وقتی شغل شما آشپزی است، دیگر فرقی نمیکند در یک تهیه غذای خانگی و کیترینگ کار میکنید یا یک رستوران معمولی، شیک یا مجلل. شما قطعا به یک لباس آشپزی که راحتی و ایمنی شما را در محیط آشپزخانه فراهم کند، نیاز دارید. از اینرو، انتخاب جنس لباس آشپزی، که بتواند نیازهای شما را تامین کند، از اهمیت بالایی برخوردار میشود. زیرا مهم است که بین جنس و کارایی لباس مخصوص آشپزی تعادل ایجاد کرده و عواملی مانند راحتی، دوام و محافظت را در هنگام انتخاب لباس آشپزی مناسب در نظر بگیرید.
تهیه یک لباس حرفهای آن هم از یک جنس باکیفیت، برای تیم آشپزی بسیار مهم است. اما پیش از پرداختن به موضوع تهیه جنس مناسب برای آنها، ابتدا بهتر است انواع آن را بشناسیم:
روپوش آشپزی: یک کت آشپزی خوب، هسته اصلی یک یونیفرم آشپزی باکیفیت است. روپوشهای آشپزی معمولا دارای طراحی دوسینه، آسینهای بلند و یقه ایستاده هستند.
پیش بند آشپزی: پیشبندهای حرفهای باید سبک بوده و از نشت مواد داغ مانند روغن و ایجاد لکه روی لباسها جلوگیری کنند.
کلاه آشپزی: کلاهها به منظور جلوگیری از ورود مو به غذا و کمک به جذب عرق، همچنین ارشدیت و اقتدار آشپزها تولید میشوند.
شلوار آشپزی: معمولا شلوارهای گشاد، گزینهای ارجح در بسیاری از آشپزخانههای حرفهای هستند.
کفش آشپزی: بسیاری از سرآشپزها کفشهای بدونبند را انتخاب میکنند تا خطر افتادن بواسطه بندهای باز، حذف شود. همچنین کفش مناسب آشپزی، خطر سر خوردن را نیز کاهش میدهد.
برای ساخت لباسهای آشپزی باید از جنس باکیفیت و متناسب با محیط آشپزخانه استفاده کرد. برای این موضوع دلایل زیادی از جمله اطمینان از راحتی، دوام، بهبود شرایط بهداشتی، میزان نشان دادن لکه و چرک، چروک نشدن و ارائه ظاهر حرفهای در محیط آشپزخانه وجود دارد. یکی از ملاحظات اصلی هنگام انتخاب جنس لباس آشپزی، قابلیت تنفس و گردش هوا است. در واقع، در محیطی مانند آشپزخانه که همه چیز به سرعت و با جنبوجوش در حال انجام است و جاییست که حرارت و دمای آن بالاست، انتخاب لباس مناسب آشپزی که جنس پارچهاش از مواد قابلتنفس باشد، بسیار اهمیت دارد.
بهعنوان یک فاکتور مهم، در انتخاب جنس لباسهای آشپزی، میتوان به راحتی و میزان تحرکی که لباس به آشپزها میدهد نیز اشاره کرد. در واقع، یک لباس خوب نباید حرکت آزادانه افراد را محدود کند. یعنی تقریبا تمام اقلام تشکیلدهنده لباس آشپزی، باید از جنسی تولید شوند که ایمنی و حرکت آزادانه فرد را تامین کنند.
عامل مهم دیگر، مربوط به خطرات احتمالی در محیط آشپزخانه است. در حقیقت مهم است که جنس لباس آشپزی بهگونهای باشد که احتمال سوختگی توسط فر، همچنین پاشش و ریختن انواع موادغذایی داغ، آب جوش و حتی بخار آب داغ را کاهش دهد. همچنین در این محیط احتمال زیادی برای آسیبدیدن توسط اشیای نوکتیز مانند کاتر، چاقو، ساطور و... وجود دارد. بنابراین جنس لباس برای کار در آشپزخانه باید بهگونهای انتخاب شود که بتواند علاوهبر داشتن دوام و مقاومت خوب، از پوست و بدن افراد، محافظت نماید.
علاوهبر آن، جنس لباسهای آشپزی باید بهگونهای باشند که لکه و چرک را به خوبی نشان داده، اما به راحتی تمیز شوند. اگر جنس لباس، باکیفیت و مناسب باشد، به راحتی قابلشستشو بوده و از ماندگاری لکه و انتشار آلودگی، جلوگیری میکند. از نظر رعایت اصول بهداشتی، ایدهآل است که جنس لباس، دارای خاصیت گردش هوا بوده، رطوبتگیر و ضدمیکروب نیز باشد.
