تامین آب شرب و کشاورزی با مخاطره روبرو است

یک مقام مسئول گفت:کاهش بارندگی‌ها با آمار و ارقام موجود بیانگر خشکسالی بسیار شدید است این مساله تامین آب شرب را با مخاطره روبرو کرده و مسائلی را برای تامین نیاز آب کشاورزی به وجود آورده است. به گزارش گروه اقتصادیبه نقل از وزارت نیرو، محمد جوانبخت، معاون وزیر نیرو در امور آب و آبفا در نشست مشترک اعضای کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست مجلس شورای اسلامی با وزیر نیرو، کاهش محسوس بارندگی‌ها را مورد اشاره قرار داد و گفت: متوسط کاهش بارندگی‌ها در کشور تا ۳ روز گذشته بیش از ۵۰ درصد بود اما به دنبال بارندگی، حجم بارندگی‌ها اکنون به ۴۰ درصد رسید. وی افزود: ناترازی در بارش‌ها و کاهش نزولات جوی در شرایطی است که بر اساس گزارش‌های سازمان هواشناسی، پیش‌بینی مطلوب و مورد انتظار را نمی‌توان در ماه‌های آینده متصور شد. معاون وزیر نیرو در امور آب و آبفا در این زمینه یادآور شد: کاهش بارندگی‌ها با این آمار و ارقام بیانگر خشکسالی بسیار شدید است، این مساله تأمین آب شرب را با مخاطره روبرو کرده و نیز مسائلی را برای تأمین نیاز آب کشاورزی در بسیاری از نقاط کشور از جمله تهران، خوزستان و اصفهان به وجود آورده است. جوانبخت ضمن قدردانی از همراهی مجلس خاطرنشان کرد: امید است نمایندگان مجلس و نیز کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست به منظور مدیریت تنش آبی همکاری خود را با وزارت نیرو تداوم بخشند.

بلاتکلیفی 43 واحد مسکونی در اختیار شرکت فرودگاهها

  مدیرعامل شهر فرودگاهی امام خمینی (ره) تاکید کرد:‌شرکت فرودگاهها باید اموال و دارایی‌های شهر فرودگاهی از جمله ۴۳ واحد مسکونی را به این مجموعه بازگرداند. سعید چلندری در خصوص وضعیت زمین‌های موقوفه و واحدهای مسکونی متعلق به این مجموعه اظهار کرد: 43 واحد مسکونی که از گذشته در اختیار فرودگاه امام بوده است، در حال حاضر در دو نقطه قرار دارند؛ بخشی از آن‌ها در داخل مجموعه پرند و تعدادی نیز در فاز 2 پرند واقع شده‌اند. در این مناطق، چندین ساختمان سازمانی وجود دارد که هر کدام شامل 43 تا 44 واحد مسکونی هستند. همچنین نزدیک به 70 واحد مسکونی در اراضی فرودگاه امام قرار دارد که عمر بالایی داشته و در وضعیت فرسودگی هستند. وی افزود: مالکیت تمامی این واحدها متعلق به شهر فرودگاهی امام است، اما این املاک در گذشته جزو دارایی‌های شرکت فرودگاه‌های کشور بوده‌اند. متأسفانه در خصوص 43 واحد مسکونی مذکور تمرکز و دقت نظر لازم صورت نگرفته و این واحدها همچنان در وضعیت بلاتکلیف قرار دارند.
وی تاکید کرد: مکاتبات مربوط به تعیین تکلیف آن‌ها در حال انجام است و این املاک باید طبق ضوابط به مجموعه شهر فرودگاهی بازگردند. شرکت فرودگاه‌ها نیز نمی‌تواند مخالفتی داشته باشد، چرا که این اموال جزو دارایی‌های شهر فرودگاهی محسوب می‌شوند و باید به فرودگاه امام منتقل شوند.

 آزادراه مراغه-هشترود ارتباطات بین‌المللی را تسهیل می‌کند
فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا گفت: آزادراه مراغه – هشترود در مسیر ترانزیت قرار دارد و ارتباطات بین‌المللی را تسهیل می‌کند به همین دلیل در توسعه ملی موثر است.
