وی که سابقه زندگی در انگلیس را داشته بارها در جریان سخنان خود به اهمیت ریل و سفرهای ریلی در برنامه زندگی انگلیسی‌ها اشاره کرده و ابراز امیدواری کرده است در آینده ای نزدیک این امکانات در ایران مورد استفاده و بهره برداری قرار گیرد.
هر چند استفاده از قطارهای حومه‌ای در ایران سابقه چندین دهه ای داشته و از خط تهران – ری گرفته تا خط اتصال ساری به شهرهای مجاور و خط اتصال مناطق نفت خیز جنوب به یکدیگر می توان از عمق تاریخی آن ها سخن گفت اما در سال های گذشته توجه چندانی به توسعه آن‌ها معطوف نگشته است.
با توجه به این که این قطارها باید دو مزیت عمده کوتاه شدن زمان سفر و ارزان شدن آن را به همراه داشته باشند هنوز امکانات زیرساختی ایران توانایی پشتیبانی از این خطوط را ندارد.
هر چند چندی قبل شرکت رجا نخستین قطار خود با مقصد بین شهری تهران – کرج را افتتاح کرد و حتی در ماه های گذشته توانسته بخشی از بار عمده مسافران چند صد هزار نفری بین این دو شهر را جابه‌جا کند اما هنوز با اهداف بلند مدت مدنظر وزیر راه و شهرسازی فاصله بسیاری دارد.
یکی از اصلی ترین عواملی که در رشد نیافتن این قطارها سهمی عمده ایفا کرده بحث جدایی طراحی ایستگاه‌های قطار از مدیریت شهری در ایران است.
فاصله چند ده کیلومتری برخی از ایستگاه‌های راه‌آهن با مرکز شهر و قرار گرفتن ایستگاه راه آهن تهران در جنوبی‌ترین نقطه شهر و فاصله طولانی آن با دیگر مسافت‌های درون شهری باعث شده عملا قطار تا رسیدن به مزیت نسبی متروی درون شهری فاصله زیادی داشته باشد.
هر چند وزیر راه و شهرسازی بارها در صحبت‌های خود بر لزوم توجه بیشتر به قطارهای حومه‌ای تاکید کرده و با اعلام این خبر که تا سال 95 مسیر تهران – کرج چهار خطه خواهد شد رسما طرح اجرایی این برنامه بلند مدت را نیز کلید زده است اما به نظر نمی رسد با توجه به محدودیت‌های بودجه‌ای از یک سو و فراهم نبودن زیرساخت‌های لازم برای انتقال ایستگاه‌ها به نقاط مختلف کلانشهرها از سوی دیگر چه زمانی می توان امید داشت قطارهای حومه ای به عنوان اصلی ترین وسیله سفر بین شهری برای مردم در نظر گرفته شوند.
