زنی که اسرائیل و آمریکا را به لرزه درآورد

به گزارش جماران به نقل از الجزیره، «کریس هجز» نویسنده و خبرنگار نظامی آمریکایی نوشت: هنگامی که تاریخ نسل‌کشی در غزه نوشته شود، فرانچسکا آلبانیزی – گزارشگر ویژه سازمان ملل – یکی از شجاع‌ترین و واضح‌ترین صداها در دفاع از عدالت و پایبندی به قانون بین‌المللی خواهد بود، و اکنون به دلیل ایفای نقش خود در ریاست دفتر سازمان ملل که مسئول نظارت و مستندسازی نقض حقوق بشر توسط اسرائیل علیه فلسطینیان است، تحت تحریم‌های دولت ترامپ قرار می‌گیرد.

آلبانیزی به‌طور منظم تهدید به مرگ می‌شود و در معرض کمپین‌های بدنام‌سازی دقیقی قرار دارد که توسط رژیم اسرائیل و متحدانش رهبری می‌شود، با این وجود او شجاعانه به دنبال پاسخگو کردن هر کسی است که از تداوم نسل‌کشی حمایت و در آن مشارکت می‌کند.

او از آنچه «فساد اخلاقی و سیاسی جهان» می‌نامد که اجازه می‌دهد این نسل‌کشی ادامه یابد، انتقاد می‌کند. دفتر او گزارش‌های مفصلی را منتشر کرده است که جنایات جنگی در غزه و کرانه باختری را مستند می‌کند، از جمله گزارشی با عنوان «نسل‌کشی به عنوان ابزاری برای حذف استعماری»، که به عنوان ضمیمه‌ای در آخرین کتاب من، نسل‌کشی پیش‌بینی‌شده، دوباره منتشر شد.

آلبانیزی به سازمان‌های خصوصی اطلاع داده است که ممکن است به دلیل کمک به اسرائیل در اجرای نسل‌کشی در غزه «از نظر جنایی مسئول» باشد. او اعلام کرد که اگر آنچه از نخست‌وزیر بریتانیا و وزیر امور خارجه سابق، دیوید کامرون، نقل شده است مبنی بر اینکه او تهدید کرده است که پس از صدور حکم بازداشت برای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و یوآو گالانت، وزیر دفاع سابق، بودجه را قطع می‌کند و بریتانیا را از دادگاه کیفری بین‌المللی خارج می‌کند، صحت داشته باشد، این امر ممکن است کامرون و ریشی سوناک، نخست‌وزیر سابق بریتانیا را در معرض تعقیب کیفری بر اساس اساسنامه رم قرار دهد که تلاش برای جلوگیری از محاکمه مرتکبان جنایات جنگی را جرم انگاری می‌کند.

آلبانیزی از مقامات ارشد اتحادیه اروپا خواست تا به اتهام همدستی در جنایات جنگی به دلیل حمایت از نسل‌کشی پاسخ دهند و تأکید کرد که اقدامات آنها نمی‌تواند بدون مجازات بماند. او یکی از برجسته‌ترین حامیان ناوگان «مادلین» بود که به دنبال شکستن محاصره غزه و رساندن کمک‌های بشردوستانه بود و نوشت که قایقی که توسط اسرائیل توقیف شد، علاوه بر تدارکات، حامل یک پیام انسانی برای جهان بود.

در آخرین گزارش‌های خود، آلبانیزی اسامی ۴۸ شرکت و مؤسسه از جمله Palantir Technologies Inc.، Lockheed Martin، Alphabet Inc. (Google)، Amazon، IBM، Caterpillar Inc.، Microsoft و مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) را به همراه بانک‌ها، شرکت‌های بیمه، املاک، و مؤسسات خیریه فهرست کرده است که همگی – بر اساس این گزارش – قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند و از اشغال و نسل‌کشی فلسطینی‌ها میلیاردها دلار سود می‌برند.

مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، حمایت آلبانیزی از دادگاه کیفری بین‌المللی را محکوم کرد، که سال گذشته به دلیل صدور حکم بازداشت علیه نتانیاهو و گالانت، تحریم‌های آمریکایی بر او و چهار قاضی آن اعمال شد.

روبیو از تلاش‌های آلبانیزی برای محاکمه شهروندان آمریکایی یا اسرائیلی که از نسل‌کشی حمایت می‌کنند انتقاد کرد و او را برای منصب گزارشگر ویژه نامناسب دانست و در ادعاهایی او را متهم کرد که "بی‌شرمانه یهودستیزی را ترویج می‌کند، از تروریسم حمایت می‌کند و تحقیر آشکاری نسبت به ایالات متحده، اسرائیل و غرب نشان می‌دهد." انتظار می‌رود که این تحریم‌ها مانع ورود آلبانیزی به ایالات متحده شود و هرگونه دارایی او در آنجا مسدود شود.

حمله به آلبانیزی هشداری است از یک دنیای بدون قانون، دنیایی که در آن به کشورهایی مانند ایالات متحده و رژیم اسرائیل اجازه داده می‌شود بدون هیچ‌گونه پاسخگویی یا بازدارندگی، مرتکب جنایات جنگی و نسل‌کشی شوند.

این حمله فریب‌هایی را که برای فریب دادن خود و دیگران به کار می‌بریم، آشکار می‌کند. این ریاکاری، سنگدلی و نژادپرستی ما را عریان می‌کند. از این پس، هیچ‌کس تعهدات اعلام‌شده ما به دموکراسی، آزادی بیان، حاکمیت قانون و حقوق بشر را جدی نخواهد گرفت. و چه کسی می‌تواند آن‌ها را سرزنش کند؟ ما فقط به زبان زور، زبان وحشی‌گری، زبان کشتارهای جمعی، زبان نسل‌کشی صحبت می‌کنیم.

آلبانیزی در مصاحبه‌ای که در جریان بحث در مورد گزارش خود با عنوان "نسل‌کشی به عنوان حذف استعماری" با او انجام دادم، گفت:"اعمال قتل، کشتار جمعی، شکنجه روانی و جسمی، تخریب، ایجاد شرایط زندگی که به مردم غزه اجازه بقا ندهد – از تخریب بیمارستان‌ها، کوچ اجباری دسته‌جمعی، آواره کردن دسته‌جمعی، در حالی که مردم هر روز بمباران می‌شوند و گرسنه نگه داشته می‌شوند - چگونه می‌توانیم این اقدامات را جدا از هم بخوانیم؟"

پهپادهای مسلح، بالگردها، دیوارها و موانع، ایست‌های بازرسی، سیم‌های خاردار، برج‌های مراقبت، بازداشتگاه‌ها، تبعید، وحشیگری و شکنجه، امتناع از صدور ویزا، زندگی شبیه آپارتاید که مهاجران غیرقانونی تجربه می‌کنند، از دست دادن حقوق فردی و نظارت الکترونیکی – همه اینها برای مهاجران ناامید در مرز مکزیک یا کسانی که به دنبال ورود به اروپا هستند، به همان اندازه آشناست که برای فلسطینی‌ها آشناست.

این چیزی است که در انتظار کسانی است که فرانتس فانون آنها را «شکنجه‌گران روی زمین» نامید.

اما کسانی که از مظلومان دفاع می‌کنند، مانند آلبانیزی، مانند خود مظلومان مورد رفتار قرار خواهند گرفت.