آرمان- روند عملکردی وزرا در دولت طی یک، دوسال گذشته به نحوی بوده که برخی بنا به دلایلی قادر به ادامه همکاری با دولت نبودهاند. این مساله را میتوان در تفکراتی که برخی از این افراد در خصوص چگونگی هزینهکرد در وزارتخانههای متبوع خود داشتهاند دید. لذا یکی از مهمترین عوامل قطع همکاری برخی از وزرا با دولت عدم توجه به امکانات دولت است که موجب میشود آنها نتوانند اهداف و برنامههای خود را برای وزارتخانه خود پیش ببرند. البته نمیتوان گفت که همه وزرا به یک نحو با این موضوع روبهرو میشوند. مثلا در مورد وزارت بهداشت که دکتر هاشمی پس از اختلافات بسیار استعفا داد اینگونه بود که طرح آقای دکتر هاشمی مورد تایید دولت و سازمان برنامه قرار نگرفت. البته معلوم بود که با توان مالی دولت این طرح قابلیت اجرایی و عملیاتی شدن ندارد. بالاخره توان مالی دولت حدی دارد و اینکه طرحهایی داده شود که دولت را با هزینههای سنگین روبهرو کند آنهم دولتی که خودش هم قدرت تصمیمگیری در برخی موارد را ندارد، بیرون از توان دولت است. به نظر میرسید طرح آقای دکتر هاشمی چیزی حدود سالی 70 تا 80 هزار میلیارد تومان برای دولت هزینه داشته باشد. با این حال دولت در وسط راه متوجه شد که امکان پرداخت چنین پولی وجود ندارد و چون آقای هاشمی نیز به دنبال این بود که طرح خود را به سرانجام برساند، با توجه به امکانات مالی دولت از ادامه کار صرف نظر کرد. چرا که اگر میماند باید کار ناتمام خود را کنار میگذاشت و چون امکان ادامه کار نبود از دولت استعفا داد. از طرف دیگر درخصوص استعفای وزیر سابق راه و شهرسازی نیز این مساله به چشم میخورد و ایدههای آقای آخوندی ممکن بود هزینههای جدیدی به دولت تحمیل کند و با توجه به نبودن اعتبار در دولت، آقای آخوندی نیز به همکاری ادامه نداد و کنارهگیری کرد. در مورد استعفای آقای سیدمحمد بطحایی باید اذعان داشت که وزارت آموزش و پرورش با این روند و هزینه سنگین، با وجود اینکه معلمان از خیلی از امکانات مالی محرومند و باید به آنها رسیدگی کرد، اما بازهم محدودیت امکانات دولت موجب شد که مشکلات فرهنگیان حل نشده باقی بماند. البته در مورد آقای بطحایی بهنظر میرسید که پس از حواشی ایجاد شده در برخی مدارس و بالا گرفتن اعتراضها دچار فشارهای مضاعف شد و از طرف دیگر نیز طرح رتبهبندی معلمان نیز به دلیل مشکلات مالی قابلیت اجرا پیدا نکرد و پیشبینی میشود درآمد دولت همچنان دچار تنگنا باشد و دولت هم اکنون چیزی در حدود 120 هزار میلیارد تومان کسری بودجه دارد. با این حال درخواست قشرهای مختلف حقوقبگیر از دولت با هزینههای دولت تطابق ندارد و باید قبول کنیم که به همه فشار وارد میشود. این فشارها به وزرای مربوطه منعکس میشود و چون خود وزیر نیز طرحهایی دارد و از نظر فرهنگی نیز تحت فشار قرار میگیرد، مجموع این مسائل موجب میشود که شرایط خدمت مقداری سخت شود و در چنین شرایطی است که برخی کنارهگیری کنند. بنابراین ضعف مالی دولت به دلیل کم شدن درآمدها و پایین آمدن تولید ناخاص ملی باعث بروز چنین مشکلاتی میشود. گرچه اکنون هرکس دیگری نیز برای آموزش و پرورش انتخاب شود همین داستان خواهد بود.