به كارآفرينان كشورمان بها داده نمي شود

و از تمامی مسوولان به ویژه خودروسازان گلایه دارد و از سوی دیگر نسبت به عملکرد صدا و سیما که برای تبلیغات اختراعات هزینه‌های سنگینی را مطالبه می کند، انتقاد
می کند. آنچه در ادامه آمده، گفت وگوی ما با این مخترع کمربند ایمنی کودک است.

اختراع شما چیست؟

من مخترع کمربند ایمنی ویژه کودکان هستم. بچه‌ها و سایر اعضای خانواده من هم جزو مخترعین هستند. برای آنکه کسی نتواند از روی کار من کپی کند، مالکیت صنعتی این محصول را ثبت کردم و گواه ثبت اختراع گرفتم. از سوی دیگر مجوز پلیس راهور را نیز گرفتم. تمامی آزمون‌ها و تستهایی که ثابت می کند این کمربند استاندارد است را از مبادی مربوطه کسب کردم. الان طرف قرارداد با شرکت ایران خودرو و شرکت سایپا هستم و به تازگی هم عضو فروشگاه اینترنتی 5040 شدیم که یک فروشگاه جدید است. این فروشگاه انحصار کمربند ایمنی ویژه کودکان را گرفته و زحمات تبلیغ را نیز می کشد. قبل از هر چیز بهتر است بدانیم کمربند ایمنی چیست. تاریخچه کمربندهای ایمنی به سال 1955 بر می گردد که اولین کمربند ایمنی در جهان به ثبت رسید و به مرور زمان رشد کرد و هنوز هم در حال رشد است. اکنون کمربند ایمنی انواع مختلف دارد که شامل کمربندهای دو نقطه، سه نقطه، چهار نقطه، پنج نقطه و هفت نقطه است. کمربند ویژه کودکان ما از نوع چهار نقطه محسوب می شود.

چرا به سراغ کمربند کودک رفتید؟ مگر خودروهای فعلی کمربند ایمنی ندارند؟

تمامی خودروها کمربند ایمنی دارند، اما کمربندهایی که در خودروها نصب است، چه داخلی و چه خارجی، فرق نمی کند، کمربندهایی هستند که برای ایجاد ایمنی کودکان در خودرو طراحی نشده اند و مخاطبین اصلی آنها افراد بزرگ سال هستند و اگر بچه‌ها بخواهند از این کمربندها استفاده کنند، کمربند روی صورت و یا گلوی کودکان قرار می گیرد. اشکال اصلی این است که نه تنها این کمربندها برای کودکان ایجاد ایمنی نمی کند، بلکه شاید هم موجب آسیب جدی به کودکان بشود. امروزه کشورهای پیشرفته دنیا بخش اصلی برنامه ریزی‌هایشان برای کودکان است. به عبارت بهتر روی کودکان سرمایه گذاری می کنند. متاسفانه در کشور ما به ایمنی کودکان زیاد توجه نشده و اگر به آمارها نگاه کنیم، کودکان آمار بسیار زیادی از تلفات جاده ای را به خودشان اختصاص داده اند. بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، بیش از 85 درصد علت مرگ و میر کودکان ناشی از تصادفات رانندگی است و طبق آماری که داده بودند، روزانه دو هزار کودک در اثر تصادفات رانندگی جان خودشان را درجهان از دست می دهند.

یعنی کمربندهای فعلی جواب نمی دهد و اگر کمربندهای ساخت دست شما را روی خودرو نصب کنند، میزان مرگ و میر کودکان کاهش پیدا می کند؟

استفاده از کمربند ایمنی نیاز به فرهنگ سازی دارد، زیرا هنوز هم بسیاری از مردم از کمربند ایمنی استفاده نمی کنند. بنا بر این باید از همان دوره‌های آموزش ابتدایی حتی پیش دبستانی، روی باور کودکان برای استفاده از کمربند ایمنی کار کنند و نحوه استفاده از آنرا آموزش بدهند. اما کمربند تولید ما تجاری سازی شده و با حمایت سازمان بسیج علمی پژوهشی و فناوری و همکاری و مساعدت سایر همکاران تولید شده است. جناب سرهنگ صفری نهایت همکاری را با ما کردند و از لحاظ حمایت‌های اسکان، مالی و معنوی و مشاوره‌هایی که به ما دادند، جای تقدیر دارد.