جنسی که برای تولید لباسهای مخصوص آشپزخانه انتخاب میشود، راحتی، ایمنی و بهداشت را تامین میکند. بیاید این موارد را دقیقتر بررسی کنیم:
قابلیتتنفس یکی از مزایای کلیدی جنس لباس آشپزی باکیفیت است. در جایی که آشپزخانههای حرفهای اغلب گرم هستند، مهم است که جنس لباس، از مواد قابلتنفس باشد. شلوارها و روپوشهای گشاد نخی، پلیاستر یا پلیپنبهای، به این دلیل که راحت و قابلتنفس بوده و کمتر باعث تحریک پوست میشوند، گزینه خوبی هستند.
یکی از ویژگیهای جنس لباس آشپزی مناسب، این است که به اندازه کافی ضخیم و مقاوم باشد. در واقع جنس لباس باید بهگونهای باشد که میزان نشت موادغذایی داغ را به حداقل رسانده و در عین حال، تحرک فرد را محدود نکند. ایمنی لباس آشپزی فقط به روپوش و شلوار محدود نشده و شامل کفش، کلاه و پیشبند آشپزی نیز است.
وقتی جنس لباس آشپزی بهگونهای باشد، که بتوان آن را بهطور مرتب شست و از رشد باکتریها در محیط حساس آشپزخانه جلوگیری کرد، میتوان استانداردهای بهداشتی در این محیط را بهخوبی حفظ کرد. از این رو، اهمیت بادوام بودن جنس لباس آشپزی، خودش را باز هم نشان میدهد. چراکه جنس باکیفیت و مناسب، باید بتواند در برابر شستشوی مکرر، مقاومت کرده و خیلی زود از شکل و رنگ نیفتد.
پیش از انتخاب جنس لباس آشپزی، باید با انواع آن آشنا شده، تا بتوان انتخابی درست و متناسب با نیازهای خود داشت.
پنبه، از الیاف طبیعی است که معمولا در تهیه روپوش آشپزی استفاده میشود. این جنس به اندازه کافی بادوام، راحت و قابلتنفس بوده و برای سرآشپزهایی که ساعتهای طولانی در آشپزخانه کار میکنند، ایدهآل است. روپوشهای پنبهای به راحتی تمیز و نگهداری میشوند و میتوان آنها را بهطور مکرر شست، بدون اینکه نگران از دست دادن شکل یا رنگشان بود.
روپوشهای آشپزی از جنس پلیاستر، معمولا کمتر از روپوشهای نخی قابلیت تنفس دارند. اما این نوع روپوشها، در برابر لکهها و ریختن موادغذایی گوناگون، مقاومتر بوده و میتوانند در برابر استفاده زیاد و شستشوهای مکرر، مقاومت بیشتری از خود نشان دهند.
انتخاب روپوشی که از ترکیب پنبه با پلیاستر تولید میشود، یکی از بهترین انتخابها است. چراکه راحتی و قابلیتتنفس پنبه با میزان دوام و مقاومت خوبی که پلیاستر در برابر چروکشدگی و ساییدگی دارد، ترکیب شده و یک گزینه ایدهآل را بوجود میآورد.
پارچههای پرفورمنس که بهعنوان پارچههای رطوبتگیر یا ضدمیکروبی نیز شناخته میشوند، مزایای بیشتری فراتر از پارچههای پنبهای یا پلیاستر ارائه میدهند. پارچههای رطوبتگیر، عرق بدن فرد را جذب کرده و او را به خوبی خنک و خشک نگه میدارند. پارچههای ضدمیکروبی نیز برای مقاومت در برابر رشد باکتریها و سایر میکروارگانیسمها مورداستفاده قرار میگیرند. لازم به ذکر است که پارچههای پرفورمنس، اغلب گرانتر از پارچههای نخی یا پلیاستر هستند.
جنس انواع پیشبند در آشپزی، در بخش زیر بررسی شده است:
پیشبند پلیاستر: مقاوم در برابر چروک و بادوام
پیشبند چرمی: مناسب وظایف سنگین
پیشبند وینیل: مقاوم در برابر مواد شیمیایی
پیشبند کانواس: بادوام و راحت
پیشبند جین: راحت، قوی، مقاوم در برابر چروک
پیشبند مومیشده: مقاوم و ضدآب
پیشبند نخی: راحت، بادوام، تمیزشدن آسان
پیشبند پلیپنبه: مقاوم در برابر چروک، راحت
پیش بند کتان: قابل تنفس، نرم و راحت
میدانیم یک لباس آشپزی باکیفیت، میتواند استانداردهای محیط آشپزخانه را بهطور قابلتوجهی بهبود ببخشد. از طرفی، انتخاب لباس مناسب آشپزی، که با محیط آشپزخانه تناسب داشته و راحتی و ایمنی را برای آشپزها بوجود بیاورد، از اهمیت بالایی برخوردار است. از اینرو، در این مطلب درباره اهمیت تناسب جنس اقلام مختلف لباس آشپزی صحبت کرده و با انواع جنس به کار رفته در تولید لباسهای آشپزی نیز آشنا شدیم. بدین ترتیب، اکنون انتظار داریم که برای تهیه لباس آشپزی، بهترین جنس ممکن را انتخاب کنید.