سردار سرتیپ پاسدار عبدالرضا عابد فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء در آئین افتتاح بخش از آزادراه مراغه-هشترود به طول ۲۹ کیلومتر توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل به ویژه آزادراه‌ها را در توسعه ملی مؤثر دانست و گفت: آزادراه مراغه – هشترود نیز از آنجایی که در مسیر ترانزیت قرار دارد و ارتباطات بین‌المللی را تسهیل می‌کند به نوبه خود در توسعه ملی مؤثر است. وی افزود: این قرارگاه در طول ۳۵ سال خدمت، یک هزار و ۷۵ کیلومتر آزادراه، چهار هزار و ۸۰۰ کیلومتر خط آهن و سه هزار کیلومتر بزرگراه و راه اصلی احداث کرده یا در حال ساخت است. فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء گفت: این قرارگاه هم اکنون در نقاط کشور در حال احداث شریان‌های ارتباطی متعددی است که انشاالله در آینده نزدیک شاهد بهره‌برداری برخی از آنها خواهیم بود. سردار عابد در ادامه بیان کرد: قرارگاه سازندگی علاوه بر ده‌ها پروژه که قبلاً در آذربایجان شرقی تکمیل و تحویل داده است در حال حاضر ۲۱ پروژه فعال در این استان دارد که بر اساس هماهنگی‌های با کارفرمایان و مسئولین استانی با جدیت تمام در حال کار برای اتمام و به بهره برداری رساندن آنها است. وی در پایان از وزیر راه و شهرسازی و سایر مسئولان و دست‌ اندرکاران پروژه آزادراه مراغه-هشترود تشکر و قدردانی کرد و گفت: قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا به منظور ایجاد انگیزه و اشتیاق برای بخش خصوصی و سایرین اقدام به سرمایه گذاری در این پروژه آزادراهی کرده است.

سود دوران مشارکت نهضت ملی مسکن 110 میلیون تومان است
مدیرعامل شرکت عمران پرند با بیان اینکه ساخت پروژه‌های با حقوق کارمندی طولانی می شود، گفت: با احتساب سود دوران مشارکت، متقاضیان باید قسط ۶۶۰ وام را پرداخت کنند.
به گزارش گروه اقتصادی از تسنیم، آرش صیادی در جمع خبرنگاران اظهار کرد: قرارداد نهضت ملی مسکن بر عکس مسکن مهر که فیکس بود،  مشمول تعدیل هستند مانند هر پروژه عمرانی که در دولت تعریف می شود. بر اساس شاخص اعلامی سازمان برنامه، نرخ تعدیلی را اعمال می کنیم. پیمانکاران در صورت تاخیر غیرمجاز مشمول تعدیل نمی شود. همین امروز در پروژه تحویلی نهضت ملی مسکن، 60 درصد متقاضیان آورده خود را تکمیل نکرده اند. وی با یادآوری اینکه پروژه نهضت ملی مسکن جنوب فاز 3حدود 24 ماهه ساخته و آماده تحویل شده است، گفت:  آورده متقاضی بسته به متراژ 770 تا 850 میلیون تومان است.البته برخی متقاضیان این پروژه تاکنون 100 میلیون تومان آورده واریز کرده است. حتی متقاضیانی از نهادهای حمایتی داریم که یک ریال هم واریز نکرده اند. وی با تاکید بر اینکه طولانی شدن پروژه به افزایش قیمت ساخت منجر می شود، اظهار کرد:با حقوق کارمندی. یا بخشی از آن ساخت و ساز نهضت ملی مسکن طولانی می شود.تا الان مقاومت کرده ایم و متقاضیان را به دلایل انسانی حذف نکنیم. وی این را هم گفت که برای اولین گروه از دهکهای کم درآمد در مرحله تنظیم قرارداد با صندوق ملی مسکن برای دریافت مبالغ 300 (دهک3)  و دهک یک و دو 400 میلیون تومانی هستیم.