اصلا چطور شد که یک دفعه به سراغ کمربند ایمنی برای کودکان رفتید؟

می گویند نیاز باعث نوآوری و ابتکار می شود و فکر من که به تولید منجر شد چیزی جز نیاز نبود. من یک دختر بچه دارم که روزی در خودرو هنگام رانندگی بغل دست من نشسته بود و بنا بر تاکید من از کمربند ایمنی خودرو نیز استفاده کرده بود، اما به جهت اینکه بند کمربند برای بزرگسالان بود، بند روی صورت یا روی گلویش بود و او را آزار می داد به همین دلیل کمربند را ناخواسته باز کرد. من متوجه شدم و به دخترم گفتم کمربندت را ببند. اما دخترم گفت نمی شود که حالا نبندیم. گفتم این کمربند برای ایمنی خود ما خوب است. اما دخترم پاسخ داد که این کمربند من را اذیت می کند، زیرا برای شما بزرگ ترها ساخته شده است. همین مکالمه کوتاه یک جرقه ای در ذهن من زد که ممکن است این بچه درست بگوید. به همین بهانه تحقیق کردم و در اینترنت جستجو کردم که آیا کمربند ایمنی برای کودک وجود دارد یا ندارد؟ یک تحقیقات میدانی هم کردم. حتی وجود ایمنی برای کودک را با پلیس راهور مطرح کردم و در نهایت دیدم که همچین موضوعی وجود خارجی ندارد. تنها چیزی که وجود داشت، این بود که محصولی به عنوان صندلی کودک برای ماشین ساخته اند که آن هم تا یک سن خاصی می تواند کودکان را پشتیبانی کند و از لحاظ ایمنی یک بچه 5 الی 6 ساله را نمی توانید در یک صندلی کودک نگه دارید. زیرا کودک اینقدر جنب و جوش دارد که نمی شود او را در یک صندلی نشاند، ولی با استفاده از کمربندی که من طراحی کردم و یک طرح جدید دیگری هم ارایه کردم، حتی کودکان تا زیر سه سال را هم می توانیم پشتیبانی کنیم.

کمربند کودک ساخت شما همه جای ماشین قابل نصب است؟

این کمربند روی همه صندلی‌های ماشین در عقب و جلو قابل نصب است. اما چون مخاطبان ما کودکان هستند، کودکان زیر 12 سال باید صندلی عقب بنشینند و امن ترین جا طبق نظر پلیس راه، قسمت وسط صندلی عقب است که کودکان می توانند بنشینند و آسیبی نبینند.

تا الان چه میزان کمربند کودک به تولید رسیده و شرایط تولید و فروش چگونه بوده است؟

این محصول با حمایت سازمان بسیج به تولید رسیده و با حمایت‌های دکتر تولایی حدود 3 هزار تا از این محصول تولید شده که 2 هزار کمربند را به شرکت آبکو و یک هزار تا را به شرکت زدکو دادیم و تعدادی کمربند متفرقه هم تولید داشتیم که در نمایشگاه نوآوران است. از سوی دیگر سایت فروش اینترنتی راه انداختیم که متقاضیان خرید کمربند ویژه کودکان می توانند به سایت ما مراجعه و برای بازدید یا خرید ثبت نام کنند.

تاکنون استقبالی از این تولید کمربند شده و آیا به تولید انبوه رسیده اید و مردم می دانند که این نوع کمربند وجود دارد؟

معرفی کمربند ایمنی کودک نیاز به اطلاع رسانی رسانه ای و تصویری دارد. تاکنون مکاتبات لازم را کرده ایم و تمام مجوزات قانونی را نیز از مراجع مربوطه دریافت کردیم. اما آن میزان توان مالی نداریم که بخواهیم یک تیزر تبلیغاتی هم روی آنتن صدا و سیما ببریم. بی شک چون کمربند ایمنی ویژه کودک یک محصول نو است و شناخته شده نیست، کمتر سرمایه گذاری راضی می شود روی این کار سرمایه گذاری کند. ما هم قبول داریم که ریسک این کار بالا است. ولی برای ما مثل روز روشن است که اگر کمربند ایمنی کودک روی آنتن صدا و سیما برود و تبلیغات در مورد آن صورت بگیرد، مخاطب خاص خودش را پیدا خواهد کرد. به عقیده شما کدام پدر و مادری است که برای ایمنی کودکش حاضر به خرید یک کمربند نباشد.

