سلامت نیوز: آرتروز گردن (همچنین به عنوان آرتریک گردن، استئوآرتریت گردنی و اسپوندیلوز گردنی نیز شناخته میشود) دقیقاً همان چیزی است که به نظر میرسد: انحطاط مفاصل، مهرهها و دیسکها در بخش گردن و ستون فقرات که میتواند منجر به درد شدید شود.
این وضعیت معمولاً در سن 50 به بالا نمایان میشود.بیشتر از 85% افراد بالای 60 سال درگیر آرتروز گردن میباشند. بیشتر علائم آرتروز گردن میتواند از درد خیلی کم (یا احساس نکردن هیچ دردی) تا درد بسیار زیاد متغیر باشد و عوارض جدی مانند از دست دادن هماهنگی عضلات در صورت و یا گرفتی نخاع را در پی داشته باشد.به محض تشخیص آرتروز گردن، به احتمال زیاد از طریق ترکیبی از معاینهی فیزیکی و آزمایشات عکسبرداری، پزشک میتواند یک برنامهی متناسب با محل آسیب، درجهی تحلیل و علائم تهیه کند.این موارد میتواند به معنی تجویز دارو، فیزیوتراپی و یا جراحی باشد.
برخی از افراد مبتلا به اسپوندیوز گردنی به هیچ وجه علائمی ندارند، اما بیشتر افراد حداقل برخی از علائم را تجربه میکنند(به طور معمول درد مزمن) با پیشرفت بیماری، علائم دیگری نیز ممکن است ایجاد شود، به :خصوص اگر اعصاب نخاعی با نخاع دیگر نیز درگیر شوند. که این علائم شامل
آرتروز گردن همچنین میتواند خواب و توانایی کار یا انجام فعالیتهای روزمره را تحت تأثیر قرار دهد.همچنین میتواند منجر به برخی شرایط ناتوان کننده و اغلب دائمی شود.
یکی از مواردی که باعث تنگی کانال نخاع میشود استئوفیتها (خارهای استخوان) هستند که در داخل مهرهها رشد کرده و مجرای مهرهها را برای نخاع باریک میکنند.از علائم تنگی نخاع میتوان به درد ارجاعی یا درد تیراندازی در بازوها و پاها )رادیکولوپاتی(، عدم توانایی در راه رفتن با سرعت بالا و بروز مشکلاتی در مهارت های حرکتی اشاره کرد.
یک وضعیت مرتبط، تنگی روزنه، هنگامی ایجاد میشود که دهانههای طرفین مهرهها باریک شده و روی اعصاب نخاعی که از آنها عبور میکنند فشار آورند که این عامل باعث درد زیاد در ناحیهی بازو میشود.
ستون فقرات گردنی از هفت مهره (استخوان) تشکیل شده است که مانند حلقههای بازی روی هم قرار گرفته اند.حلقههای بالایی در زیر جمجمه قرار گرفتهاند.
بین هر مهرهایی که با مهرهی دوم شروع میشود یک دیسک بین مهرهایی وجود دارد، یک پد از غضروف فیبروکارتار که بالشتگی بین هر مهره بوجود میآورد و همچنین امکان حرکت را فراهم میکند. مفاصل وجهی (زایپاپوفیزیک) همچنین باعث ایجاد ثبات و انعطلافپذیری در ستون فقرات گردنی میشوند
آرتروز در صورت خراب شدن یا آسیب دیدگی ایجاد میشود.گاهی اوقات این آسیب باعث پیشروی استخوانی در امتداد لبههایی میشود که خارهای استخوانی (استئوفیت) نامیده میشوند.با وجود بالشتکهای نازکتر، مهرهها نیز به یکدیگر نزدیکتر میشوند و فضای کمتری برای اعصاب نخاعی منفرد که از نخاع خارج می.شوند، باقی میگذارند.
اعتقاد بر این است که علت اصلی این تغییرات فرسودگی ساده در ستون فقرات است که با گذشت زمان اتفاق میافتد. با افزایش سن، دیسکها شروع به خشک شدن میکنند و به مرور صاف میشوند.
از دیگر عواملی که میتواند در آرتروز گردن نقش داشته باشد، آسیبدیدگی، شغل یا کار روتینی که دارای حرکات تکراری زیاد یا بلند کردن وزنه با تکیه به ستون فقرات است.همچنین ممکن است وجود یک مولفهی ژنتیکی یا سیگار کشیدن نیز باعث آتروز گردن شود.
به منظور تشخیص آرتروز گردن، دکتر مهران مرادی جراح مغز و اعصاب در تهران ابتدا با گرفتن شرح حال پزشکی کار را شروع میکنند. آنها دربارهی علائم شما سوالاتی میپرسند، مانند زمان شروع، اینکه چه چیزی ... باعث میشود که درد بدتر شود و سپس، آنها یک معاینهی بدنی برای ارزیابی دامنهی حرکت در گردن شما و بررسی رفلکسها و عملکرد عضلات در بازوها و پاها انجام میدهند.آنها ممکن است شما را در حال راه رفتن تماشا کنند تا ببینند آیا موردی وجود دارد که بتواند فشرده سازی نخاع شما را نشان دهد یا خیر.
برای بدست آوردن اطلاعات دقیق در مورد محل دقیق و میزان آسیب به ستون فقرات گردنی، آزمایشات تصویربرداری ضروری است. این موارد ممکن است شامل عسکبرداری با اشعهی ایکس، توموگرافی کامپیوتری یا ام آر آی برای نشان دادن استخوانها، دیسکها، عضلات و اعصاب گردن و نخاع شود.
میلوگرافی نحوهی تعامل خار و دیسک استخوان با اعصاب فردی را نشان میدهد. الکترومیوگرافی نشان می دهد که اعصاب سیگنالهای ارتباطی خوبی با نخاع و عضلات دارند یا خیر.
هدف اصلی از درمان آرتروز گردن تسکین دردهای ارجاعی مانند کاهش سردرد تنشی، جلوگیری از فشرده سازی عصب و بازیابی عملکرد است. اما هیچ رویکرد واحدی وجود ندارد اگر مبتلا به آرتروز گردن باشید، برنامهی درمانی شما از اجزایی تشکیل خواهد شد که بطور خاص علائم و سایر عوامل فردی را مورد هدف قرار میدهد.
قبلا گفته شد که یکی از گزینههای درمان شامل استراحت و حرکت ندادن گردن است. اغلب داروهایی مانند داروی ضد التهاب غیر استروئیدی و مسکنهای غیر مخدر یا تزریق کورتون توصیه میشود.
برای آرتروز شدید گردن، آرامبخش عضلانی یا ضد درد نیز ممکن است تجویز شود. درد ناشی از آسیب عصبی باعث خستگی روحی شخص شود به همین سبب داروهای ضد افسردگی ممکن است مفید باشد.
فیزیوتراپی، همچنین کشش گردن، درمان داغ یا سرد و تمرینات کششی برای گردن یا شانه و ماساژ درمانی توصیه میشود.
روشهای جراحی ممکن است شامل حذف استخوان یا بافت دیسک بشود که ممکن است فشردهسازی اعصاب نخاعی را به همراه داشته باشد. همجوشی نخاع گردن، یا ترکیب دیسکها در ناحیهی ستون فقرات گردن ممکن است به تثبیت گردن کمک کند.