راه اندازی قطار تهران - آنکارا در دستور کار قرار گرفت
مدیرعامل شرکت راه‌آهن گفت: اگر استقبال خوبی از قطار صورت بگیرد در فاز بعدی، قطار تهران- آنکارا را نیز راه اندازی خواهیم‌کرد. جبارعلی ذاکری اظهار کرد: با توجه به تقاضای مردم عزیز و مسافرانی که به مقصد ترکیه سفر می‌کنند، با توافق راه آهن ایران و ترکیه بعد از 5 سال وقفه‌، این قطار راه اندازی شد. ذاکری افزود: این قطار شامل 7 واگن مسافری، یک رستوران مولد و کشنده هست که حدود 280 نفر مسافر را جابه‌جا خواهد کرد. معاون وزیر راه و شهرسازی تاکید کرد: اگر استقبال خوبی از این قطار صورت بگیرد در فاز بعدی، قطار تهران- آنکارا را نیز راه اندازی خواهیم‌کرد. وی با بیان اینکه تمام بلیت های این قطار به فروش رفته است ابراز امیدواری کرد: این اقدام، گردشگری بین دو کشور را تسهیل کند. قیمت بلیت این قطار 26 یورو است که با تخفیفات در نظر گرفته شده، بر مبنای ارز مبادله ای و با قیمت یک میلیون و 900 هزار تومان عرضه می شود.

کاهش ۹۰ دقیقه‌ای تردد
 در مسیر شرق به غرب کشور
همزمان با افزایش بار ترافیکی در ایام نوروز استفاده از آزادراه غدیر می‌تواند زمان سیر را در مسیر شرق به غرب کشور ۹۰ دقیقه کاهش دهد. همزمان با افزایش حجم تردد خودروها و آغاز سفرهای نوروزی شاهد رشد چشم گیر بار ترافیکی در بسیاری از مناطق به ویژه در مسیرهای شرق و غرب شاهد آن هستیم که برخی از رانندگان  به دنبال مسیرهای جایگزین در این حوزه‌ هستند. در همین راستا با توجه به کاهش گره‌های ترافیکی از طریق آزادراه غدير بسیاری از کارشناسان این مسیر را توصیه می کنند. آزادراه غدیر، یکی از مهم‌ترین پروژه‌های زیرساختی کشور، حالا به‌عنوان بهترین گزینه برای سفرهای نوروزی از غرب تا شرق کشور شناخته می‌شود. این مسیر با کاهش چشمگیر زمان سفر، حذف گره‌های ترافیکی و افزایش ایمنی، تجربه‌ای متفاوت را برای مسافران نوروزی رقم می‌زند. مسیرهای شلوغ و پرترافیک همیشه یکی از چالش‌های سفرهای نوروزی بوده است. اما حالا با افتتاح آزادراه غدیر، مسافران می‌توانند از مسیر جدیدی استفاده کنند که نه‌تنها زمان سفر را کاهش می‌دهد، بلکه با امکانات استاندارد، سفری ایمن و آسوده را فراهم می‌کند. 

جیره بندی آب از آنچه فکر می کنیم به ما نزدیک تر است
گروه اقتصادی-زهرا سلیمانی: ترجیع بند«جیره بندی آب تهران» مدتی است که به صورت مستمر در فضای رسانه ای کشورمان تکرار می شود. روزنامه تجارت  یکی از نخستین رسانه هایی بود که در این زمینه هشدار داد و در گفتگو با کارشناسان حوزه آب و محیط زیست اعلام کرد، زنگ های خطر جیره بندی آب برای تابستان 1404 در تهران و سایر کلانشهرها به صدا درآمده است. 
جدای از مسئولان اجرایی و تقنینی، بسیاری از تحلیلگران کشورمان هم در این خصوص هشدار داده و اعلام می کنند، وضعیت آب ایران به خصوص در کلانشهرها بحرانی است. ر آخرین دست از این نوع اعلام نظرها دیروز احد وظیفه، رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی، نسبت به وضعیت آب تهران هشدار داد و اعلام کرد « ۴ سد از ۵ سد تأمین‌کننده آب تهران در حال حاضر زیر ۱۰ درصد پرشدگی دارند که این مسأله خطر کمبود آب در تابستان را جدی‌تر می‌کند.» به گفته او، سد لار تقریباً خالی است، سد امیرکبیر ذخیره بسیار اندکی دارد، و سد لتیان به حدی کاهش یافته که در برخی نقاط به خشکی رسیده است.