در این رابطه شما با دستگاه یا اداره ای برای معرفی کمربند کودک تماس داشته اید و نظر آنها چه بوده است؟

حامی اصلی ما سازمان بسیج بود. البته با صدا و سیما و بسیاری از دستگاههای دولتی مکاتبه داشتیم که آنها نیز از طریق سازمان بسیج علمی انجام دادیم. ولی بهتر است یک مقداری گله گذاری کنم و از کم لطفی دستگاههای مسوول بنالم. با وجود تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری که خطاب به مسوولان می فرمایند « شما بروید استعدادهای درخشان، نخبگان و مخترعان را شناسایی و حمایت کنید». منظور ایشان حمایت از تولید و نوآوری بوده است. ولی متاسفانه بعضی از مسوولان ما انگار خلاف جهت حرکت می کنند و هنگامی که ما به آنها مراجعه می کنیم، هیچ گونه همکاری با ما نمی کنند. باور کنید حتی رسانه‌ها نیز فقط به فکر جیب خودشان هستند و تمایلی به توسعه کشور ندارند.

برای تبلیغات تلویزیونی از شما چقدر خواستند؟

حداقل قرار دادی که صدا و سیما برای تبلیغ کمربند ویژه کودکان پیشنهاد کرد 150 میلیون تومان بود. البته زمان و بقیه شرایط متفاوت است و باید خودمان مشخص کنیم که چه مبلغی می توانیم بپردازیم. رسانه ملی ما برای آگهی در مسیر حمایت از تولید هم پول می گیرد. کارشان هم مثل شارژ تلفن همراه می ماند که هرچه بیشتر صحبت کنید، زودتر تمام می شود. آگهی ما نیز هرچه بیشتر روی آنتن برود، زودتر شارژ پولی آن تمام می شود. اما در نهایت این 150 میلیون تومان برای تقریبا 25 دقیقه تعیین شد. البته برای 25 دقیقه باید 150 میلیون تومان را به حساب صداو سیما بریزیم و فیش آنرا فکس کنیم. ایکاش هزینه اش همین بود. هزینه ساخت فیلم نمایشی هم با خود ماست. بنا بر این دیدیم که اگر هم با قرض یک فیلم نمایشی درست کنیم، توان مالی برای روی آنتن بردن آنرا نداریم. به خاطر همین است که این محصول ناشناخته مانده و آمار تلفات کودکانی که داریم بالاست. البته حاضر هستیم تبلیغ بشود و هنگامی که به تولید انبوه رسیدیم و مردم کالای ما را شناختند، هزینه تبلیغات را بدهیم اما صدا و سیما به هیچ صراطی مستقیم نمی شود.

الان کار شما به تولید انبوه رسیده یا همان 3 هزار تا را تولید کرده اید؟

البته علاوه بر آن 3 هزار کمربند ایمنی کودکان، یک تعدادی هم تولید کرده ایم که در انبار است. ولی انتظار ما بیش از این چیزها بود. ما انتظار داشتیم ماهیانه 20 هزار کمربند وارد بازار شود، اما اکنون در مدت سه سالی که از اختراع من می گذرد، تنها حدود 3 هزار کمربند توانسته ایم تولید کنیم.

با شرکت های خودرو سازی مراجعه نکردید و اگر رفتید نظر آنها چه بوده است؟

البته گفتم که به همه جا مراجعه کردیم . کمربند ایمنی کودک را به مدیریت سایپا ارایه دادیم و با آنها وارد مذاکره شدیم و یک تعدادی هم به آنها جنس دادیم. اما آنها در قالب « آپشن « کمربند ایمنی کودک را عرضه می کنند و به صورت الزامی در خط تولید نصب نمی شود. البته یک جورهایی هم به ما گفتند که این اختیار را نداریم که بخواهیم محصول شما را در خط تولید روی خودرو نصب کنیم. به هر صورت هر خودرویی امتیازش برای یک کشور است. البته با ایران خودرو هم صحبت کردیم که آنها هم حرف سایپا را می زنند و کمربند ایمنی کودک را در قالب آپشن عرضه می کنند.

