اهمیت و نقش بورس در اقتصاد و صنعت فولاد از زبان رسول دانیال زاده
رسول دانیال زاده: جذب سرمایه های راکد و مدیریت آنها توسط بورس ، مزایایی همچون امکان مشارکت عمومی در توسعه کشور ، تقویت تولید ، کنترل نرخ تورم ، توزیع ریسک ، تحریک و رشد اقتصاد ، تشریک منافع بین مالکان شرکتها و سهامداران، تجمیع سرمایه های خرد و سرمایه گذاری در پروژه های کلان و غیره را در پی خواهد داشت .
رسول دانیال زاده کارآفرین برتر حوزه فولاد و سهام دار عمده مجتمع فولاد گیلان ، شرکت فولاد کاویان و شرکت نورد و لوله سمنان :
در دنیای امروز مناسبات تجاری بنگاه های تولیدی ، متاثر از رقابت و همچنین نوسانات بازار ، شکل جدیدی بخود گرفته و فرآیندهای تامین مالی و مدیریت بر منابع را ، پیچیده‌تر کرده است . به همین منظور برای حفظ و تداوم فعالیت هر شرکت تولیدی یا اقتصادی باید به دنبال منابع مالی کافی بود . این درحالیست که چنانچه نگاه توسعه ایی هم داشته باشید ، بر دشواری های کار افزوده خواهد شد . بنابراین بدون وجود منابع مالی کافی، هر بنگاه اقتصادی و یا شرکت تولیدی نمی‌تواند بسیاری از فعالیت‌های خود را ، متناسب با انتظاری که آن میرود انجام دهد و در نهایت لطمات وارده به بدنه تولید ، دامن اقتصاد کلان را خواهد گرفت . با درک این ضرورت و بمنظور تامین مالی میتوان راهکارهای متعددی را پیشنهاد داد اما یکی از اصولی ترین مسیرها ، تامین منابع مالی از محل سرمایه‌گذاری ها در بورس است.
سرمایه‌گذاری اصولی در بورس از اهمیت بالایی در رشد اقتصادی کشورها ایفا مینماید و اصولاً ارتباط دوطرفه و تعامل سازنده بین رشد اقتصادی و توسعه بازار سرمایه در بلند مدت ، منجر به شکوفایی در هر دو حوزه خواهد بود و کشور از منافع کلان آن بهره خواهد برد . ذکر این نکته همین جا لازم است که جذب سرمایه های راکد و سوق دادن آن به واحدهای تولیدی از مهم‌ترین وظایف بورس است . عدم توجه و برنامه ریزی برای همین سرمایه های راکد که بعضاً در قالب نقدینگی های افسارگسیخته تجلی پیدا میکند ، موجبات دردسرهای کلان برای کشور خواهد شد . از طرف دیگر جذب این سرمایه ها و مدیریت آنها توسط بورس مزایایی همچون امکان مشارکت عمومی در توسعه کشور ، تقویت تولید ، کنترل نرخ تورم ، توزیع ریسک ، تحریک و رشد اقتصاد ، تشریک منافع بین مالکان شرکتها و سهامداران ، تجمیع سرمایه های خرد و سرمایه گذاری در پروژه های کلان و غیره را در پی خواهد داشت .
همین جا لازم میبینم نکاتی را که ناظر بر وضعیت فعلی بورس کشور است را عنوان نمایم و اعتقاد دارم این موارد نیازمند آسیب شناسی جدی کارشناسان و مسئولین ذیربط است . در کنار همه محاسنی که بورس بر روند کلی رشد اقتصادی میگذارد ، معایبی هم دارد . از جمله این معایب میتوان به سفته بازی ، وجود سرمایه گذاران غیرحرفه‌ای و افراد بی تجربه و بدون دانش ، وجود دلالان بی مسئولیت ، عدم توجیه نسبت به هشدارهای بورس ، تاثیرپذیری بازار بورس از اتفاقات خارج از بورس ، بروز رفتارهای هیجانی و غیرمنطقی برخی سهامداران ، تاثیر پذیری از شایعات و نشر اخبار قبل از تایید منابع رسمی ، اشاره نمود این تنها بخشی از این عیوب کلی کار است . آنچه بیش از همه نمود دارد بحث آموزش است . حقیقتاً جای یک پکیج آموزشی که به زبان ساده همه زوایای پیدا و پنهان و الزامات فعالیت در بورس را تشریح کند ، خالیست . همچنین کمبود اهرم های حمایتی از سهامدار جز و غیرحرفه ای به وضوح مشهود است . نمیشود مردم را تشویق به ورود به بورس کرد و بعد رهایشان کرد . از یک سو جلب و جذب سرمایه های خرد یک ضرورت اجتناب ناپذیر است از سوی دیگر عدم توجه به دانش کافی و تجربه لازم ، لطمات جبران ناپذیری به این سرمایه گذاران وارد میآورد . قلّت بازارگردانهای حرفه ای هم ضعف عمده این بازار است . ایجاد و تقویت صندوق های مختلف با سودهای تضمین شده ، تحت مدیریت سبدگردانها و بازارگردانهای حرفه ای و امین ، شاید جایگزین قابل اتکا تر باشد . بعبارتی خرید و فروش سهام الزامات حرفه ایی را مطلبد که شاید بهتر است یک فرد غیر حرفه ای اقدام به خرید و فروش یونیت های صندوق ها نماید . تدوین قوانین ، آیین نامه ها و شیوه نامه هایی بمنظور حمایت و حفظ و حراست از سرمایه های مردم لازم و ضروری است . به نظرم چنانچه اعتماد عمومی به بازار سرمایه برگردد و سهام داران بویژه اقشار ضعیف و آسیب پذیر از حاشیه امن و ریسک کم برخوردار شوند ، بازار سرمایه محل مناسبی برای هدایت این حجم انبوه از سرمایه های مولد به سوی کسب و کارهای مختلف، از جمله تولید خواهد شد .