احد وظیفه افزود: «اگر مردم در ماه‌های آینده مصرف آب را مدیریت نکنند، احتمال جیره‌بندی آب در تابستان امسال بسیار بالا خواهد بود.» او هشدار داد که تهران در شرایطی قرار گرفته که ظرفیت تاب‌آوری آن در برابر کم‌آبی به شدت کاهش یافته است و تنها با همکاری مردم و مدیریت منابع می‌توان از بروز بحران جدی جلوگیری کرد. علی رغم این وضعیت بحرانی اما به نظر می رسد، یک نظام هماهنگ مدیریتی در خصوص راهبری مساله آب در کشورمان وجود ندارد. در شرایطی که تهران و کلانشهرهای بزرگ عملا دیگر تاب ارائه خدمات به جمعیت بیشتر را ندارد، شهرداری در حال افزایش صدور پروانه ساخت مسکن در مناطقی است که بر اساس اعلام مسئولان و کارشناسان، عملا دیگر زیر ساخت لازم از جمله آب را ندارند. بر اساس پیگیری های تجارت در حال حاضر در برخی از شهرهای کشورمان روند جیره بندی آب آغاز شده است. به عنوان نمونه، مردم شهر مشهد روزانه با قطعی چند ساعته آب موئاجه هستند. اما روند صدور پروانه ساخت و سرازیر شدن مردم از شهرهای کوچک به کلانشهرها برای کار و فعالیت اقتصادی همچنان ادامه دارد. تجارت برای ارزیابی موضوع گفتگویی با حسین آخانی عضو هیأت علمی دانشکده علوم دانشگاه تهران و محقق برجسته محیط زیست انجام داده تا نوری به ابعاد پنهان موضوعی تابیده شود که در سرنوشت زیست هر ایرانی اثرگذار است.

حسین آخانی: اقتصاد اب محور ایران باید تغیر کند
حسین آخانی در برجسته ترن تحلیلگران کشورمان در حوزه آب و محط زیست در گفتگو با تجارت درباره خطر جیره بندی آب در تهران و سایر کلانشهرها و اینکه این خطر تا چه اندازه جدی است؟ می گوید:«وقتی مسئولان و مدیرانی که اعداد و ارقام کشور در دست آنهاست درباره قریب الوقوع بودن جیره بندی آب در تهران و برخی دیگر از کلانشهرها صحبت می کنند و آنرا محتمل می دانند، طبیعی است که این رخداد از آنچه فکر می کنیم به جامعه ایرانی نزدیک تر است. اما درباره اینکه در مواجهه با این بحران، مسئولان چه می توانند بکنند؟ من از شما می پرسم، مسئولان ایرانی قبلا کدام بحران و ناترازی را در این کشور رفع کردند که حالا بخواهند مشکل کمبود آب را حل کنند؟ آیا آلودگی هوا را حل کردند؟ ترافیک را حل کردند، تصادفات رانندگی را کاهش دادند؟ آمارهای رشد جرم و جنایت را در کشور پایین آوردند یا تورم را مهار کردند ؟ و... کدام یک از این ناترازی ها و بحران ها را با راهکارهای عاقلانه حل کردند که امروز بخواهند ابر بحران آب را در کشور حل و فصل کنند.»
آخانی در ادامه یادآور می شود:«باید توجه داشت، بحران آب یکشبه در این کشور ایجاد نشده که یکشبه و یکساله و ناگهانی رفع شود. حداقل 2دهه و پس از آغاز خشکی دریاچه ارومیه اغلب استادان دانشگاهی و دلسوزان محیط زیست کشور و کارشناسان درباره خطر خشکسالی و کمبود آب هشدار دادند اما توجهی به این هشدارها نشد. تا به امروز این رخدادهای تلخ و کمبودهای آبی در نقاط دیگر کشور رخ می داد و دریاچه ارومیه، دریاچه هامون، دریاچه بختگان، تالاب شادگان و..خشک می شدند، اما امروز بحرانی که به آن توجه نشده به پایتخت رسیده و همه را نگران کرده است. این بحران از قبل هم کاملا نمایان بود و باید از سالها قبل درباره آن تدارک اصولی دیده می شود. متاسفانه کسی به راحل حل فکر نمی کند که من راه حل ارائه بدهم.»
