته نیروی دریایی اتحاد جماهیر شوروی یوگنی ایوانوف نام داشت. افشای این موضوع در زمان "جنگ سرد" اتفاق خوبی برای دولت محافظه کار مک میلان نخست وزیر وقت بریتانیا نبود. پروفومو که در آن زمان ۴۶ سال سن داشت مجبور شد به خاطر دروغ گفتن درباره رابطه اش با کیلر در پارلمان از وزارت استعفا کند. ایوانوف، اما بعدا ادعا کرد که کیلر هرگز نتوانسته بود از طریق رابطه عاطفی با پروفومو اطلاعات حساسی را برای روس‌ها بدست آورد.
باربارا کاسل و رناتو پرونی
در سال ۲۰۱۹ میلادی اسناد نشان دادند که "باربارا کاسل" وزیر کار بریتانیا توسط "رناتو پرونی" ایتالیایی عامل چکسلواکی در تله عسل افتاده بود. این اتفاق در زمان ریاست "کلمنت ریچارد اتلی" بر حزب کارگر در دهه ۱۹۵۰ میلادی رخ داده بود و کاسل در آن حزب به عنوان چهره‌ای نوظهور حضور داشت. اسناد اطلاعاتی پلیس مخفی کمونیستی چکسلواکی مربوط به سال ۱۹۵۳ میلادی نشان می‌دهد که پرونی بر این باور بود که می‌تواند کاسل را اغوا کند اگرچه هیچ گونه شواهدی وجود ندارد که نشان دهد او موفق شده بود. پرونی و کاسل درباره نظریه‌های سیاسی با یکدیگر بحث می‌کردند.
پرونی در حزب کارگر به عنوان دوست کاسل شناخته شده بود و گاهی با او به جلسات حزبی می‌رفت و متن اسناد را برای او می‌نوشت. در گزارش پلیس مخفی آمده است: "بر اساس شهادت آندری (نام رمز پرونی) او به آندری اعتماد کرد و قصد داشت در صورت پیروزی حزب کارگر مقام وزیر خارجه را کسب کند. در آن سند آمده که کاسل پرونی را "گل ایتالیایی مهربان" اش خطاب کرده بود.
مردخای وانونو و شریل بن توو (سیندی)
در سال ۱۹۸۶ میلادی موساد دیدگاهی مبهم نسبت به "مردخای وانونو" تکنسین اسرائیلی داشت که برای مطبوعات بریتانیا اطلاعات مربوط به نیروگاه اتمی مخفی دیمونا در صحرای نِگِو را فاش ساخته بود نیروگاهی که اسرائیل در آنجا سلاح هسته‌ای تولید کرده است. سیاست هسته‌ای اسرائیل کماکان همراه با ابهام عمدی است.
وانونو در حالی که مخفی شده بود برای یک روز گشت و گذار به مرکز لندن رفت و طی آن زنی با او دوست شد و سفری عاشقانه را با او برای رفتن به رم برنامه ریزی کرد. آن سفر برنامه ریزی شده، اما تله عسل موساد بود تا وانونو در جریان آن بازداشت شود. روانشناسان موساد وانونو را فردی "تنها" ارزیابی کرده بودند و به این نتیجه رسیدند که می‌توان با قرار دادن یک زن در زندگی اش او را اغوا کرد. "سیندی" همراه جدید وانونو او را به آپارتمانی در رم بود و او در آنجا توسط سه مامور موساد بازداشت شد. وانونو بلافاصله به اسرائیل انتقال یافت و آنجا به اتهام خیانت محاکمه شد. از نظر دیپلماتیک بازداشت او در ایتالیا نسبت به بریتانیا حساسیت کمتری داشت و برنامه ریزی موساد برای تله عسل بدین خاطر بود. وانونو در سال ۲۰۰۴ از زندان آزاد شد.
شبکه مردان جاسوس رومئو تحت هدایت مارکوس ولف
"مارکوس یوهانس ولف" سیاستمدار و دولتمرد کمونیست آلمانی بود که به مدت ۳۴ سال نفر دوم وزارت امنیت آلمان شرقی محسوب می‌شد. او در اشتازی (سازمان اطلاعات آلمان شرقی) شبکه از مردان جاسوس تحت عنوان "جاسوسان رومئو" را تشکیل داد. او با اطلاع داشتن از این موضوع که جنگ جهانی دوم باعث کمبود مردان جوان در آلمان غربی شده بود این شبکه را ایجاد کرد. هدف ولف با انتخاب بهترین عوامل عملیاتی مرد آن بود تا زنان قدرتمند از نظر سیاسی و اقتصای در آلمان غربی را اغوا کند زنانی که اغلب مجرد بودند. در نتیجه، او عوامل اطلاعاتی مرد را روانه آلمان غربی کرد.
در نتیجه کار او جمع آوری اطلاعات محرمانه از مقام‌های ارشد در دولت آلمان غربی و حتی از درون ناتو انجام می‌شد. با این وجود، در دهه ۱۹۸۰ میلادی تله عسل کارآمدی گذشته را از دست داده بود، زیرا افسران اطلاعاتی آلمان غربی آموزش دیده بودند تا مدل‌های مو و لباس غیر مُد افراد نفوذی از آلمان شرقی را تشخیص دهند.
