جعفر سرقینی با بیان این مطلب افزود: بسیاری از معادن دنیا به خاطر عدم دسترسی به زیرساختها هرگز راهاندازی نشدهاند و این موضوع برای معادن کوچک مقیاس که توانایی مالی کمتری دارند مهم است.
به گفته سرقینی؛ به طور عمده چون معادن در نقاط دور افتاده قرار گرفته ما ناگزیر از رساندن زیرساختها به این مناطق هستیم چراکه هیچ معدنی را ما در اطراف شهرها نداریم.
وی افزود: معادن بزرگ برای تأمین زیرساختها و زیربناها مشکلی نداشته و خودشان در این امر مهم سرمایهگذاری کلان نموده و راه، جاده و بقیه زیرساختها را به سرعت فراهم میکنند. اما وظیفه حاکمیتی دولت برای معادن کوچک مقیاس به منظور تأمین زیرساختها می باشد
معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت: همه ساله برای این موضوع بودجهای در نظر گرفته شده که متأسفانه هر روز این بودجه کمتر میشود به طوری که سال گذشته از 80 میلیارد تومان اعتباری که در برنامه دیده شده بود تنها 2 میلیارد تومان به دست مجریان رسیده که این ناکافی است.
سرقینی در ادامه خاطرنشان کرد: قبل از اینکه بودجه لازم برای تکمیل زیرساختهای لازم در معادن به روسای سازمان صنعت، معدن و تجارت استانها واصل شود آنها میتوانند با انجام مدیریتی مناسب نسبت به تجمیع معادن اقدام نموده تا بودجه اختصاص یافته در زیرساختها متمرکز شده در مجموعههای معدنی صرف شود.
وی در توضیح این مطلب افزود: طبیعی است که مسیرهای معدنی که 5 تا 6 معدن در آن استقرار یافته نسبت به مسیری که تنها یک معدن در آن وجود دارد از اولویت بیشتری برای تخصیص بودجه برای تکمیل زیرساختهای مربوط به آن برخوردار است.
سرقینی با آوردن شاهد مثالی در این خصوص گفت: در معدن سیماندو در گینه گوناکری که بیست سال قبل کشف شده و یکی از 5 معدن بزرگ سنگآهن دنیا به حساب میآید، به دلیل عدم وجود زیرساختهای مناسب هنوز راه اندازی نشده است. بطوری که در این مدت شرکتهای بزرگ معدنی به دفعات مختلف استقبال نموده اما به دلیل اینکه 1400 الی 1500 کیلومتر راهآهن نیاز دارد آن را رها کردهاند. همچنین در گینه کوناکری بخشی از ماده معدنی «بوکسیت» به دلیل اینکه در 400 کیلومتری بندر قرار دارد و فاقد زیر ساخت است هنوز بلا استفاده مانده است.