این تحلیلگر حوزه آب و محیط زیست در پاسخ به پرسش تجارت در این خصوص که ریشه بروز این بحران را چطور ارزیابی می کنید؟ می گوید:« مساله اصلی این است که وقتی اقتصاد ایران به اقتصاد آب محور و نفت محور تبدیل شده و عملا تمام راه های دیگر اقتصادی بسته شده، طبیعی است که کشور با بحران هایی از این دست روبه رو می شود. مسئولان این کشور به جای رفع مشکل تحریم ها، تصمیماتی اتخاذ می کنند که سرمایه زیستی این کشور را هدر می دهد. بر اساس علام مسئولان وزارت جهاد کشاورزی، صادرات محصولات کشاورزی ایران به کشورهای دیگر به خصوص کشورهای حاشیه خلیج فارس، بیش از 28درصد بالا رفته است! یعنی آب گرانقدر ایرانیان در قالب هندوانه و بادمجان و خیار و گوجه و...راهی کشورهای دیگر می شود. طبق اعلام گمرک ایران صادرات محصولالت کشورزی در 7ماهه سال جاری با 28درصد افزایش مواجه بوده است!»
او ادامه می دهد:« یعنی فشار اقتصاد ایران به منابع آبی افزایش یافته است. این در حالی است که ایران می توانست با توسعه مناسبات ارتباطی با جهان از ظرفیت اقتصادی ویژه ای به نام توریسم و گردشگری استفاده کند. اما به این ضرورت ها در ایران توجه نشده است. زیرساختهای لازم برای جذب توریسم و...تدارک دیده نشده است. وقتی زیرساختهای لازم فراهم نشده باشد، کشورهای دیگر توریست ها را جذب می کنند ، بعد محصولات کشاورزی مورد نیاز خود را که آب زیادی می خواهد را از ایران وارد می کنند. وقتی همه راه های ارتباطی برای بهبود شاخص های اقتصادی بشته می شود، طبیعی است که آب و هوا و...کشور دچار ناترازی می شود.» آخانی می گوید:« در کشوری که میزان نزولات آسمانی اش محدود است و با پدیده افزایش گرمای جهانی مواجه شده است، کسی نمی تواند معجزه کند. تهران با جیره بندی آب مواجه می شود، هماطن=ر که مردم مشهد ، روزانه 6ساعت آب ندارند. طبیعی است این نوع ناترازی ها باعث افزایش نارضایتی های عمویم می شود و کشور را با بحران های دیگری مواجه می سازد. مدتهاست که زنتگ های خطر کمبود و جیره بندی آب برای مردم به صدا درا»ده است اما هیچ مقام مسئولی شنوای این هشدارها نیست.»
آخانی توضیح می دهد:«بنابراین راه حل رفع این ناترازی ها و کمبودها بسیار روشن است. در وهله نخست انتقال صنایع به مناطق ساحلی و اضافه نکردن صنایع جدید باید سیاست اصلی باشد و دیگر اجرای سیاست‌های بهینه سازی مصرف آب. در شرایط فعلی آب مهمترین مساله و مهمترین معادله ایران است. اما ما اشتبهات مکرر قبلی را در رابطه با انرژی هم تکرار می‌کنیم.به عنوان دومین کشور تولید کننده گاز جهان،در حال حاضر وضعیت انرژی در ایران به حدی بحرانی است که گاز پایتخت را نمی‌توانیم تامین کنیم و با روش تعطیلی،مساله را حل می‌کنیم؛به دلیل اینکه در این سال‌ها به جای اینکه ما به فکر این باشیم که مصرف انرژی و آب را درکشور بهینه کنیم و به مردم یاد دهیم که چگونه کمتر مصرف کنند،به عنوان نمونه به جای ،اصلاح مهندسی ساخت و ساز های مسکونی تاکید بیشتر بر ساخت ساختمان های بیشتر در تهران داریم و بعد به آنها اب،برق و..بدهیم.»

