مسعود یوسفی
روزنامه نگار
یک نماینده سابق مجلس در گفت و گویی مطبوعاتی با روزنامه ایران ابعاد هول آوری از اتلاف منابع کشورمان را مطرح کرده و توضیح داده است. محسن صفایی فراهانی در این مصاحبه گفته است: » در سال های اول انقلاب، یکی از اعتراضها به رژیم گذشته، خام فروشی نفت بود و گفته...... میشد این کار به تاراج دارایی کشور منتهی شده است. اما در ۱۰سال گذشته به اندازه همه ادوار گذشته ایران، مواد خام معدنی از کشور صادر شده است«.
او در این باره افزوده است: »کسانی که از مجوزهای خاص بهره برده و از انرژی ارزان استفاده کرده و منابع کشور را به ثمن بخس به خارج میفرستد، یعنی ثروت اندوزی که بازدهی برای مردم کشور ندارد و این یعنی غارت امکانات«! صفایی فراهانی همچنین به افزایش بیش از یازده برابری معوقات بانکی در پایان دوره احمدی نژاد، فرار گسترده مغزها و نخبگان، فرار فاجعه بار سرمایه به خارج از کشور و اتفاقات اسف بار دیگر که همگی در نوع خود ضایع کردن منابع کشور محسوب می شوند اشاره کرده است که در این مجال امکان پرداختن به همه آن ها نیست. از اظهارات این نماینده سابق مجلس و اظهارات مشابه سایر افرادی که از سرِ درد و دغدغه و نگرانی داد سخن می دهند این طور می شود استنباط کرد که مسئولان و مدیران کشور، علی رغم وعده ها و نویدهای بسیاری که داده اند و همچنان ادامه دارد، هنوز نتوانسته اند برنامه های میان مدت و بلندمدت خود و دستگاه های متبوع شان را اجرایی کنند و شاید هم این برنامه ها به گونه ای تدوین شده اند که اساسا قابلیت اجرایی شدن ندارند. از اینرو چشم اندازی برای آینده وجود ندارد و هر فعالیتی که صورت می گیرد و هر اقدامی که انجام می شود تنها معطوف به دوره های کوتاه مدت و مقطعی است. بر این اساس برای این که زودتر به پول برسند و هزینه های جاری کشور تامین شود ناچار به استفاده هرچه بیشتر و هرچه سری تر منابع مملکت هستند، بی آنکه نگران سرنوشت و قضاوت آیندگان باشند چرا که این نوع اتلاف منابع، تضییع مال و به نوعی جفا و خیانت در حق آن ها هم هست.