مدیرکل دامپزشکی استان سمنان کنه 'واروا' را بلای جان زنبور عسل در این استان دانست و بر توجه و پیشگیری زنبور داران تاکید کرد.
به گزارش تجارت آنلاین به نقل از ایرنا؛محمد سعیدی افزود: به دلیل بروز خشکسالی های پیاپی به ویژه وضعیت بحرانی مراتع استان سمنان از حیث گل و گیاه در سالجاری فرصت طلبی انگل خارجی زنبور عسل (کنه واروا) و بی توجهی زنبورداران برای پیشگیری منجر به آلودگی درصد قابل توجهی از کلنی های زنبور عسل این استان به این کنه شده است
وی گفت: این امر می تواند منجر به تلفات بالغین و نوزادان و نیز کاهش جمعیت کلنی و کاهش تولید عسل و موم شده و اقتصاد زنبورداران را به صورت مستقیم تحت تاثیر قرار دهد.
سعیدی با اشاره به نقش زنبور در گرده افشانی و باروری گیاهان گفت: این مشکل احتمال تاثیر منفی بر تولیدات گیاهی را نیز افزایش داده است.
وی از زنبورداران خواست برای حفظ سرمایه خود با حساسیت کامل نسبت به کنترل، پیشگیری و مبارزه با بیماریهای زنبور عسل به ویژه کنه واروا با نظر دامپزشک برنامه ریزی و اقدام کنند.
سعیدی خاطرنشان کرد: اداره کل دامپزشکی استان سمنان برنامه کنترل و مبارزه با کنه واروا درسال 93 - 94 را تدوین و با هماهنگی انجام شده با معاونت برنامه ریزی استانداری سمنان در صورت تامین اعتبار اجرایی می کند.
مدیرکل دامپزشکی استان سمنان از زنبورداران خواست برای حفظ سرمایه خود به سرعت با هماهنگی دامپزشک زنبورستان اقدام لازم را بعمل آورند.
در استان سمنان بیش از 31 هزار کلنی زنبور عسل وجود دارد که سالانه بین 400 تا 450 تن عسل تولید می کنند.
خشکسالی امسال بیش از سه هزار میلیارد ریال خسارت در استان سمنان بر جای گذاشته است.
گفتنی است کنه واروآ برای تغذیه از خون زنبورعسل جاهای نرم بدن را انتخاب می کند (بین حلقه های بدن بخصوص حلقه اول بین سر و سینه و بین شکم و سینه) و با فرو کردن قطعات دهان خود از خون زنبور تغذیه می کند.
کنه به مقدار کم و به دفعات از خون زنبور تغذیه می کند. بیشتر خسارت کنه به لاروهای مسن و شفیره زنبورعسل بخصوص لاروهای نر است. زنبور کامل نقش میزبان واسطه را بازی کرده و کنه را در روی خود حمل می کند. کنه ماده قبل از بسته شدن سر سلولها وارد سلول شده پس از اینکه لاروها تنیدن پیله را تمام کردند شروع به تخمگذاری می کند.
کنه واروآ انگل لاروهای زنبورعسل جوان است. مسیر زندگیش را در داخل حجرات مهر و موم شده سپری می کند و کنه واروآ در دوران بلوغ از حجرات بیرون می آید. زمانی که آلودگی شدید باشد لاروهای زنبوران می میرند و یا زنبوران ناقص الخلقه به دنیا می آید. کنه واروآ لاروهای نر را به لاروهای ماده ترجیح می دهند.
کنه های ماده بالغ به روی زنبوران چسبیده از آنها به عنوان عامل انتقال استفاده می کنند در ضمن از قسمتهای نرم بدن زنبور بخصوص در حد فاصل قصعات کیتینی شکم آنها خون می مکند. طول زندگی کنه واروآ در تابستان دو ماه و در زمستان در کلنی های بدون لارو و شفیره حدود هشت ماه است.
انتهای پیام /
وی گفت: این امر می تواند منجر به تلفات بالغین و نوزادان و نیز کاهش جمعیت کلنی و کاهش تولید عسل و موم شده و اقتصاد زنبورداران را به صورت مستقیم تحت تاثیر قرار دهد.
سعیدی با اشاره به نقش زنبور در گرده افشانی و باروری گیاهان گفت: این مشکل احتمال تاثیر منفی بر تولیدات گیاهی را نیز افزایش داده است.
وی از زنبورداران خواست برای حفظ سرمایه خود با حساسیت کامل نسبت به کنترل، پیشگیری و مبارزه با بیماریهای زنبور عسل به ویژه کنه واروا با نظر دامپزشک برنامه ریزی و اقدام کنند.
سعیدی خاطرنشان کرد: اداره کل دامپزشکی استان سمنان برنامه کنترل و مبارزه با کنه واروا درسال 93 - 94 را تدوین و با هماهنگی انجام شده با معاونت برنامه ریزی استانداری سمنان در صورت تامین اعتبار اجرایی می کند.
مدیرکل دامپزشکی استان سمنان از زنبورداران خواست برای حفظ سرمایه خود به سرعت با هماهنگی دامپزشک زنبورستان اقدام لازم را بعمل آورند.
در استان سمنان بیش از 31 هزار کلنی زنبور عسل وجود دارد که سالانه بین 400 تا 450 تن عسل تولید می کنند.
خشکسالی امسال بیش از سه هزار میلیارد ریال خسارت در استان سمنان بر جای گذاشته است.
گفتنی است کنه واروآ برای تغذیه از خون زنبورعسل جاهای نرم بدن را انتخاب می کند (بین حلقه های بدن بخصوص حلقه اول بین سر و سینه و بین شکم و سینه) و با فرو کردن قطعات دهان خود از خون زنبور تغذیه می کند.
کنه به مقدار کم و به دفعات از خون زنبور تغذیه می کند. بیشتر خسارت کنه به لاروهای مسن و شفیره زنبورعسل بخصوص لاروهای نر است. زنبور کامل نقش میزبان واسطه را بازی کرده و کنه را در روی خود حمل می کند. کنه ماده قبل از بسته شدن سر سلولها وارد سلول شده پس از اینکه لاروها تنیدن پیله را تمام کردند شروع به تخمگذاری می کند.
کنه واروآ انگل لاروهای زنبورعسل جوان است. مسیر زندگیش را در داخل حجرات مهر و موم شده سپری می کند و کنه واروآ در دوران بلوغ از حجرات بیرون می آید. زمانی که آلودگی شدید باشد لاروهای زنبوران می میرند و یا زنبوران ناقص الخلقه به دنیا می آید. کنه واروآ لاروهای نر را به لاروهای ماده ترجیح می دهند.
کنه های ماده بالغ به روی زنبوران چسبیده از آنها به عنوان عامل انتقال استفاده می کنند در ضمن از قسمتهای نرم بدن زنبور بخصوص در حد فاصل قصعات کیتینی شکم آنها خون می مکند. طول زندگی کنه واروآ در تابستان دو ماه و در زمستان در کلنی های بدون لارو و شفیره حدود هشت ماه است.
انتهای پیام /