 در روزهایی که رکود به اغلب حوزه های اقتصادی و کسب و کار کشورماه راه پیدا کرده، معاملات حوزه مسکن به پایین ترین حد خود رسیده است. وضعیت بازار مسکن در آخرین روز‌های زمستان ۱۴۰۳ همچنان سرد و ناامید کننده است. مشاوران املاک با نگرانی منتظر جوش‌خوردن معامله‌ای هستند که «دشت» آخر سال‌شان باشد، اما نه از معامله خبری هست، نه از مشتری دست به نقد!
به گزارش گروه اقتصادی از  تابناک، نوشتن درباره بازار مسکن همان‌قدر سخت شده که انجام معامله در یک بنگاه املاک. سکوت و بهتی باور نکردنی در بازار مسکن حکم‌فرما شده و رکود به مرحله‌ای رسیده که حتی برخی از کهنه‌کارترین بنگاه‌های املاک پس از سال‌ها فعالیت به فکر پایین کشیدن کرکره‌ها برای همیشه هستند.
روزگار درازی از رونق در بازار مسکن گذشته و حال و روز دفاتر املاک این روز‌ها بحرانی است. صاحبان املاک و مشاوران پیر و جوان حالا روزشان را با رویای روزگاری که همیشه بازارشان داغ و پررونق بود به شب گره می‌زنند و برخی مشاوران مدت‌هاست عایدی دندان‌گیری از معامله‌ای معمولی هم نداشته‌اند، چه برسد به ملک‌های میلیاردی! زمستان است و سکوتی سرد و یخبندان‌گونه بنگاه‌های املاک را در خود فرو برده و دیگر خبری از مشتریانی که صبح تا شب دنبال خانه‌ای مناسب برای خرید یا اجاره باشند، نیست. در بسیاری از بنگاه‌های املاک آمار معاملات حتی به صفر رسیده است. اکثر املاکی‌ها به این باور رسیده‌اند که دیگر خبری از «فروشنده یا خریدار واقعی» نیست. مالکان در برابر کاهش قیمت مقاومت می‌کنند و مشتریان توان خرید ندارند. این یعنی بن‌بست کامل؛ خانه‌ها و آپارتمان‌های متری صد تا پانصد میلیون تومانی در نقاط مختلف پایین تا بالای شهر روی دست فروشندگان مانده و کسی حاضر نیست این قیمت‌ها را بپذیرد. یا بهتر است بنویسیم کسی جرأت خرید یا فروش ندارد تا این حباب عجیب را بشکند. مشاوران املاک که روزگاری هر هفته چندین قرارداد خرید، فروش یا اجاره می‌بستند، حالا در روز حتی یک تماس تلفنی جدی هم ندارند. فایل‌های فروش که معمولاً یک هفته‌ای مشتری پیدا می‌کردند، حالا ماه‌ها در دفاتر خاک می‌خورند و به اصطلاح «دپو» شده‌اند. اینکه مشتری بیاید، بازدید کند، پسند کند و در نهایت به مرحله چانه‌زنی و قولنامه برسد، تبدیل به یک رؤیای دور شده است.

دست‌های خالی «میلیون‌نویس‌ها» 
تا چند سال پیش، یک مشاور املاک حرفه‌ای می‌توانست در هر قرارداد، کمیسیون سنگینی بگیرد و ماهانه درآمدی چند برابر حقوق یک کارمند داشته باشد. شغل املاکی چنان رونقی داشت که بسیاری از کارمندان حتی به‌صورت پاره‌وقت هم شده در بنگاهی مشغول به کار می‌شدند یا با گرفتن مجوز دفتر املاک خود را در خوان نعمت قرارداد‌های میلیونی شریک می‌کردند. اما حالا بسیاری از همین افراد حتی از پس اجاره دفتر و هزینه‌های جاری هم برنمی‌آیند. تعداد قولنامه‌هایی که در برخی مناطق کلان‌شهر‌ها بسته می‌شود، به کمتر از یک‌سوم سال‌های قبل رسیده و همین موضوع باعث شده تا اصطلاح «میلیون‌نویس» میان املاکی‌ها جای خود را به «دست‌خالی» بدهد. قیمت‌های سرسام‌آور و رشد بی‌وقفه بهای ملک، خانه‌دار شدن را برای بسیاری از مردم به یک رؤیای محال تبدیل کرده است. قیمت هر مترمربع آپارتمان در شهر‌های بزرگ به سطحی رسیده که حتی قشر متوسط نیز دیگر قدرت ورود به این بازار را ندارد. از سوی دیگر خانه‌های کلنگی که روزی گزینه‌ای مناسب برای ساخت‌وساز و سرمایه‌گذاری بودند حالا در رکودی عمیق فرو رفته‌اند.