آیا پس از مذاکراتی که با پلیس راهور داشتید، پلیس به این نتیجه نرسید که کمربند کودک را اجباری کند؟

دیدگاه پلیس راهور این است که اگر حتی یک درصد احتمال بدهیم کالای تولید شما جان بچه‌ها را نجات می دهد یا مرگ و مصدومیت کاهش پیدا می کند، از این تولید حمایت می کنیم. اما آنها نیز حرف و عملشان یکی نیست و با وجود آنکه به توانمندی کمربند ایمنی کودک ایمان آورده اند، اما باز هم حمایت نکردند. ما به پلیس راهور گفتیم که چندین برنامه تلویزیونی ویژه دارند که زمان خوبی هم دارد و از آنها خواستیم که در این برنامه‌های تلویزیونی این محصول ما را هم روی آنتن ببرند، اما این کار را نکردند. حالا علت آن چیست،
نمی دانیم و باید از خودشان بپرسید.

قیمت این کمربند را چقدر گذاشتید و آیا به اندازه ای گران است که مردم توان خرید نداشته باشند؟

قیمت برای مصرف کننده 50 هزار تومان تعیین شده است.

یعنی شرکت‌های خودروسازی حاضر نیستند این کمربند را نصب کنند و می خواهند در قالب آپشن به مردم بدهند؟

به راستی نمی دانیم خودروسازها چه کار می کنند. سال گذشته خودروسازها کمربند ایمنی کودک را به همراه سه الی چهار محصول دیگر مثل جعبه کمک‌های اولیه، کپسول آتش نشانی و زنجیر چرخ پلاستیکی در قالب یک بسته به مبلغ یک میلیون و 100 هزار تومان قیمت گذاری کرده بودند و بنده در یک برنامه پر مخاطب تلویزیونی دیدم که ایران خودرو چطور روی کمربند ایمنی کودک قیمت می گذارد و محصولی که 50 هزار تومان می خرد، می خواهد کلی استفاده ببرد.

آیا به سمت اینکه با وزارت صنایع یا وزارتخانه دیگری مذاکره کنید، رفته اید؟

هر جایی که امکان داشته مراجعه کرده ام. به قسمت گسترش و نوسازی صنایع وزارت صنعت معدن و تجارت نامه بردیم و از این اداره جواز تاسیس دارم، ولی حمایتی از ما نمی شود.

یعنی الان کارگاه تولیدی شما خوابیده است؟

الان از تمام امکانات بسیج استفاده می کنیم و محل کار ما در مرکز رشد بسیج است. تسهیلاتی که می دهند و مکاتبات و حمایت‌هایی که می شود، همه اش برای بسیج است و هیچ ارگان دیگری به ما کمک نکرده است.

بسیج ظرفیت بالایی دارد و بسیج ادارات داریم و حتر بسیج صدا و سیما داریم، آیا بسیج نتوانسته برای فروش یا معرفی محصول شما رایزنی کند؟

بسیج اعلام کرده که ما حدود 1700 شعبه بسیج اصناف در کل ایران ایران داریم و حاضر به همکاری با ما شده است اما آن هم یک محدودیت‌هایی برای تبلیغ کارما دارند. به هر صورت بسیج کار زیادی برای ما انجام داد ولی نتیجه ای حاصل نشد.

