مبارزه با فساد ضرورتی انکار ناپذیر است ولی در کنار آن باید گلو گاهها و بسترهای ایجاد فساد را شناسایی و از بین برد تا فساد به وجود نیاید .
به چندین مورد از این بسترها اشاره می کنم
۱.بیشتر مفاسد و اختلاس های بانکی از طریق شرکت های صوری و کاغذی به وجود آمده اند باید سازمان ثبت اسناد و املاک کشور بر ثبت شرکت ها نظارت قوی داشته باشد تا به طور مثال با یک کدپستی فرد نتواند ۳۰شرکت کاغذی ایجاد کند یا فرد نتواند که شرکت خود را به علت معافیت مالیاتی مناطق آزاد در مناطق آزاد ثبت نماید ولی فعالیت اصلی شرکت در سرزمین اصلی باشد
۲.یکی از جاهایی که بیشترین ظلم و بی عدالتی از آن ناحیه به کشور می شود فرار مالیاتی ثروتمندان پر نفوذ است مردم میپرسند چگونه است که از یک کارگر و کارمند هنگام گرفتن حقوق مالیاتش را کسر می کنند ولی به گفته رییس سازمان بازرسی کل کشور معوقات مالیاتی کارت های بازرگانی اجاره ای و یک بار مصرف به رقم هنگفت ۳۳هزار میلیارد تومان رسیده است.
چرا سازمان امور مالیاتی حداقل ۵۰درصد مالیات ورودی کالا را در گمرک نمی گیرد تا شاهد این حجم از معوقات مالیاتی نباشیم و نیز فرار مالیاتی ۷هزار میلیارد تومانی پزشکان و فرار مالیاتی ۶هزار میلیاردی موسسات کنکور یا فرار مالیاتی وکلا بازیگران مشهور و پر درآمد سینما، طلا فروشان و یا عدم دریافت مالیات از دو و نیم میلیون خانه خالی در کشور که با دریافت مالیات هم برای دولت کسب درآمد می شود و هم با افزایش عرضه مسکن قیمت مسکن پایین می آید .
مگر سازمان بازرسی کل کشور وظیفه نظارت بر حسن جریان امور در ادارات دولتی را بر عهده ندارد چرا کار بخصوصی درباره موارد بالا نکرده است.
۳. طبق آمار گمرکات جهانی میزان قاچاق کالا به کشور ۲۳میلیارد دلار می باشد که بیشتر حجم قاچاق طبق گفته دادستان کل کشور و کارشناسان از گمرکات رسمی مثل بندر شهید رجایی با خلاف اظهاری کالا و به بهانه کمبود دستگاههای پیشرفته بازرسی کالا و نداشتن وقت کافی برای بازرسی از تمامی کالاها صورت می گیرد و میزان دیگری از قاچاق کالا از مناطق آزاد به علت معاف بودن این مناطق از پرداخت مالیات ورودی کالا صورت می گیرد به این صورت که فرد کالا را به اسم مناطق آزاد می آورد ولی به علت گستردگی مناطق آزاد و نبودن مرز واقعی بین مناطق آزاد و سرزمین اصلی فرد کالا را از مناطق آزاد به راحتی و با پرداخت رشوه به سرزمین اصلی می آورد در نهایت مالیات و عوارض دولتی را نمی دهد.
بیشتر آمارهای دولت در زمینه قاچاق کالا واقعی نیست . برای اثبات این حرف کافی است به فروشگاههای سطح شهر بروید و ببینید که بیشتر بازار از کالاهای با برند خارجی پر شده است بیشتر در لوازم خانگی و پوشاک و بعضی جاها لوازم یدکی خودرو مشهود است .
به یاد دارم یک مقام قضایی مدتی قبل گفته بود: راجع به فرار مالیاتی و معوقات مالیاتی باید دولت از قوه قضاییه بخواهد و بعد ما وارد شویم که به نظر من این استدلال خوبی نیست و در جایی که هزاران میلیارد پول بیت المال از ثروتمندان و افراد با نفوذ گرفته نمی شود باید قوه قضاییه به عنوان احقاق حقوق عامه ورود کند.
از سوی دیگر دولت با جلوگیری از فرار مالیاتی می تواند کسری بودجه خود را تامین کند و نیازی به افزایش قیمت سوخت مثل گازوییل و فشار به قشر فقیر جامعه نباشد و نیز با مبارزه با قاچاق کالا هم برای دولت منشا کسب درآمد ، هم باعث جلوگیری از تعطیلی کارخانه های کشور و رونق تولید داخلی می شود.