رسول دانیال زاده که خود از کارآفرینان برتر حوزه فولاد میباشد در ادامه به تاریخچه فعالیت خود اشاره کرد و افزود :
مهم‌ترین نقش بورس تامین منابع مالی کافی برای کسب‌وکارهاست . اینجانب سالهاست که در صنعت فولاد مشغول فعالیت هستم . در ابتدای جوانی کارگاهی کوچک در آبعلی با 80 نفر نیروی کار در همین حوزه تاسیس نمودم و از آنجائیکه همواره دغدغه توسعه داشته ام ، این مجموعه را به سمنان منتقل و آن را به یکی از قطبهای جدّی تولید لوله و پرفیل در کشور تبدیل نمودم . طرح توسعه تولید انواع ورقهای گاوانیزه و رنگی اقدام دیگری بود که در سمنان به ثمر نشست و هم اکنون در حال بهره برداری است . ظرفیت تولید شرکت کارخانجات نورد و لوله سمنان 1 میلیون و 100 هزار تن در سال میباشد. از سال 1382 در شهرک صنعتی رشت هم مجتمع فولاد گیلان ، با دو خط تولید محصولات نورد گرم با ظرفیت سالانه 2.5 میلیون تن و نورد سرد با ظرفیت سالانه 500 هزارتن ، راه اندازی و به بهره برداری رسید . از سوی دیگر با خرید سهام عمده فولاد کاویان در اهواز و با اتکا به توان نیروهای متخصص ایرانی و اعمال اصلاحات مدیریتی لازم ، زنجیره تولید کلیه حلقه های بخش نورد محصولات فولادی را تکمیل نمودم . ظرفیت تولید فولاد کاویان هم سالانه 1 میلیون و 150 هزار تن انواع پلیتهای فولادی است . در مجموع این شرکتها هم اکنون بعنوان بزرگترین گروه تولیدی فولاد کشور در بخش خصوصی شناخته میشوند .
از میان همه چالشها و موانع پیش روی این مسیر توسعه ، آنچه که همواره بیش از همه چالشهای نمود پیدا میکرد ، مسئله تامین مالی بوده است . مسیری که برای ایجاد یک بنگاه تولیدی و یا گسترش آن ، هم میتوان از بانک‌ها وام گرفت که باید بهره زیادی را پرداخت کرد و هم میتوان با ارائه طرحی مناسب از پتانسیل های بازار سهام بهره برد . ایکاش نهاد بازار سرمایه و فرآیندهای حاکم بر آن ، این امکان را برای هر کارآفرینی بوجود می آورد که برای احداث یک واحد تولیدی دغدغه تامین مالی نمی داشت و همه همت و توان خود را معطوف امر تولید می نمود و منافع حاصله بالسویه بین سهام داران توزیع میشد.
دانیال زاده در ادامه از تاثیر صنایع معدنی و فلزات و نقش آن در بازار سرمایه گفت و اضافه کرد :
طی سال های فعالیتِ بازار سرمایه ، همواره برخی صنایع و شرکتها ، نقشِ پررنگ تری در تاثیر گذاری بر فعالیت بورس گذاشته اند بعبارتی برخی شرکتها شاخص ساز بوده و نقش صنعت پیشرو بخود گرفته اند . صنایعی همچون نفت و گاز و پتروشیمی، سیمانی ها ، خودرو سازها ، حتی شرکتهای سرمایه گذاری و صنعت نوپای بانکداری خصوصی ، هر یک به سهم خود در مقطعی از زمان نبض بازار را بدست گرفته و تعیین کننده شاخص بوده اند . در این میان صنایع معدنی و فلزات هم تاثیرات جدی داشته اند . اما بنده میخواهم از زاویه ای دیگر به این موضوع بپردازم . زنجیره تولید انواع محصولات فلزی که از معادن شروع شده و به محصولات نهایی ختم میشود خوشبختانه بطور کامل در کشور عزیزمان ایران وجود دارد . بعنوان نمونه در بحث آهن و فولاد میبینیم که معادن عظیمی از سنگ آهن در کشور یافت میشود و دانش بهره برداری و فرآوری در هر یک از حلقه های زنجیره اعم از معدنی و فولادی در کشور وجود دارد و نباید از کنار این پتانسیل با ارزش به سادگی عبور کرد . سرمایه گذاری مناسب در این بخش و استمرار نیازِ بلند مدت ، در بازارهای عدیده داخلی و خارجی ، افقی پیش روی ترسیم میکند که هر میزان سرمایه گذاری در این زمینه ، بی حاصل نبوده و به بیانی دیگر به بیراهه نرفته ایم . به عبارتی تقویت سرمایه گذاری و حمایت همه جانبه از آن ، سود سرشاری عاید کشور خواهد کرد . یکی از را های اصولی تامین منابع لازم برای چنین پروژه های مطمئنی ، بازار سرمایه است و اگر توجه جدّی به این مقوله بشود ، یقین دارم صنایع معدنی و خصوصاً صنایع فلزی ، بعنوان پیشرو و پرچمداری قابل اتّکا و ماندگار برای بازار سرمایه ، این قابلیت را دارا هستند که بعنوان نیروی محرکِ شاخص ، نقش آفرینی کنند .
بطور قطع و بر اساس قانون ظروف مرتبطه ، تقویت صنایع معدنی و فلزی موجب تقویت سایر صنایع و در نهایت تقویت عمومی بازار سرمایه شده و همانگونه که قبلاً اشاره داشتم موجبات رشد اقتصادی کشور را از مسیری صحیح فراهم خواهد آورد .