آیا به نقطه آخر رسیده اید یا اینکه فکر می کنید کمربند ایمنی کودک چطور باید تبلیغ شود؟

یک محصول یا خوب است یا خوب نیست. اگر خوب نیست یا تکراری است که نباید مجوز‌های لازم را به آن بدهند. اما الان برای کمربند ایمنی ویژه کودک بارکد ملی، جواز تاسیس، تاییدیه استاندارد و تاییدیه پلیس راهور گرفتیم. به عبارت بهتر هر چیزی که نیاز بود، ما گرفته ایم. اکنون سوال ما اینجاست که اگر این محصول خیلی خوب نیست، چرا اینقدر مجوز
می دهید؟ حرف ما اینجاست که یک بازار برایش ایجاد شود. ما از بس که وام گرفتیم و غرق در اقساط بازپرداخت وام شدیم، نمی دانیم که چطوری این اقساط را پرداخت کنیم. حرف ما این است که به جای اینکه به ما وام بدهید، کمربند ایمنی کودک را از ما بخرید. ما نمی خواهیم وام بگیریم. تمام وزارت خانه‌ها شرکت تعاونی دارند و ما کمربند را پیش آنها بردیم، ولی متاسفانه هیچ کدام شان استقبال نکردند. حالا یا اطلاع ندارند یا واقعا استقبال نکردند.

کمربند ایمنی کودک را ثبت اختراع کرده اید یا نگران روزی هستید که یک باره فرد سرمایه داری آنرا تولید انبوه کند و در بازار عرضه کند؟

هم مالکیت صنعتی کمربند ایمنی کودک ثبت شده و هم گواهی ثبت اختراع داریم. حدود دو ماه پیش در جشنواره
بین المللی زنان مخترع جهان شرکت کردیم و مقام آوردیم. این واقعا جای تاسف است که دو کشور صاحب صنعت جهان یعنی آلمان به کمربند ایمنی ویژه کودک مدال نقره یعنی رتبه دوم جشنواره و کشور آلمان هم نشان ویژه را داد، اما در کشورخودمان با ما این گونه برخورد می شود. شاید هم آنها صاحب صنعت هستند و اهمیت استفاده و فواید این را بهتر فهمیده اند تا مسوولان مملکت خودمان.

آیا به فکرتان نرسید که این اختراع را به آنها واگذار کنید یا حق بهره برداری به آنها بدهید یا اینکه پیشنهد دادید و آنها حاضر نشدند بخرند؟

ما با یکی از نماینده‌های خودرو سازان کره جنوبی در نمایشگاه مذاکره کردیم و آنها با ما قرار گذاشتند. آنها از شرکت آمدند و بازدید کردند و ما را به نمایندگی خودشان در کشور امارات متحده عربی شهر دبی ارجاع دادند که با آن هم از طریق ایمیل ارتباط داریم ولی به دلیل آنکه مراجعه حضوری نداریم، نتیجه نمی دهد. واقعا امکانش نیست که حضوری برویم. این کارها هم پیگیری می خواهد و با یک جلسه یا دو جلسه پیگیری واقعا کار انجام نمی شود. در کشور خودمان که می خواهیم مجوزی بگیریم، شش ماه باید بدویم. حالا با یک کشور بیگانه که آن چنان شناختی هم نداریم و از لحاظ زبان و مکاتبات و مذاکرات هیچگونه تخصصی راجع به این مسئله نداریم، چطور می خواهیم به نتیجه برسیم.

از طریق اتاق بازرگانی وارد بحث نشده اید؟

قبل از تجاری سازی کمربند ایمنی کودک، حدود 2 سال پیش این محصول را در اتاق بازرگانی در خیابان طالقانی بردم و یک سری بازرگان آمدند و این محصول ما را دیدند. یک جشنواره هم در تبریز ما را دعوت کردند که سرمایه داران کشورهای دیگر هم بودند. ولی در نهایت اتاق بازرگانی هم برای ما کاری نکرد و حتی اینکه بخواهد هماهنگی بکند هم انجام ندارد. اتاق بازرگانی ما را در حاشیه قرار داده بود. در صورتی که این محصول جدیدی است و هیچگونه مشابه داخلی و خارجی ندارد و اگر بخش بازرگانی کشور روی آن برنامه ریزی کنند، بازار خوبی خواهد داشت. اگر آقایان به مسایل معنوی توجه داشته باشند، حداقل این است که جان یک بچه را نجات بدهیم. حالا فرقی نمی کند که نجات جان بچه در ایران یا در خارج ایران باشد. شعار ما این است که هر کودکی یک کمربند ایمنی داشته باشد و این یک شعار جهانی است و محدود به کشور خودمان نمی شود. ولی متاسفانه آن انتظاری که ما داشتیم، انجام نشده است.