 مردم دیگر توان خرید ندارند و رقم وام‌های بانکی لاغرتر از آن است که وزنی به بزرگی خرید یک ملک را تحمل کند. حتی مانند سال‌ها پیش وام‌ها هم کمکی به حل مشکل نمی‌کنند. نرخ‌های بهره بالا و بازپرداخت‌های سنگین باعث شده تسهیلات مسکن در عمل کارایی خود را از دست بدهد. از طرفی تورم افسارگسیخته، سرمایه‌گذاران را به سمت بازار‌های موازی سوق داده و آنهایی که روزی در خرید و فروش املاک فعال بودند، حالا دست نگه داشته‌اند. کاهش معاملات بسیاری از مشاوران املاک را به ورطه ورشکستگی پنهان کشانده است. این روز‌ها بنگاه‌هایی را می‌توان دید که یا تعطیل شده‌اند یا در آستانه تعطیلی هستند. برخی دیگر نیز با حداقل درآمد تنها برای زنده نگه‌داشتن نام‌شان فعالیت می‌کنند. در شرایطی که اجاره دفتر و هزینه‌های جاری سرسام‌آور است، بدون معامله حیات یک بنگاه املاک غیرممکن خواهد شد. بسیاری از دفاتر هزینه‌های بالایی دارند: اجاره‌های نجومی، شارژ‌های ماهیانه، دستمزد پرسنل و مالیات. در چنین شرایطی برخی مشاوران ناچار شده‌اند تغییر شغل دهند، دفاتر را واگذار کنند یا به کار در بازار‌های دیگر مانند بورس و ارز‌های دیجیتال روی بیاورند.
آینده همچنان مبهم!
افزایش افسارگسیخته قیمت مسکن، کاهش قدرت خرید مردم، نبود تسهیلات کارآمد و هجوم سرمایه‌ها به بازار‌های موازی همگی دست به دست هم داده‌اند تا بازار مسکن را به نقطه انجماد برسانند. از طرفی مالکان همچنان روی قیمت‌های فضایی پافشاری می‌کنند در حالی‌که مشتریان واقعی از بازار حذف شده‌اند. وقتی در چنین شرایطی حتی وام‌های بانکی هم جوابگوی قیمت‌های میلیاردی نیست مشخص است که خرید خانه دیگر برای بسیاری از مردم یک رویا خواهد ماند. کارشناسان اقتصادی معتقدند که بازار مسکن نیازمند یک اصلاح اساسی است. نه‌تنها باید قدرت خرید مردم تقویت شود، بلکه باید برنامه‌ای برای کاهش نرخ زمین، افزایش تولید مسکن و ایجاد شرایط مناسب برای عرضه و تقاضا تدوین شود. در غیر این صورت این رکود عمیق‌تر خواهد شد و نه‌تنها بنگاه‌های املاک بلکه کل زنجیره ساخت‌وساز با بحرانی بزرگ‌تر مواجه خواهد شد. تا آن زمان، سکوت در بنگاه‌های املاک ادامه خواهد داشت و تابلوی «فروشی» یا «رهن و اجاره» روی دیوار‌ها شاید ماه‌ها و حتی سال‌ها بدون مشتری باقی بماند. در چنین شرایطی، فقط دو دسته از افراد در بازار حضور دارند: آنهایی که ناچارند بفروشند و آنهایی که به امید یک معجزه، قیمت‌هایشان را نگه داشته‌اند، اما تا زمانی‌که تعادل میان عرضه و تقاضا برقرار نشود، بازار همچنان در «پشت ویترین» خواهد ماند، بدون مشتری، بدون معامله، بدون رونق...