عبدالرضا فرجی راد
استاد ژئوپلیتیک
سفر مشترک مارکو روبیو، وزیر خارجه امریکا و استیون ویتکاف، فرستاده ویژه رئیسجمهوری آمریکا در امور خاورمیانه اوکراین به اروپا برای مشورت در رابطه با جنگ اوکراین تا حدودی غیر منتطره است. عدم موفقیت ترامپ در ایجاد آتشبس در جنگ روسیه با اوکراین که وی بدون توجه به خواستهها و امنیت اروپا وارد گفتوگو با ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه شد، وارد مرحله تازه ای میشود.
دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین پیش از این اعلام کرد که هیچ طرح مشخصی برای پایان جنگ روی میز نیست ولی اراده برای آن وجود دارد. این یعنی آتش بس زمانبر است و روسیه باید خواستههایش برآورده شود. خواستههایی همچون تکمیل اشغال مناطق مورد نظر در شرق، تعهد در عدم عضویت اوکراین در ناتو، عدم استقرار نیروهای غربی و به ویژه اروپایی در اوکراین، به رسمیت شناختن مناطق اشغالی در شرق و کریمه و تشکیل دولتی موقت و بیطرف در کییف که البته هدف نهایی، ایجاد دولتی با گرایش به مسکو در آینده باشد. حالا که ترامپ چشمانداز مثبتی را برای آتشبس به فوریت نمیبیند، احتمالا برای ایجاد فشار بر مسکو با اروپا وارد گفتوگو شده و هیاتی بلند پایه را عازم اروپا کرده که بهرغم دلخوری های اروپا از ترامپ این حرکت باید باعث خشنودی اروپایی ها شده باشد. از طرفی او قبل از سفر بار دیگر تحریمهای روسیه را تمدید کرده است. البته گفتوگوهای آمریکا و روسیه در مورد گشایش سفارتخانهها و نیز آغاز کار اقتصادی ادامه دارد. در اینجا این پرسش مطرح میشود که با توجه با عدم برآورده شدن خواسته ترامپ در مورد آتشبس توسط رئیسجمهوری روسیه و با توجه به فشاری که وی به زلنسکی برای دادن امتیازات وارد کرد، چرا ترامپ دنبال رابطه سیاسی و اقتصادی با روسیه است؟ زیرا که در این مقطع روسیه از این رابطه بیش از آمریکا بهره خواهد برد.