سیدیدالله مناجاتی
عضو نظام مهندسی استان تهران
با شروع موسم انتخابات نظام مهندسی ۱۴۰۰ پدرخوانده های سازمان مانند همیشه برای هدایت آرای مهندسین به نفع جریان خاص خودشان، وارد کارزار انتخاباتی شدند که نکند خدای ناکرده، مهندسین شریف تهران مصداق گمراهی شوند. این حضرات که خود را روزی دهنده مهندسان میدانند و برای روزی و معیشت مهندسان نگران هستند، این را وظیفه خود دانسته اند که با ورود به عرصه انتخابات، سفینه نجات مهندسان شوند. از آنجا که به باور خودشان، وظیفه خدمت در این پدرخوانده ها متجلی است، باید به همه احزاب و تفکرها مقداری از نعمات مهندسی هدیه کنند( اهدای سمت و مقام درسازمان و دفاتر اطراف تهران) تا دوستان از انها منتفع شده و اسرار گذشته را عنوان نکنند.
این پدرخوانده‌ها که تا دیروز جز منافع خود، به چیز دیگری فکر نمی کردند، امروز ردای دلسوزی مهندسان را بر تن کرده و به ظاهر خود را نگران مشکلات مهندسان نشان می دهند و با این ابزار، یکباره در موسم انتخابات سر و کله شان پیدا شده و خود را منجی مهندسین معرفی میکنند!
پدرخوانده های نظام مهندسی که می دانند برای جلب نظر مهندسان چه بگویند و چگونه رفتار کنند، تزهای دهن پر کن ارایه می دهند، کارهای نشدنی را به عنوان هدف هیات مدیره ذکر می کنند و حتی با مخالفان و رقبای خود متحد میشوند. این پدرخوانده ها تشکل موازی و کارگروه دروغین تشکیل و دایم شعار میدهند که برای خدمت آمده ایم. پدرخوانده ها حتی با وجود بخشنامه تعارض منافع که استفاده از پروانه را برای هیات مدیره ممنوع می کند، همچنان به بوی کباب مدیریت بر سازمان نظام مهندسی فکر می کنند؟
با نگاهی به انتخابات دوره های گذشته نظام مهندسی و بی توجهی90 درصد مهندسان به شرکت در رای گیری، پدرخوانده ها که به اصل بیخیالی صنفی مهندسان اعتقاد داشته، از آن استقبال می کردند و تا دیروز همچنان براین باور بودند که مثل دوره های گذشته انتخابات با گروهها و در سایه مشارکت پایین مهندسان مدیریت میشود، با بررسی نحوه برگزاری رای گیری و انتخابات اینترنتی، به وحشت افتاده اند که مبادا مهندسان به خاطر سهولت انتخابات، بیش از 10 درصد مشارکت کنند و این بار جامعه مهندسی معادلات پدرخوانده ها را برهم بریزند. بنابراین شروع به کار در فضای مجازی برای مدیریت مجدد انتخابات کرده اند. پدرخوانده های نظام مهندسی اقدام به بمباران فکری مهندسان در قالب وعده های رویایی و نشدنی در شبکه های مجازی کرده اند. نگرانی بابت این وعده های دروغین نیست بلکه نگرانی از این است که مهندسانی که تاکنون ارتباطی با این پدرخوانده های پشت پرده نداشته اند، در دام وعده های غیرواقعی بیفتند و گمان کنند که دوباره هیات مدیره گل وبلبل خواهیم داشت، در نتیجه به افرادی رای دهند که نظام مهندسی را در مسیر منافع شخصی قرار دهند و تا انتخابات بعدی هیات مدیره سازمان افسوس بخوریم.
بی شک وظیفه تمامی مهندسان، شرکت در انتخابات هیات مدیره برای نشان دادن جایگاه نظام مهندسی است، ولی آنچه باعث نگرانی می شود، نقش پررنگ پدرخوانده ها در ایجاد انحراف در مسیر انتخاباتی بر مبنای واقعیت‌هاست و اینکه چه کسی مسولیت وعده های دروغین و تبعات پس از آن را بررسی و اعلام نظر می کند؟
از آنجا که وزارت راه و شهرسازی به عنوان متولی عملکرد هیات مدیره نظام مهندسی که بخشنامه تعارض منافع را صادر کرده، می بایست اکنون نیز نقش آفرینی کند، بدین معنا که از نامزدهای هیات مدیره نظام مهندسی برنامه‌ها و زمان اجرای برنامه‌ها را بخواهد و هشدار دهد که در صورت اجرا نشدن وعده ها، آنها را محاکمه و پروانه شان را باطل می کند و به عملکرد آنها رسیدگی خواهد شد، در این صورت چند نفر از کاندیداهای نظام مهندسی باقی می‌ماند؟ واقعیت تلخی که نظام مهندسی را آزار می دهد، نبود برنامه و نحوه اجراست. برای این دوره نیز بیشتر کاندیداها برنامه ندارند و به دستور پدرخوانده ها کاندیدا شده اند. در این شرایط مسوولیت مهندسان سنگین تر می شود، زیرا باید بررسی و تحقیق کنند که مسول برگزاری انتخابات هم مهره پدرخوانده های سازمان نظام مهندسی است؟
